آتش سهل انگاری که جان دو هم‌وطن‌ را گرفت

حادثه به قدری دردناک بود که دل هر انسانی را به درد می آورد. شک ندارم که حتی فکر کردن به این اتفاق دلخراش لرزه بر بدن هر انسان آزاده ای می اندازد.

حادثه خبر نمی کند. قبول. اما آنچه حادثه را دردآورتر می کند، بی تفاوت بودن مسئولین امر، سهل انگاری، تناقض گویی، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردن، دروغ گفتن و توجیه کردن است. این ها همگی در حادثه دیروز رخ داده است. این ماجرا از این قرار بوده است:

وقوع آتش سوزی در کارگاه پوشاکی در ساختمانی پنج طبقه در تقاطع خیابان جمهوری - ابوریحان که ۲۵ یا ۲۶ نفر در طبقات به طرز خطرناگی گرفتار شده بودند که در نهایت دو نفر از آنان کشته شدند. این دو نفر از زنان کارگر کارگاه بوده اند.

این در حالی است که با کنار هم گذاشتن صحبت شاهدان حادثه و سخنگوی آتش نشانی، به نظر می رسد عملکرد مجموعه کارکنان آتش نشانی اعزامی با سهل انگاری هایی همراه بوده است. اما در این بین علاوه بر عملکرد ضعیف نیروهای آتش نشانی، شرح ماوقع از زبان سخنگوی آتش نشانی نیز تامل برانگیز و مضحک به نظر می رسد.

وی در این باره می گوید: زمانی که آتش نشانان خود را به محل آتش سوزی رساندند دو زن خود را از پنجره آویزان کرده و بدون توجه به هشدار ها و تذکر آتش نشانان قصد پرتاب خود به پایین را داشتند. سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران خاطرنشان می کند در همان لحظه یکی از نردبان های هیدرولیکی در پایین ساختمان مستقر و جک نردبان زده شد اما به دلیل اشکالات فنی در قطعات کامپیوتری متاسفانه پله های نردبان باز نشد.

وی ادامه داد: جایگزین کردن نردبان دیگر حدود ۲ دقیقه زمان نیاز داشت که در همین حین یکی از زنها خود را به پایین پرتاب کرد. آتش نشانان بلافاصله نردبان را باز کرده اما نفر دوم نیز خود را به پایین انداخت.

سوال این است:

چرا سخنگوی آتش نشانی دائما در پی القای این موضوع است که دو زن خود را به پایین پرتاب کرده اند؟ اصولا معلق ماندن در فاصله چندین متری و آویزان ماندن از پنجره با آن همه استرس، دود و آتش تا چند دقیقه می توانست دوام داشته باشد که سخنگوی آتش نشانی برای توجیه عملکرد فاجعه بار همکاران خود و درست کار نکردن وسایل شان دائما از عبارت «پرتاب کردن» استفاده می کند و تلاش می کند مقصر را قربانیان حادثه جا بزند.

ادامه حرف های سخنگوی آتش نشانی نیز نشان دهنده سلسله توجیهات وی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت است و یا ناشی از عدم درک درست ایشان از وظیفه محوله می باشد. آن جا که می گوید «ترس و عجله این دو زن و عدم توجه آنها به توصیه های آتش نشانان مرگ دلخراش آنها را رقم زد»

آیا ایشان به سخنان خود فکر کرده اند و می توانند جواب دهند که یک انسان در فاصله چند متری از سطح زمین و با ساختمان آتش گرفته باید چه واکنشی جز چیزی که بیان شده داشته باشد. ظاهرا ایشان قرار است برای عدم مقصر دانستن مجموعه ای که در آن فعالیت می کنند هر حرف غیرمنطقی را بیان کنند.

اما ماجرا آن جایی غم انگیزتر است که شاهدان عینی، حادثه را به گونه ای دیگر بیان می کنند. به گفته یکی از شاهدان در این حادثه نیروهای آتش‌نشانی عملکرد خوبی از خود نشان ندادند. وی تصریح کرد: در این حادثه دو نفر از شهروندان تهرانی(دو خانم) به دلیل کوتاهی نیروهای آتش‌نشانی در عملیات نجات جان خود را از دست دادند. این شهروند تهرانی ادامه داد: هنگام ورود نیروهای آتش‌نشانی به محل حادثه متوجه شدیم که نیروهای اعزامی تشک همراه خود نیاورده بودند، ضمن اینکه نردبانی که به همراه داشتند، نردبان کوتاهی بود.

حال انتظار این است که آتش نشانی برای اقناع مردم به طور واضح و شفاف بگوید چه اتفاقی افتاده که دو هموطن جان خود را از دست داده اند. سازمان آتش نشانی مسئول است و مطمئن باشند که این گونه صحبت ها چیزی جز ضربه جدی به اعتماد مردم برای این سازمان به ارمغان نخواهد آورد. پس بهتر است اگر در این بین سهل انگاری صورت گرفته با خاطیان این موضوع طبق قانون برخورد شود و خود سازمان در این راه پیش قدم باشد تا دیگر شاهد چنین فاجعه هایی نباشیم.