ارتباط عجیب خواب شبانه با آلزایمر

دکتر میکائلا بلومبرگ، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد موسسه اپیدمیولوژی و مراقبت های بهداشتی کالج دانشگاه لندن در رابطه با موضوع فوق گفت: یافته های ما نشان می دهد که خواب کافی ممکن است برای ما لازم باشد تا بتوانیم از مزایای شناختی کامل فعالیت بدنی بهره مند شویم. این مساله نشان می دهد،چقدر مهم است که در رابطه با بحث زوال عقل، خواب و فعالیت بدنی را با هم در نظر بگیریم.  

وی در ادامه توضیحاتش افزود:‌ مطالعات قبلی که چگونگی ترکیب خواب و فعالیت بدنی را برای تأثیرگذاری بر عملکرد شناختی بررسی می ‌کردند، عمدتاً مقطعی بوده و فقط روی یک موضوع خاص در یک بازه زمانی تمرکز کردند.در این مطالعه جامع، ما متعجب شدیم که فعالیت بدنی منظم ممکن است برای مقابله با طولانی‌مدت با زوال عقل کافی نباشد. در این میان اثرات کوتاه مدت کمبود خواب بر سلامت شناختی باید به طور جدی توسط محققان مورد توجه قرار گیرد.

 این مطالعه جدید شامل بیش از ۸۹۵۰ فرد ۵۰ ساله و بالاتر در انگلیس بود. طی این مطالعه از شرکت کنندگان پرسیده شد که به طور متوسط در یک شب چقدر می خوابند و بر اساس پاسخ های داده شده، آن ها به سه گروه تقسیم شدند:

افرادی که به طور متوسط کمتر از شش ساعت خواب داشتند.

کسانی که شش تا هشت ساعت خواب بهینه را کسب کردند.

افرادی که به طور میانگین بیش از هشت ساعت در شبانه روز می خوابند.

علاوه بر این هرکدام از این افراد بر اساس فراوانی و شدت فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود امتیاز دهی و به دو گروه فعال تر (یک سوم امتیاز دهندگان) و کمتر فعال تقسیم شدند.

برای ارزیابی عملکرد ذهنی شرکت کنندگان، از آن ها خواسته شد که یک لیست ۱۰ کلمه ای را هم بلافاصله پس از شنیدن و هم پس از تأخیر به یاد بیاورند. آن ها همچنین یک تست تسلط کلامی انجام دادند که در آن از آن ها خواسته شد تا هر تعداد حیوان را که می توانند در یک دقیقه نام ببرند.

افرادی که خودشان تشخیص زوال عقل را گزارش می‌دادند یا نمرات آزمایشی که نشان ‌دهنده برخی اختلالات روانی بود، از مطالعه حذف می‌ شدند.

این مطالعه نشان داد: شش تا هشت ساعت خواب در شب و سطوح بالاتر فعالیت بدنی با عملکرد شناختی بهتر مرتبط است. از سوی دیگر آن هایی که فعالیت بیشتری داشتند بدون توجه به مدت زمانی که در هنگام شروع مطالعه می خوابیدند، عملکرد ذهنی بهتری داشتند. محققان خاطرنشان کردند، این موضوع در طول دوره مطالعه ۱۰ ساله تغییر کرده و افرادی که کمتر از ۶ ساعت می‌ خوابیدند، کاهش قدرت ذهنی سریع ‌تری داشتند.

باید توجه داشت علی رغم این که این کاهش برای افراد ۵۰ و ۶۰ ساله به وضوح دیده می شد، اما افراد ۷۰ سال به بالا حتی با خواب کوتاه ‌تر، فواید ذهنی ناشی از ورزش را حفظ کردند.

اندرو استپتو از دیگر پژوهشگران ارشد این مطالعه در رابطه با موضوع فوق گفت: شناسایی عواملی که می توانند از عملکرد شناختی در میانسالی و اواخر زندگی محافظت کنند، مهم است زیرا می توانند سال های سلامت شناختی ما را طولانی تر کرده و برای برخی افراد تشخیص زوال عقل را به تاخیر بیندازند.

سازمان بهداشت جهانی قبلاً فعالیت بدنی را به عنوان راهی برای حفظ عملکرد شناختی شناسایی کرده است، اما بر اساس یافته های جدید، افراد باید عادات خواب را نیز در نظر بگیرند تا فواید طولانی مدت برای سلامت شناختی را به حداکثر برسانند.

شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی The Lancet Healthy Longevity منتشر شده است.

منبع: سیناپرس