چگونه بفهمیم که فرزندمان دچار اختلال اضطرابی است؟
بسیاری از والدین هنگام مواجهه با ترسهای کودکان خود، بهطور غریزی سعی میکنند آنها را از موقعیتهای اضطرابزا دور نگه دارند. اما سیلورمن هشدار میدهد که این «محافظت والدین» تنها بهطور موقت کودک را آرام میکند و درعوض، ترس را تقویت میکند بهجای اینکه به کودک کمک کند آن را پشت سر بگذارد.
اگر والدین خودشان دچار اضطراب هستند، بهتر است روی واکنشهای غیرمنطقی و افراطی خود کار کنند تا کودک بتواند رفتارهای سالمتری را الگو بگیرد.
تعادل برقرار کنید یعنی ترس کودک را تأیید کنید، اما درعینحال، احتیاطهای لازم را توضیح دهید و درباره احتمال وقوع آن در شرایط خطر صحبت کنید.
برای ترسهای مربوط به تهدیدهای واقعی (مانند تیراندازی در مدارس یا بلایای طبیعی)، گفتوگوی باز و صادقانهای با کودک داشته باشید تا احساس نگرانی و انزوا را کاهش دهید.
والدین میتوانند احساسات خود را به شیوهای متناسب با سن کودک به اشتراک بگذارند تا نشان دهند که صحبت کردن درباره موضوعات دشوار و آسیبپذیر طبیعی است.