اولین حضور «بیتلز» در تلویزیون که تاریخ موسیقی را دگرگون کرد

این گروه جوان که خود را بیتلز (The Beatles) نامیده بودند از ۱۵، ۱۶ سالگی گرد هم آمدند. ماجرای دور هم جمع شدن چند بچه دبیرستانی که عاشقانه موسیقی را دنبال می‌کردند مفصل است؛ اما مسئله این بود که نفر اول گروه جوانی ۱۶ساله به نام «جان لنون» بود، او گروهی کوچک داشت و با کشف «پل مک کارتنی» ۱۵ساله دیگر این گروه سروشکل پیدا کرده بود. اضافه‌شدن «جرج هریسون» به اصرار مک کارتنی بود، «استوارت ساتکلیف» دوست مدرسه جان لنون هم وقتی یکی از نقاشی‌هایش را فروخت و با پولش گیتار خرید به گروه پیوست و دیگر فقط یک درامر می‌توانست این گروه را کامل کند.

اسم گروه ادای دینی به «بادی هالی» نوازنده سرشناس راک که در جوانی وقتی کمتر از ۲۳ سال داشت درگذشت. - خواننده آمریکایی با ترانه‌ای در سوگ او خوانده بود: «روزی که موسیقی مرد» - بادی هالی گروهی داشت که به «The Crickets» (به معنی جیرجیرک‌ها) معروف بود، جان لنون و رفقا اسم گروهشان را به یاد او «Beetles» (به معنی سوسک‌ها) گذاشتند، اگرچه تا آن روزها بارها اسم گروه را تغییر داده بودند. ولی یک روزی «Beetles» در یک اشتباه و تغییر «Beatle» نوشته شد و این اسم برای آنها ماند و به The Beatles معروف شدند.

آنها اجراهایشان را در لیورپول شروع کردند بعد هامبورگ و منچستر و... تا آن که جهانی شدند. آنان و گروه‌هایی که در انگلستان موسیقی کار می‌کردند به فرهنگ موسیقی آمریکا هجوم بردند و به طرز عجیبی در موسیقی آمریکایی جا پیدا کرده و مخاطبان عاشق آنان شدند، بعضی آن را تاخت‌وتاز یا تهاجم انگلیسی به فرهنگ آمریکا خطاب کردند (British Invasion).

در سال‌هایی که آنان در هامبورگ آلمان بودند و آنجا به شهرت می‌رسیدند، دردسرهای بسیاری را به وجود آوردند، هر چند که دوستشان ساتکلیف در همان سال‌ها به دلیل سکته مغزی جان خودش را از دست داد، ضبط کارهایشان شروع شده بود و به دنبال یک درامر بودند تا اینکه «رینگو استار» به گروه پیوست و همه چیز تکمیل شد.

این گروه در سال ۱۹۶۲ با یک اجرای در تلویزیون شهرتشان دیگر همه‌گیر شد. مهاجرتشان به آمریکا به شهرت و جهانی‌شدنشان افزود و تا قتل جان لنون ادامه داشت.