دریادار خانزادی:
ناوبندر مکران طی آذرماه به نیروی دریایی الحاق میشود/ نیازی به تجهیزات خارجی نداریم
تهران- ایران‌پرس: فرمانده نیروی دریایی ارتش با اشاره به تلاش شرکت‌های دانش بنیان داخلی در تولید تجهیزات دفاعی گفت: نیروی دریایی ایران نیازی به تجهیزات خارجی ندارد.
امیر دریادار «حسین خانزادی»، فرمانده نیروی دریایی ارتش در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرگزاری ایران پرس، همزمان با هفتم آذر روز نیروی دریایی، با بیان اینکه همه شناورهای نظامی در داخل ساخته میشود، یادآور شد: امروز ساخت یک ناوشکن در کمتر از دوسال امکان‌پذیر است که پیش از این 13 سال طول می‌کشید.
فرمانده نیروی دریایی ارتش با اشاره به ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اندیشمندان صنعت دفاعی کشور خاطرنشان کرد: توانمندی در ساخت زیردریایی اژدر، مین و پرتاب موشک از زیر دریا صد در صد بومی است.
دریادار خانزادی، ناوشکن دنا را یکی از افتخارات ملی عنوان کرد و افزود: فناوری‌های حوزه الکترونیک و فضای الکترو مغناطیس هم خیلی پیشرفت کرده است که همه آنها در ناوشکن‌های ایرانی و در بالاترین سطح خود ارائه میشود.
فرمانده نیروی دریایی ارتش کشورمان در ادامه با بیان اینکه بیش از نود درصد صادرات کالاهای اساسی ایران از طریق دریا انجام میشود، گفت: امنیت دریایی برای جمهوری اسلامی ایران بسیار مهم است.
دریادار خانزادی با اشاره به برگزاری اولین رزمایش دریایی مشترک بین ایران، روسیه و چین در سال گذشته، تصریح کرد: ایران رویکردهای مشابهی در حوزه امنیت با نیروهای دریایی چین و روسیه دارد و برای این کشورها، مناطق دریایی بویژه اقیانوس هند مهم است.
فرمانده نیروی دریایی ارتش افزود: همکاری دفاعی ایران، روسیه و چین در دریا بخصوص در مناطقی که به لحاظ استراتژیک و ژئواکونومی ارزش زیادی دارد معنادار هم هست و به دیگران می‌فهماند که جای یکه تازی و یکجانیه‌گرایی نیست.
مشروح مصاحبه خبرگزاری ایران‌پرس با امیر دریادار خانزادی:
1) موضوع راهبردی بودن نیروی دریایی به سال 88 (14/7/88) بازمی‌گردد. رهبر انقلاب در مراسم تحلیف دانش آموختگان دانشگاه افسری در نوشهر ابلاغ کردند نیروی دریایی امروز در بسیاری از نقاط عالم و در کشور ما یک نیروی راهبردی است و به چشم یک نیروی راهبردی باید به نیروی دریایی نگریسته شود، آنقدر تکرار کردیم تا در ذهنمان جای گرفت و خیلی مطالعه در این زمینه صورت گرفت. اساس داستان این است که نیروی دریایی فی نفسه یک نیروی راهبردی است. وقتی می گوییم راهبردی یعنی تمام موضوعات کلان که تاثیراتی بیشتر از یک صحنه معمولی و تاکتیکی را دارد و به ابعاد و بازتاب‌های ملی و جهانی برمی‌گردد و کلان‌نگر است.
راهبرد معمولا افق‌های دور را می نگرد. نیروی دریایی اساسا محدوده وظایفش بیرون از مرزها آغاز می شود و برای دفاع از مرزها باید وارد دریا بشود. ازلحظه ای که یک ناوگان یا شناور جنگی از اسکله جدا شده و به دریا می رود وارد دریاهای آزاد شده و به محیط بین الملل می رود و ارتباطش با سایر کشورهای دنیا از طریق دریا سریع برقرار می شود و گفتمانش در محیطبین الملل اتفاق می افتد و آنجا هر رفتاری که نیروی دریایی نمایش بدهد بعنوان نماینده ی یک ملت و دولترفتار ان نظام تلقی می گردد. اینگونه نیست که مثل یک سربازکه در داخل کشور عمل می کند فقط در محیط داخل کشور دیده بشود. کارکردها بزرگ و جهانی هستند به همین خاطر می گوییم نیروی دریایی به این خاطر راهبردی است که اقدامات تاکتیکی آن تاثیرات کلان و راهبردی دارد. یعنی یک گلوله که از سلاح یک شناور در عرصه دریا خارج می شود مثل گلوله ای است که روی ساحل خارج شده اما اینجا مخاطبان جهانی هستند و تاثیرات آن جهانی است .
وقتی میرود تا با دزدی دریایی در اقیانوس ها مقابله کند امنیت خطوط مواصلاتی دریایی کشور را برای برقرار کردن اقتصاد و امنیت ملی برقرار می کند و هم کشورهای منطقه و هم کشورهای جهان از آن بهره می برند . بنابراین نیروی دریایی مقیاستاثیرات و جهانی دارد و قطعا تمامی این تاثیرات کلان منطقه‌ای و جهانی منزلت منطقه‌ای و جهانی خاصی را برای دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران ایجاد می کند و به همین خاطر است که گفته میشود نیرو ی دریایی اساسا راهبردی است و کارکردهای راهبردی دارد.
2) کشور ما یک کشور دریایی است و اساسا به کشوری دریایی گفته می شود که در ان تمدن دریایی باشد و تمدن دریایی به ملتی می‌گویند که دریا برای آن کشور مهمترین درگاه ارتباطی با جهان است. اگرچه با این نقطه کمی فاصله داریم اما واقعیت این است که اقتصاد ما اتکای زیادی به دریا دارد. بیش از نود درصد صادرات کالاهای اساسی ما از طریق دریا انجام می شود و بخش قابل توجهی از کالاهای وارداتی (درقبال کالاهای فروخته شده یا نفت) از طریق دریا وارد می شود . از طریق دریا با تمام کشورهای دنیا ارتباط داریم. این ارتباط امروز تا اندازه زیادی حکومتی و دولتی و مقداری خصوصی است و بخشی هم مربوط به استفاده مردم عادی است.
بنابراین اگر صحبت از اقتصاد دریاپایه برای جمهوری اسلامی ایران می‌کنیم این را باید بدانیم که اقتصاد بدون امنیت مانند سراب است و به‌راحتی از بین میرود. به همین خاطر امنیت دریایی برای جمهوری اسلامی ایران بسیار مهم است چه در مناطق دریایی تحت حاکمیت که فعالیت‌های فراساحلی دارند (مانند اکتشافات نفتی و برداشت‌های زیر بستر دریا و فعالیت‌های شیلاتی و جابجایی‌ها و حمل و نقل‌های مسافت‌های نزدیک) و چه در مناطق دریایی فراتر از حاکمیت حوزه منطقه انحصاری به بیرون میرود و قرار است که این کشورها و شناورها فعالیت اقتصادی ارتباط جهموری اسلامی ایران با سایر کشورها را برقرار می‌کند.
بنابراین می بینیم جمهوری اسلامی ایران کشوری ست که اقتصاد آن به دریا متصل است و ارتباطش با سایر کشورهای دنیا به دریا متصل است. امنیت این اقتصاد و این ارتباط دریایی و برقرار کردن ارتباط با دوستان از طریق دریا بسیار حائز اهمیت است . به همین خاطر ما هم در مناطق دریایی تحت حاکمیت حضور شبانه روزی ناوگروه ها و شناورها را داریم و در گشت های دریایی داخل مناطق حاکمیت فعالیت می کنند در تمام سواحل ناوگان های جنوب چه در دریای عمان و چه در خلیج فارس و چه در تنگه هرمزنیروهای دریایی جهموری اسلامی ایران فعال هستند .
نیروی دریایی ارتش جهوری اسلامی ایران هم به شکل گسترده در دریای خزر به طور کامل برقرار کردن امنیت را ناوگان قدرتمندی به عهده دارند . در جنوب استثنا و انحصارا وقتی وارد دریاهای آزاد می شویم نیاز به این امر پیدا می کنیم که ناوگروه های ویژه ای را اعزام کنیم. اکنون بیش از ده سال است که با آغاز موضوع دزدی دریایی و ناامن شدن دریا ها ناوگروه های ما به دریاهای دور اعزام شدند ( خلیج عدن و شمال اقیانوس هندو ردیلی سرخ و تنگه باب المندب) و اکنون هفتاد ناوگروه پیاپی و بصورت شبانه‌روزی به منطقه اعزام شده است. وقتی سخن از ناوگروه می‌کنیم یعنی حداقل دو ناوجنگی و کشتی جنگی به این منطقه اعزام شده است و بین سیصد تا پانصد نفر از همکاران ما بصورت شبانه روزی در این مناطق هستند و با دزدی دریایی مقابله می کنند .
خیلی موارد پیش آمده است که جلوی وقوع حمله دزدی چه برای کشتی‌های ایرانی و چه برای سایر کشتی ها دریایی گرفته شده و همه از بستر امن ایجاد شده بهره می برند . هر کسی هم در آن منطقه درخواست کمک کند برایش مهیاست و در گذشته اتفاق افتاده است که حتی شناورهای تجاری امریکایی هم که از ان مسیر عبور می کردند از نیروی دریایی ایران درخواست کمک کردند و ما از انجایی که متعهد هستیم به بازنگه داشتن ابراه های جهانی و برقراری امنیت جمعی در دریا این کار را برای همه انجام دادیم و انها هم ازین امر بهره‌مند شدند. هفتاد ناوگروه به شکل شبانه روزی حضور داشتند و این مسیر به شکل پیوسته ادامه دارد.
3) رزمایش معمولا وقتی بین چند کشور دنیا در یک منطقه جغرافیایی برقرار می شود اولا معنای آن این است که آن کشورها در سایر سطوح دیگر مثل سطوح اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و غیره آنقدر با یکدیگر تعامل کرده‌اند و اکنون به نقطه ای رسیده اند که نظامیان آن کشورها می‌خواهند کنار یکدیگر قرار گیرند و تمرینات تاکتیکی و نظامی را در دریاانجام دهند.
شکل تمرینات ساده است و همان کاری است که در یک عملیات برای برقرار کردن امنیت و اسکورت و یا مقابله با تهدید خاص انجام میشود. هر کدام از این کشورها تکنیک و تاکتیک‌های خود را دارند.
قرار گرفتن این کشورها در کنار یکدیگر بدان معناست که دنبال این هستند که به شکل جمعی امنیت را برای آن منطقه یا برای جامعه جهانی و برای دریانوردی آزاد برقرار کنند. پیام واضحی به دنیا دارد و آن این است که ما در کنار هم هستیم تاامنیت را برقرار کنیم و همه ما خواهان امنیت هستیم تا بستر مناسب برای فعالیت های دریایی فراهم شود و با هر کانون ناامنی مقابله می کنیم وقتی چند کشور کنار یکدیگر قرار می‌گیرند بدان معناست که در آن جغرافیا منافع مشترک دارند و برای دستیابی و تامین منافع مشترک خود این رزمایش را نمایش می‌دهند . اگر کسی خواسته یا ناخواسته بدنبال برقرار کردن کانون ناامنی در آن منطقه باشد مواجه می شود با کشورهایی که هستند و این قدرت و اقتدار را دارند تا در دریا حضور داشته باشند تا این امنیت را برقرار کنند.
4) ما رویکردهای مشابهی در حوزه امنیت با نیروهای دریایی چین و روسیه داریم و برای همه ما مناطق دریایی بویژه اقیانوس هند مهم است. هم برای چینی ها مهم است که در سالهای گذشته و بخصوص اخیرا موضوع " یک کمربند یک راه " را مطرح کردند و کارش را جلو می‌برند. آن یک کمربند از طریق دریا شکل می‌گیرد و آن راه هم از طریق زمینی که جاده ابریشم را احیا می کند و از طریق دریا به نوعی جاده ابریشم دریایی بناست که احیا بشود که از منطقه شمال اقیانوس هند می گذرد.
شمال اقیانوس هند تلاقی خطوطی است که سه تنگه مهم را به یکدیگر وصل می کند تنگه راهبردی انرژی جهانی ( تنگه هرمز) تنگه های راهبردی در حوزه های اقتصاد و حمل و نقل دریایی تنگه باب المندب و ماداکا. وقتی این سه تنگه را به یکدیگر متصل می کنیم یک مثلث از اتصال آنان بوجود می آید که در منطقه شمال اقیانوس هند به آن " مثلث طلایی " می گوییم.
بیش از یک سوم تجارت دریایی جهان از طریق این منطقه برقرار می شود و کشتی ها از اینجا عبور می کنند و کالا جابجا می کنند که این امر برای چینی ها و روس ها بسیار مهم است و از آنجایی که این منطقه برای ماست برای خودمان هم این چند گذرگاه و حوزه راهبردی جابجایی کالا و انرژی بسیار حائز اهمیت است.
به همین خاطر است که از سال گذشته همکاری جدی تری را با این کشورها آغاز کردیم و اولین رزمایش دریایی مشترک بین ایران روسیه و چین سال گذشته برگزار شد و در همین بستر با فرماندهان توافقاتی انجام شد و اکنون کمیسیون های مشترک همکاری دفاعی وجود دارد و در قالب این کمیسیون ها برگزاری سالانه این همایش تعریف شده است.
اکنون موضوع کرونا مقداری بستر توسعه این همکاری ها را محدود کرده است اما ما نظامیان معتقد هستیم که کرونا هست و در فضای کرونا و با رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی باید به سمت تداوم این همکاری ها برویم و برقراری مجدد این رزمایش در برنامه امسال ما نیز هست و به نظر میرسد که همکاری دفاعی این سه کشور در دریا بخصوص در مناطقی که به لحاظ استراتژیک و ژئواکونومی ارزش زیادی دارد معنادار هم هست و به دیگران می‌فهماند که جای یکه تازی نیست و آنهایی که بدنبال پیاده سازی استراتژی معمای امنیت و مکمل قدرت هستند دیگر پاسخگو نیست و کارکردی ندارد. باید بدنبال آن باشیم که امنیت را به شکل جمعی در منطقه برقرار کنیم که به نفع همه و با رعایت منافع همه باشد.
5) موضوع برداشته شدن تحریم ها موضوع داغ این روزهاست و برای دیگران حساسیت ایجاد کرده و مهم است ولی برای ما نظامی ها خیلی مهم نیست به خصوص برای نیروی دریایی، زیرا هر انچه که به عنوان یک سلاح دفاعی به ان نیاز داشتیم یا ساختیم یا فن‌آوری آن را به دست آوردیم و تولید کردیم و در حوزه شناورهای سطحی و زیر سطحی نیازی به تسلیحات خارج از کشور نداریم.
در موضوعاتی ورود پیدا کردیم که در منطقه منحصر به فرد است و خیلی از کشورهای منطقه برای اینکه ان تسلیحات و تجهیزات را داشته باشند شاید هنوز نگاهشان به خارج است. این تجهیزات امروز تولید صنعتی شده مثل پرتاب موشک از زیر سطح دریا که خاص و ارزشمند است و این تولید صنعتی به عنوان یک محصول دفاعی قابل صادرات است و دیگران هم می توانند از آن بهره مند شوند البته این موضوع برمی گردد به سیاست های دفاعی جمهوری اسلامی ایران در فروش تسلیحات همینطور به سیاست دفاعی دیگر کشورها که می خواهند از آن بهره مند شوند. این نکته هم مهم است که کشورهای دیگر چقدر جرات نه گفتن به امریکایی ها را دارند و به دنبال محصولات گران قیمت آنها نباشند و تمرکزشان را به محصولات منطقه ای بگذارند و به حد کفایت از آن بهره‌مند شوند این مسئله خیلی زیاد به سیاست های آنها وابسته است.
کشور ما واقعا نیاز به تجهیزات خارجی در نیروی دریایی ندارد در آینده نزدیک همه خواهند دید فراتر از آنچه دیگران فکر می کنند اتفاقات خوب در ارتش جمهوری اسلامی ایران و در نیروی دریایی افتاده است.
ارتش و نیروی دریایی ایران انباشت دانش زیرساخت و فن آوری را داراست که ترکیب اینها با هم به طور مرتب محصولات دفاعی جدیدی را ایجاد می کند و در هر حوزه ای وزارت دفاع و نیروهای مسلح پیشرفتهای خیلی خوبی کرده اند. شرکت های دانش بنیان به طور باور نکردنی تلاش می کنند و ما چیزهایی از شرکت های دانش بنیاد داخلی جمهوری اسلامی ایران دیدیم که واقعا باعث مباحات و افتخار است. به عنوان یک ایرانی نظامی می گویم اینقدر در داخل توانمند هستیم که هیچ نیازی به تجهیزات خارجی نداریم.
6) توانمندیهای نیروی دریایی ارتش چند اهمیت خیلی ویژه دارد؛ اول اینکه دیگه محصولات را با قیمت های بالا خرید نمی‌کنیم، به جای اینکه ارز خارج بشود تولید در داخل کشور اتفاق می افتد، نیروی کار بومی به کار گرفته می شود و منافع چرخه اقتصادی برای کشور و مردم است و ارز ازکشور بیرون نمی‌رود.
دوم اینکه وقتی سلاحی در داخل کشور ساخته می شود دیگران از آن اطلاع ندارند و قابلیت ها و توانمندی های کشور را نمی دانند و چون نمی‌دانند برای آنها یک عدم قطعیت از تجهیزات ایران برزو می‌کند که بالاخره این ناوشکن یا زیر دریایی که جمهوری اسلامی ایران تولید کرده است در شرایط بحرانی، درگیری یا جنگ چه کارآیی خواهد داشت و گاها بارغه‌هایی از این تجهیزات را نمایش می دهیم و آنها را غافلگیر می کنیم و این نگرانی همیشه برای آنها هست که این سلاح که ما به آنها ندادیم قابلیت هایش چه هست و این یک بازدارندگی ویژه را ایجاد می کند. هرچند موضوع بازدارندگی هم امروز برای ما مهم نیست و اینقدر قدرتمند هستیم که آن بازدارندگی را ایجاد کرده است.
سوم اینکه برای تامین قطعات و پشتیبانی های بعدی دیگه نیازی به کشورهای خارجی برای تامین قطعات نداریم و یکی از سیاست‌های دفاعی کشورهایی که صاحب فن آوری دفاعی هستند این است که ممکن است ابتدا یک محصول را با قیمت نسبتا معقول بفروشند اما وقتی نوبت سررسید قطعات آن محصول می رسد آنقدر قطعاتش گران قیمت است که منافع اصلی آن کشور در ان زمان تامین می شود یعنی قطعه را گران می فروشند و چون برای راه اندازی مثلا شناور باید آن قطعه را تهیه کرد این قیمت گران پرداخت می شود.
امروز امنیت ما امنیت بومی است و این خیلی ارزشمند است. رهبر انقلاب اسلامی فرمودند نفس ساخت شناور ناوشکن و نفس به سیطره درآوردن دریا خود یک قدرت است ولو اینکه روی آن شناور، موشک هم نباشد البته امروز هم موشک هم سیستم‌های دفاعی نقطه ای هم سیستم های رزم ضد زیر دریایی و همه آرایه‌های مورد نیاز روی این شناور هست و حتی این شناورها بالگرد هم می توانند با خود حمل کنند؛ تواتمندی هایی که پیش از این در اختیار نداشتیم.
7) ناوشکن دنا یکی دیگر از افتخارات ملی است و از جمله محصولاتی است که خیلی سال است فرایند تولید آن در ناوشکن هایی که تحت پروژه "موج" در نیروی دریایی کار خود را آغاز کرده است و امروز در وزارت دفاع دنبال می شود. بخشی از آنها چون در نیروی دریایی ظرفیت های ساخت و ساز خیلی خوبی وجود دارد توسط نیروی دریایی دنبال می شود.
دو سال پیش شاهد الحاق ناوشکن "سهند" جهموری اسلامی ایران بودیم و سپس "فاتح" را دیدیم و اکنون " دنا" در حال ملحق شدن است که از سریال های ناوشکن " موج " است. از آنجایی که نسل ها به سمت جلو میرود و تکرار می شود پیشرفت فناوری هرقدر در جهموری اسلامی ایران به جلو رفته است در این ناوشکن های جدید هم فناوری جدید به کار گرفته شده است. برای مثال در حوزه رانش تمام تکنیک ها و ظرفیت‌هایی که بکار گرفته شده بومی هست و در مجموعه وزارت دفاع و آنچه که دست یافتیم در حوزه رانش تمامی آن در این شناور به روز شده است که کارهای جدیدی است . در حوزه تسلیحات هم به همین شکل است و درصنایع دفاعی جلو رفتیم.
امروز شاهد آن هستیم که موشک که یکی از موضوعات جدی در نیروهای مسلح بود امروز اینکه از این سبد موشکی کدام را انتخاب کنیم انقدر دستمان باز است و آنقدر تنوع وجود دارد که برای هر صحنه خاص موشک خاص را انتخاب می‌کنیم. نیروی دریایی سپاه یک موشک را از سبد محصول دفاعی انتخاب می‌کند و ما موشک دیکری را و مکمل یکدیگر می‌شوند. در نیروی زمینی به یک شکل و در نیروی هوایی به شکل دیگر و پیشرفتهای موشکی هم به‌قدری خوب بوده است که در این بستر از آنها استفاده میشود. فناوری‌های حوزه الکترونیک و فضای الکترو مغناطیس هم خیلی پیشرفت کرده است که همه آنها در این ناوشکن و در بالاترین سطح خود ارائه میشود. انواع سنجنده‌ها را به همراه خود دارد از بابت اینکه محیط را پایش کند چه آسمان چه سطح دریا و چه زیر دریا یعنی رادار هوایی و سیستم های کنترل آتش رادارهای پایش سطحی و همچنین سونارها که قرار است زیرسطح دریا پایش کنند. انواع تسلیحاتی که در سه بعد زمین (زیرسطح دریا) دریا و آسمان یک جنگ یکپارچه ای را انجام بدهند تسلیحات روی این شناور پیش بینی شده است و با الحاق آن در آذر ماه شاهد آن خواهیم بود.
اما در ارتباط با ناوبندر"مکران" باید اشاره کنم که ما همواره از سمت رهبری تدبیر داشتیم که به ظرفیت ها و امکانات اطرف خود توجه کنید. این امکانات در داخل کشور خیلی زیاد است و نیاز نیست که به بیرون نگاه شود. ما برای اینکه استقرارمعناداردر دریاهای آزاد دوردست بدون وابستگی به دیگران داشته باشیم نیاز داشتیم که یک شناور بزرگ دردریا مستقر باشد و ضمن برقرار کردن امنیت برای خود بتواند تمامی خدمات بندری که یک ناوشکن وقتی به بندر برمی‌گردد از آن بهره مند میشود را در دریا به آن ارائه دهد. این بدان معناست که دیگر نیازی نیست تا ناوشکنی که سه هزارکیلومتر از مرزهای جهموری اسلامی ایران دور شده است برای تجدید آمادها مجبور شود به ساحل بازگردد و همه کارها در دریا برایش اتفاق بیفتد حتی اگر نیازمندی های تعمیراتی داشته باشد باید در دریا انجام شود. همچنین ظرفیت های بالگردی و انجام عملیات ویژه برای آن پیش بینی شده است و تکاوران و کماندوهای نیروی دریایی با تجهیزات و تسلیخات خود شامل قایق های تندرو بر روی شناور مستقر شوند. همچنین به عملیات پهپادی نیز توجه شده است و مقدار قابل توجهی هم بحث اشراف اطلاعاتی را برای ما مهیا می کند و همه اینها خوراک پشتیبانی از ناوگانی است که در منطقه دوردست مشغول فعالیت است.
این شناور با تغییر ظرفیت های داخلی موجود به نظر میرسد حجم سازه فلزی تقریبا نهصد تن ( سنگین تر از ناوشکن) بر روی شناورهای موجود کارسازی شده و ایجاذ تغییرکاربری بستر را مهیا کرده است که شش فروند بالگرد در انواع و اقسام خود حتی سنگین ترین بالگردی که در جمهوری اسلامی ایران وجود دارد می تواند بر روی عرشه این شناور بنشنیند که امری بینظیر است و پیش ازین این امکان را در اختیار نداشت. همه بالگردها می توانند روی آن بشینند و عملیات بالگردی انجام دهند و حتی امکان تعمیر و نگهداری و سوخت گیری هم دارند و ظرفیت بزرگی ست که در آذرماه به نیروی دریایی ملحق می شود و کمک می کند که دست بلندتری در دریاهای دوردست داشته باشیم.
8) کشتی های تجاری ما که می خواهند ارتباط خود را به سمت غرب برقرار کنند باید از شمال اقیانوس هند و خلیج عدن سپس از تنگه باب المندب عبور کنند و وارد دریای سرخ شوند و از کانال سوئز عبور کنند و وارد مدیترانه شوند و همچنین از تنگه جبل الطارق عبور کنند و وارد اقیانوس اطلس شوند. در این مسیرها هرجا کانون ناامنی شکل بگیرد یا جامعه جهانی باید کمک کنند و منطقه را به نفع جامعه جهانی امن کند یا اگر نیاز باشد جمهوری اسلامی انحصارا شناور خاصی را تحت پوشش خود قرار می دهد و این کار را به وسیله ناوشکن ها انجام می‌دهد.
از اواخر سال گذشته ما شاهد کانال‌های ناامنی در منطقه دریای سرخ و حتی شاهد حمله نظامی به شناور ها هستیم آنهایی که حمله نظامی می‌کنند با خود نمادهای یک کشور را ندارند یعنی این حملات شکل تروریستی دارد و عمدتا این کار را برای اینکه شناسایی نشوند در تاریکی شب انجام می‌دهند و این منطقه از نظر ما منطقه ناامنی است و لازم است شناورهایی که برای ما مهم هستند اسکورت مستقیم بشوند که این کار را ناوگروه های ما انجام می‌دهند.
در مدیترانه هم همین وضعیت هست کشور مصر و کشور های آن منطقه باید نسبت به این موضوع حساسیت خود را بیشترکنند و نقش منطقه‌ای خود را برای برقراری امنیت در منطقه ایفا کنند و اجازه ندهند چنین ناامنی هایی ایجاد شود این ناامنی ها به نفع هیچ کشوری نیست.
اگر یک ائتلاف نظامی جایی شکل بگیرد و مجموعه‌ای از ناوگروه‌ها و شناورهای نظامی دیگر نزدیک مرزهای کشور دیگری که نتوانسته‌اند امنیت را ایجاد کنند حضور پیدا کنند معمولا مطلوب هیچ کشوری نیست ولی فعلا حضور ناوگان نظامی نیروی دریایی ایران برای اسکورت شناورها در دریای سرخ و حتی مدیترانه یک حضور راهبردی و بسیار مهم است.
9) در گذشته هر آنچه که در اختیار داشتیم عاریه‌ای بود. هر چه ناوشکن داشتیم یا از اروپایی‌ها گرفتیم یا از امریکایی ها گرفتیم هر چه زیر دریایی داشتیم از سایر کشورهای دنیا تامین کردیم حتی پس از انقلاب قراردادهایی که پیش از انقلاب انجام شده بود و قرار بود تعدای زیردریایی و ناوشکن به نیروی دریایی کشور واگذار شود که این اتفاق نیافتاد و خود جمهوری اسلامی هم نخواست و قصد داشت خودکفا شود و توانستیم خودمان بسازیم.
امنیت ما در آن زمان که باید یک امنیت بومی خودکفا و پایدار داشته باشیم یک امنیت جزر و مدی بود اگر آنها به ما قطعه و تجهیزات می دادند امنیت بود و اگر با ما دشمن می‌شدند این امنیت از بین می رفت. حتی یک گلوله از خارج وارد می‌شد. امروز به برکت انقلاب اسلامی و تحریم‌ها که برای ما سازنده بود و کمک کرد خودکفا شویم، امروز همه شناورهای نظامی در داخل ساخته میشود امروز ساخت یک ناوشکن در کمتر از دوسال امکان‌پذیر است که پیش از این 13 سال طول می‌کشید.
تلاش سالهای گذشته به ما نشان داده است که ظرفیت های بزرگی مهیا است و قابلیت هایی ایجاد شده که هر لحظه اراده شود چه شکلی از ناوشکن و زیردریایی ساخته شود امکان‌پذیر است. توانمندی در ساخت زیردریایی اژدر، مین و پرتاب موشک از زیر دریا صد در صد بومی است همچنین در شناورهای سطحی انواع موشک‌ها، توپخانه ها و انواع تسلیحات را داریم.
