خودروی افسانه‌ای که فراری و پورشه را شکست می‌دهد

در سال ۱۹۹۲، مک‌لارن F۱ چارچوب‌های بنیادینی را برای همه هایپرکارها و ابرخودروها تعیین کرد. سپس در سال ۲۰۱۲، مک‌لارن با اولین هایپرکار هیبریدی خود، یعنی P۱، صنعت خودرو را متحول کرد. دقیقاً در همان زمان، دو کمپانی قدرتمند دیگر فراری و پورشه، ابرخودروهای خود را به جهانیان معرفی کرده و همراه با مک‌لارن، سه‌گانه مقدس (Holy Trinity) را تشکیل می‌دادند. رقابتی که بین این سه‌گانه مقدس، یعنی فراری لافراری و پورشه ۹۱۸ و مک‌لارن P۱ وجود داشت، در آن سال‌ها سر و صدای زیادی را به پا کرده بود. جالب اینجاست که بعد از گذشت ۱۲ سال، این سه خودروساز قصد دارند تا با معرفی جانشین هایپرکارهای افسانه‌ای خود، این مثلث را دوباره تشکیل دهند.

اکنون، پس از گذشت ۳۰ سال پس از ابرخودروی قدرتمند F۱، مک‌لارن با قدرتمندترین خودروی جاده‌ای خود تا به امروز، این بخش را دوباره زنده می‌کند.

مک‌لارن W۱ از یک موتور چهار لیتری V-۸ جدید همراه با توربوشارژر دوقلو و باتری نیرو می‌گیرد. این خودرو دارای ۱۲۵۸ اسب بخار قدرت و ۱۳۳۹ نیوتون‌متر گشتاور است که این اعداد به W۱، شتاب صفر تا صد ۲٫۷ ثانیه‌ای و حداکثر سرعت محدود شده ۳۴۹ کیلومتر بر ساعت را می‌دهد. این اعداد و ارقام فوق‌العاده جذاب، پایان داستان این ابرخودرو نیستند.

موتور جدید به کار رفته در W۱ با نام "MPH-۸" کاملاً از نو ساخته شده است. این موتور به تنهایی ۹۱۶ اسب بخار قدرت دارد و بالاترین توان تولید شده توسط یک مک‌لارن به‌حساب می‌آید. موتور V-۸ جدید به یک "E-Module" متصل است که شامل یک موتور الکتریکی شار محوری، یک واحد کنترل موتور و یک بسته باتری ۱٫۴ کیلووات ساعتی است. این پکیج در مجموع ۳۴۲ اسب بخار اضافی به خروجی موتور بنزینی اضافه می‌کند و به مک‌لارن W۱ اجازه می‌دهد تا فقط ۲٫۵ کیلومتر با برق حرکت کند. قدرت و گشتاور تولیدی از طریق یک یک گیربکس هشت سرعته دو کلاچه منحصراً به چرخ‌های عقب منتقل می‌شوند.

شگفت‌انگیز است که E-Module جدید مک‌لارن تنها ۱۹ کیلوگرم وزن دارد. وزن کل تمام اجزای هیبریدی در مقایسه با P۱ حدود ۴۰ کیلوگرم کاهش یافته است. وزن خشک مک‌لارن W۱ تنها ۱۳۹۸ کیلوگرم بوده و حدود ۴ کیلوگرم سنگین‌تر از مدل پیشین P۱ است. طراحی این ابرخودرو بر روی شاسی مونوکوک جدید "Aerocell" مک‌لارن متمرکز شده که یک موقعیت نشستن ثابت را با درهای گالوینگ شکل را ترکیب می‌کند.

مک‌لارن بیش از ۳۵۰ ساعت را در تونل باد با W۱ گذراند و بیش از ۵۰۰۰ نقطه جداگانه را آزمایش کرد تا اطمینان حاصل کند که این ابرخودرو، آیرودینامیک‌ترین خودرویی است که این شرکت تاکنون ساخته است.

مک‌لارن W۱ دارای یک بال عقب "Active Long Tail" الهام گرفته از ۱۹۹۷ F۱ GTR است که کشش را بهبود می‌بخشد و نیروی پایین‌برنده را افزایش می‌دهد. به گفته مک‌لارن، این خودرو دارای قابلیت‌هایی برای تغییر شکل است. یک منحرف کننده جریان هوا روی سقف، هوای تازه را به محفظه موتور می‌فرستد، در حالی که بال‌های فعال جلو و عقب به ترتیب ۳۵۰ و ۶۴۹ کیلوگرم نیروی پایین‌برنده تولید می‌کنند.

در حالت مسابقه، ارتفاع سواری در جلو ۱٫۵ اینچ و در عقب ۰٫۷ اینچ کاهش و اسپویلر خودرو تا ۱۱.۸ اینچ هنگام فعال شدن این حالت افزایش می‌یابد.

برای کمک به اتصال تمام این نیرو به کف جاده، W۱ استاندارد با لاستیک‌های پیرلی P Zero Trofeo RS با اندازه ۲۶۵/۳۵ در جلو و ۳۳۵/۳۰ در عقب عرضه می‌شود. مک‌لارن همچنین لاستیک‌های P Zero R را برای استفاده معمولی‌تر در جاده و همچنین لاستیک‌های P Zero Winter ۲ را ارائه می‌دهد.

کابین W۱ دارای یک صفحه نمایش لمسی ۸٫۰ اینچی با قابلیت Apple CarPlay و Android Auto و همچنین اتصالات USB-A و USB-C است. یک قفسه کوچک پشت صندلی‌ها تا ۴٫۱ فوت مکعب فضای ذخیره‌سازی را ارائه می‌دهد.

قیمت ابرخودرو مک‌لارن W۱ یک میلیون دلار (حدود ۶۰ میلیارد تومان) اعلام شده و تنها ۳۹۹ نمونه از آن ساخته خواهد شد که همه آن‌ها قبلاً به فروش رفته‌اند.