پوست انسانی بر بدن ربات‌ها؛ دنیا جای ترسناکی می‌شود
ترکیبی از سلول‌های کشت‌شده و سیلیکون، به لطف خاصیت ارتجاعی، می‌تواند در آینده به ربات‌ها ظاهری انسان‌گونه‌تر بدهد؛ با این ترکیب ربات‌ها قادر به لبخند زدن نیز خواهند بود!
ربات‌های آینده به پوستی که قابلیت خودترمیمی دارد، مجهز خواهند شد؛ این پوست به ربات‌ها این امکان را می‌دهد تا آنها مشابه انسان، بتوانند، پوست خود را ترمیم کنند. محققان روشی جدید برای پیوند این پوست با ربات‌ها یافتند و به لطف این روش، ربات‌ها می‌توانند هرگونه بریدگی یا خراش را به تنهایی ترمیم کنند و در نتیجه پوست آنها زنده به نظر می‌رسد.
پوست مصنوعی مدت‌ها است که به عنوان راهی برای شبیه‌تر کردن ربات‌ها به انسان‌ها در نظر گرفته می‌شود؛ این پوست پرورش‌یافته نسبت به مواد مصنوعی، مانند لاتکس، زنده‌تر به نظر می‌رسد. با این حال این پوست آزمایشگاهی جدید، بدون چسب مناسب، از قالب ربات جدا خواهد شد و نمی‌تواند چسبندگی خود را حفظ کند.
محققان پیش از این، با استفاده از گیره‌ها، سعی داشته‌اند که مشکل افتادگی پوست مصنوعی از قالب فلزی را بر طرف کنند؛ اما این روش ربات‌ها را از داشتن ظاهری انسان‌گونه دور می‌کند.
اخیرا، محققان روشی جدید برای برقراری اتصال بین قالب فلزی و پوست مصنوعی ابداع کردند؛ به واسطه این روش، قالب فلزی ربات‌ها، با حفره‌های ریز پوشانده خواهد شد و پوست مصنوعی به قلاب‌های V شکل مزین خواهد شد که از آن به عنوان «لنگر» یاد می‌شود.
به واسطه این روش، حفره‌های بدن ربات‌ها و لنگرهای V شکل پوست، با یکدیگر هم‌پوشانی خواهند داشت و قرارگیری پوست بر روی بدن فلزی ربات، به آن این امکان را می‌دهد که در عین صاف بودن، انعطاف‌پذیر نیز باشد.
زنده کردن پوست ربات‌ها
همچنین برای اطمینان از اینکه، پوست مصنوعی قدرت جذب مایعات را داشته باشد، به روش تبخیر پلاسمایی، آن را هدف پلاسمای بخار آب قرار می‌دهند؛ این عمل به پوست کشت‌شده این امکان را می دهد تا به شکلی عمیق‌تر به داحل حفره‌های بدن فلزی ربات‌های کشیده شود و به سطح ربات بچسبد.
یکی از اصلی‌تری مزیت‌های پوست مصنوعی جدید، این است که به ربات‌ها این امکان را می‌دهد تا آخرین نفش، بدون ساییدگی و پارگی در کنار انسان‌ها کار کنند.
تیم محققان می‌گویند که این ربات بدون تعمیرات دستی، قادر به ترمیم پارگی‌های کوچک است؛ با این حال، آنها سرعت بهبود پوست مصنوعی پس از آسیب دیدگی را اندازه گیری نکرده‌اند.
محققان همچنین نحوه تغییر شکل پوست، هنگام لبخند زدن انسان را بازسازی کردند. برای اینکه ربات‌ها نیز از این امکان بی‌بهره نمانند، محققان یک لایه کشویی از سیلیکون را در زیر لایه اصلی پوست مصنوعی قرار داند، این کار این منجر به بالا آمدن گونه‌ها نیز می‌شود؛ با این کار پوست در هر دو گوشه دهان به سمت بالا حرکت می‌کند و با لنگرهایی که به آن پرداخته شد، پوست می‌تواند بدون هیچ پیچ و مهره یا قلاب بیرون زده‌ای، به شکل یکپارچه با قالب سه‌بعدی صورت منطبق شود.
این تازه اول راه است
شوجی تاکوچی، محقق این مطالعه در دانشگاه توکیو، گفت:« قبل از اینکه ربات‌ها بتوانند این پوست را بر تن کنند، باید چند مرحله دیگر طی شود. ما در ابتدا باید ماندگاری پوست کشت‌شده را بسنجیم. ثانیاً، بهبود استحکام مکانیکی پوست برای مطابقت با پوست طبیعی انسان بسیار مهم است. این شامل بهینه سازی ساختار کلاژن و غلظت در پوست کشت شده است.»
تاکوچی همچنین خاطرنشان کرد که برای اینکه پوست مصنوعی واقعاً کاربردی باشد، در نهایت باید اطلاعات حسی مانند دما و لمس را به هر رباتی که آن را پوشیده است، منتقل کند و همچنین در برابر آلودگی‌های بیولوژیکی مقاوم باشد.
