زیباکلام خواستار شد؛
سوال از دستگاههای فرهنگی که میلیاردها تومان ردیف بودجه سالیانه برای حجاب دارند
دهها بنیاد و نهاد و سازمان و موسسه که چندین و چند برابر ارشاد برای امور فرهنگی بودجه دریافت میکنند هیچ وقت مورد هیچ پرسشی قرار نمیگیرند. هیچ وقت کسی از آنان نمیپرسد که پس با آن همه بودجه چرا وضع حجاب و عفاف کشور این چنین است؟
صادق زیباکلام درباره قوه مجریه و مسئولیت عفاف و حجاب نامهای سرگشاده به علی مطهری، نماینده مجلس، نوشت.
به گزارش ایلنا به نقل از خبرآنلاین متن کامل این نامه به این شرح است:
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر علی مطهری
نماینده محترم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی شیدالله ارکانه
با سلام و تحیات و اداء احترام به روح پر فتوح ابوی شهیدتان، جنابعالی در چندین نوبت دولت را متهم نمودهاید که در امر حجاب اهتمام لازم را نمینماید. هفته پیش هم مجددا فرمودید که " دولت اساسا در پی تحقق امر حجاب و رعایت عفاف نیست " البته جنابعالی تنها منتقد دولت در این فقره نیستید. ظرف یکسال و چند ماهی که از عمر دولت یازدهم میگذرد جدیترین انتقادی که از جانب مخالفین و منتقدین به آن وارد شده در خصوص غفلت از مسائل فرهنگی و از جمله و مهمترین آن حجاب میباشد.
من فرض را براین میگذارم که نیت منتقدین واقعا هم حجاب و عفاف است و فرهنگ بهانه برای حمله به دولت نیست. من فرض را بر این میگذارم که اگر نامزد مورد نظر اصولگرایان در انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ هم پیروز میشد، منتقدین امروز همچنان همین انتقادات را به آن وارد میکردند. در مورد شما فرض نمی گیرم بلکه یقین دارم که اینگونه میشد. بر خلاف دیگرانی که در زمان تصدی دولت مورد حمایت خودشان هیچ انتقادی به آن روا نمیداشتند یا حداکثر به دادن تذکری خیلی ملایم و دوستانه بسنده میکردند، حضرتعالی در دولت جناب آقای دکتر احمدینژاد هم همین رویه را داشتید. " سیاسیکاری " تحت لوای انتقاد از " وضعیت نامطلوب فرهنگ، حجاب و عفاف " به کنار، بنده چند پرسش در خصوص این دست انتقادات که هر روز هم در حال افزایش هستند از محضرتان دارم.
نخست آنکه دولت یازدهم و یا اساسا هر دولت دیگری چه اقداماتی میتواند در خصوص حجاب و عفاف بعمل آورد؟ قوه مجریه دو دسته رویکرد میتواند در خصوص حجاب داشته باشد: اجبار و تذکار. فرض بگیریم که دولت آقای روحانی خواسته باشد بر سیاق اجبار برود و از فردا با گرفتن و زدن و بستن در کوچه و خیابانها حجاب و عفاف را درست نماید. پرسش بنده از جنابعالی و سایر منتقدین فرهنگی دولت آنست که آیا دولت ابزاری برای تحقق اجبار دارد؟ آیا نیروی انتظامی، بسیج و سایر قوایی که برای تحقق امر اجبار میبایستی بکار گرفته شوند در اختیار رئیس جمهور هستند؟ آیا اعمال مجازات زندان یا مجازات های دیگر در ید قوه مجریه است؟ ایضا اگر دولت خواسته باشد رویه تذکار، فرهنگ، پند و ارشاد را بکار گیرد، آیا باز هم میتوانیم بگوییم که امکانات فرهنگی در اختیار دولت است؟
جناب آقای دکتر مطهری عزیز، کدام یک از ارکانها و نهادهای جدی متولی امر فرهنگ از صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی، شورایعالی انقلاب فرهنگی، حوزه هنری تبلیغات، ائمه جمعه و جماعات، دارالتقریب، سازمان ارتباطات فرهنگی، حوزههای علمیه… گرفته تا دهها بنیاد، سازمان، نهاد، موسسه، دانشگاه، مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی که متولی امور فرهنگی و دینی هستند زیر نظر و تحت امر قوه مجریه هستند؟ بنده چندی پیش در نامه سرگشادهای خطاب به شماری از ائمه محترم جمعه با ذکر اعداد و ارقام مستندا نشان داده بودم که بودجه صرفا برخی از این نهادها چندین برابر وزارت ارشاد میباشد و برخلاف ارشاد به هیچ نهادی هم در قبال هزینههایشان پاسخگو نیستند.
این هم حکایتیست که وزارت ارشاد(که برای یک ریال هزینهاش میبایستی تمام و کمال پاسخگو باشد) بهمراه دولت میبایستی پیرامون حجاب و عفاف پاسخگو باشند و به مجلس احضار میشوند، اما ده ها بنیاد و نهاد و سازمان و موسسه که چندین و چند برابر ارشاد برای امور فرهنگی بودجه دریافت میکنند هیچ وقت مورد هیچ پرسشی قرار نمیگیرند. هیچ وقت کسی از آنان نمیپرسد که پس با آن همه بودجه چرا وضع حجاب و عفاف کشور این چنین است؟ این هم حکایتیست که مجلس محترم وظیفه شرعی و قانونی خود میداند که از دانشگاه آزاد که یک ریال بودجه دریافت نمی کند تحقیق و تفحص بعمل آورد اما حتی طرح یک سوال از دستگاههای فرهنگی که میلیاردها تومان ردیف بودجه سالیانه دارند را جزء وظایف قانونی اش نمیداند.
پرسش دومم از حضرتعالی در خصوص طرح لایحه حجاب و عفاف است که در مجلس محترم این روزها مطرح شده است. از جزییات که بگذریم کلیتش آن است که منبعد با بدحجابان همانند بزهکاران و مجرمین برخورد خواهد شد. آنان هم به " کلاسهای بازآموزی " اعزام میشوند و هم مورد مجازات از جمله مجازات نقدی قرار خواهند گرفت. برای کارکنان دولت و موسسات بزرگ هم ایضا تنبیهاتی در نظر گرفته شده. به موازات این طرح، لایحه قانونی نمودن امر به معروف و نهی از منکر هم در مجلس مطرح است. این طرحها و اقامات دیگر مبین آنست که اصولگرایان از نصیحت و پند و اندرز و کار فرهنگی در خصوص حجاب ناامید شده و بسر وقت ارعاب و اجبار و مجازات رفتهاند. شخصا معتقدم که این رویکردشان هم هیچ ثمری ببار نخواهد آورد و بجز دامن زدن به تنشهای اجتماعی حاصل دیگر ی نخواهد داشت.
در خصوص این رویکرد یقینا پرسشهای متعددی از منظر حقوقی، قانون اساسی، حقوق بشر، حقوق شهروندی، تربیتی، اخلاق و غیره مطرح خواهند شد. اما جناب دکتر مطهری بنده شخصا دو سئوال از جنابعالی و سایر دوستان اصولگرا که بدنبال قانونی ساختن این طرحها هستند دارم. نخست آنکه چه شد در ایران قبل از انقلاب که من و شما هیچ چیز دستمان نبود و همه امکانات تبلیغاتی، فکری، فرهنگی، هنری، دینی و… در دست حریفمان بود، کسر قابل توجهای از زنان، جوانان، دانشجویان و تحصیلکردههای جامعهمان به شهادت سالهای مقارن با انقلاب بدون نیاز به امثال لوایح " حجاب و عفاف " و " امر به معروف و نهی از منکر " و اعمال هیچ گونه عنف و اجباری حجاب و اسلام را برگزیدند. اما امروز که همه امکانات در دستان ماست بالاخره و سر انجام به زور متوسل شدهایم؟ دغدغه دومم خیلی عمیقتر است. جناب دکتر مطهری، خداوند سبحان در ابلاغ رسالت پیامبری به نبی اکرم(ص) بجز دعوت مردم به ایمان آوردن به خدای نادیده آیا وظیفه اعزام اجباری آنان به بهشت را هم به ایشان(ص) محول مینمایند؟ اگر خداوند متعال چنین وظیفهای را بر فرستادهاش(ص) تکلیف ننموده، در آن صورت اینکه جنابعالی چنین تکلیفی را بر ذمه جمهوری اسلامی می نهید چه وجهی پیدا می کند؟
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
بیست و پنجم مهرماه یکهزاروسیصدونودوسه