گنده‌گویی‌هایی که پیام ضعف و ناتوانی دارد
اگر به گفته« ند پرایس»، آمریکا با وجود استفاده از تمامی ابزارهای خود برای اثر بخش نمودن سیاست فشار حداکثری بر علیه ایران، موفق نشده حتی یکی از بزرگترین شرکای تجاری خود یعنی جمهوری خلق چین را از همکاری نفتی و تجاری با ایران باز دارد، آیا تداوم این اقدامات نشان دهنده فقدان درایت سیاسی و هوشمندی راهبردی در کاخ سفید نیست؟
به گزارش ایلنا به نقل از نورنیوز، «ند پرایس»، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز گذشته (سه‌شنبه ۴ بهمن) اعلام کرد: چین بزرگترین مشتری نفتی ایران است و تمرکز ما بر این کشور است تا آنها را از معامله با ایران برحذر کنیم.
او افزود: به نظارت بر صادرات نفت ایران و تعامل با شرکای تجاری ایران در مورد احتمال قرار گرفتن در معرض تحریم‌های ایالات متحده ادامه می‌دهیم.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا افزود: ما در خصوص اجرای تحریم ها علیه ایران از سوی کشورها در سراسر جهان صریح بوده‌ایم تا بتوانیم فشار را بر ایران حفظ کنیم.
اظهارات این مقام ارشد آمریکایی واجد نکات مهمی به شرح ذیل است که توجه به آن می تواند ضمن ارایه ارزیابی شفاف از مواضع آمریکا در قبال ایران، میزان توانمندی واقعی واشینگتن در اعمال سیاست فشار حداکثری را مشخص کند.
اول؛ هیچ تغییری در سیاست های تحریمی موسوم به فشار حداکثری که از دوره ریاست جمهوری ترامپ و با هدف فروپاشی اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران آغاز و اعمال شد بوجود نیامده و آمریکا به گفته ند پرایس با صراحت پیگیر اجرای این سیاست است.
دوم؛ ایران توانسته تحریم‌ها را به‌ویژه در مورد مهمترین بخش آن یعنی فروش نفت دور بزند و به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، چین بزرگترین مشتری نفت ایران است.
سوم؛ این رخداد در حالی به وقوع پیوسته که آمریکا بر خلاف ادعای برخی کارشناسان خارجی و داخلی همواره نظارت خود را برای اجرای دقیق تحریم‌ها ادامه داده و مستمرا کشورهای مختلف را در مورد عواقب عدم پایبندی به تحریم‌ها تهدید نیز کرده است.
چهارم؛ شرایط اقتصادی ایران نیز بیانگر این واقعیت است که علی‌رغم همه فشارهای آمریکا و غرب در ابعاد سیاسی،اقتصادی، امنیتی و رسانه‌ای که با شدت هرچه تمام تر ادامه دارد، نه تنها هدف آمریکا که فروپاشی اقتصادی و سیاسی در ایران بوده محقق نشده، بلکه طرح‌های اقتصادی مهمی چون حذف ارز ترجیحی از نظام تجاری ایران که به جراحی مهمی در اقتصاد ایران به حساب می‌آید نیز در همین ایام به اجرا درآمده است.
پنجم؛ اگر بر اساس اظهارات سخنگوی وزارت خارجه آمریکا،هیئت حاکمه این کشور با وجود تداوم راهبرد فشار حداکثری، افزایش نظارت دقیق بر اجرای تحریم‌ها،پیش رفتن تا مرحله تهدید کشورها نسبت به عقوبت عدم پایبندی به تحریم‌ها و ده‌ها اقدام سیاسی، امنیتی و روانی دیگر که او نامی از آنها نبرده، موفق نشده حتی یکی از بزرگترین شرکای تجاری خود یعنی جمهوری خلق چین را از همکاری نفتی و تجاری با ایران باز دارد، آیا تداوم این اقدامات نشان دهنده فقدان درایت سیاسی و هوشمندی راهبردی در کاخ سفید نیست؟!
به نظر می‌رسد حاکمان لجوج و متبختر آمریکا هنوز بر تغییرات عمیقی که در نظام بین‌الملل شکل گرفته و نتیجه عملی آن پایان عصر یک‌جانبه گرایی است واقف نشده‌اند و ترجیح می‌دهند با تداوم سیاست‌های پرهزینه و کم فایده بر تحقق آرزوهایی اصرار کنند که توان تحقق آن را ندارند و واقعیت‌های حاکم بر مناسبات بین‌المللی و معادلات جدید قدرت نیز امکان دستیابی به آن را غیر ممکن کرده است.
