اگر زیاد چغاله بادام می خورید، مراقب باشید

عوارض مصرف چغاله بادام

بروز بیماری های گوارشی

شستشوی غیر صحیح فروشندگان دوره گرد با آب جوی یا چاه می تواند عامل بروز بیماری های گوارشی مانند حصبه شود. این بیماری نوعی عفونت باکتریایی است که قابل انتقال از طریق مصرف آب یا غذای آلوده به انسان می باشد. بیماری حصبه در کودکان و افراد بالای 60 سال رایج تر است. عوارض بیماری حصبه شامل خونریزی دستگاه گوارش ، کاهش شدید آب و املاح بدن ، سوراخ شدن روده ها، هپاتیت و عفونت استخوان ها می باشد.

خطر چغاله های تلخ

هلو و زردآلو نسبت به چغاله بادام ، بافت سفت و سخت تری دارد که طعم آنها نیز کمی تلخ و گس است. نکته مهم دیگر این است که اگر چغاله بادام ، هلو و زردآلو تلخ باشد بدوم شک دارای مقداری سیانور است. بنابراین در صورت مصرف زیاد آن ، مسمومیت ایجاد می کند البته سمیت چغاله زرد آلو و هلو بیشتر از چغاله بادام است. بیشتر چغاله های موجود در بازار ، چغاله بادام شیرین است. مغز بادام طبعی گرم و تر دارد اما چغاله آن دارای طبع سرد است. بنابراین زیاده روی در مصرف آن موجب دل پیچه ، اسهال ، تهوع ، سردرد ، ترشح بیش از اندازه بزاق و رخوت می شود.

بادام مغذی تر است یا چغاله بادام ؟

به طور کلی مواد مغذی بادام رسیده بیشتر از نوع کال آن می باشد و آهن ، کلیسیم و مواد معدنی دیگر آن بیشتر از چغاله بادام است. بادام رسیده برای پیشگیری از بیماریهایی مانند افزایش کلسترول ، کم خونی ، پوکی استخوان و چسبندگی روده ها مفید است اما چغاله بادام این ویژگی ها را ندارد.

مقدار مصرف این میوه

اگر دستگاه گوارش با این میوه سازگاری داشته باشد دچار مشکل نخواهد شد .مصرف اندازه این مویه نوبرانه خطری برای بدن ندارد اما باید توجه داشت که بیش از یک پیاله کوچک در هفته مصرف نشود تا بدن دچار عوارض و مضرات آن نشود.

چغاله کرک دار یا بدون کرک ، کدامیک بهتر است؟

برخی از چغاله ها کرکی تر از سایر چغاله ها هستند که ارتباطی به نوع چغاله ندارد. نارس بودن آنها مهمترین دلیل برای کرک دار بودن است . البته برخی از فروشندگان از طریق شستشو با استکاچ ، کرک چغاله ها را از بین می برند. با این وجود کرک دار بودن چغاله ها دلیلی بر برتری آنها نیست.

روش شستشوی چغاله بادام

برای تازه تر نشان دادن چغاله بادامهای نوبرانه ، روی آن آب پاشیده می شود که معمولا از آب های آلوده مانند چاه و جوی آب استفاده می شود. بنابراین پیش از مصرف باید را با آب تمیز و نمک ضدعفونی و شستشو دهید. برای شستشو باید آنها را داخل یک سبد ریخته و سپس درون یک قابلمه بزرگ یا لگن قرار دهید و با دست آنها را به هم بزنید تا پرزها جدا شوند. پس از تمیز شدن آنها را درون آب نمک بریزید و سپس شستشو دهید تا آلودگی آنها برطرف شده و تمیز شوند.

روش نگهداری چاغاله بادام

با اینکه چاغاله بادام یک میوه نارس است اما شرایط نگهداری آن ، همانند یوه های دیگر است. در درجه اول بهتر است که چاغاله بادام تازه تهیه و مصرف شود. این میوه مانند بسیاری از میوه ها قابلیت نگهداری به مدت طولانی را ندارد. برای نگهداری باید آنها را در یخچال قرار دهید.

نکات مهم برای خرید چغاله بادام

1- چغاله های درشت فاصله کمی برای تبدل شدن به بادام رسیده دارند بنابراین بافت آنها بیشتر حالت چوبی داشت و مواد قالب جذب آنها توسط دستگاه گوارش کمتر است.

2- این میوه نوبرانه معمولا در مجاورت هوای آزاد و به صورت فله ای توسط فروشندگان دوره گرد به فروش می رسد. بنابراین قبل از خرید از سلامت چاغاله ها و بهداشت فروشنده اطمینان حاصل کنید.

3- چاغاله های سالم و بدون لک را برای خرید انتخاب کنید زیرا تغییر رنگ و تیرگی نشانه کهنه بودن چاغاله است. علاوه بر این چغاله های شکسته می توانند محل مناسبی برای ورود میکروارگانیسم های بیماری زا باشد بنابراین ، از خوردن آن ها خودداری کنید.

4- بلافاصله بعد از خرید ، چغاله ها را نخورید زیرا نباید به شستشوی چاغاله ها توسط فروشنده ها اکتفا کرد. بیشتر چاغاله بادام ها در واقع بادام های نارسی هستند که در اوایل فصل بهار بر اثر عوامل طبیعی مثل باد و باران از شاخه جدا شده و روی زمین ریخته شده اند.

5- معمولا فروشندگان چغاله بادام ها را در محلول آب و نمک نگهداری می کنند و پس از خرید توسط شما ، بر روی آنها مقدار زیادی نمک می ریزند. سعی کنید چغاله بادام را با نمک کمتری مصرف کنید تا با عوارض مصرف نمک زیاد مواجه نشوید.