ریاست آرام بر کم مشارکت ترین مجلس

هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی با ریاست غلامعلی حداد عادل همراه بود. وی متولد ۱۹ اردی‌بهشت ۱۳۲۴ است. حداد عادل در سال های ۱۳۴۵و ۱۳۴۷ مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته فیزیک از دانشگاه‌های تهران و پهلوی دریافت کرد.

به گزارش ایلنا، وی همچنین سال ۱۳۵۱ کارشناسی ارشد فلسفه را از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران دریافت کرد و سال ۱۳۵۳ دوره دکتری فلسفه را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران گذراند.

نخستین
حداد عادل نخستین رئیس غیرروحانی مجلس شورای اسلامی به حساب می‌‎آید. وی پس از اکبر هاشمی رفسنجانی، مهدی کروبی و علی‌اکبر ناطق نوری روسای مجالس اول تا ششم که هر سه روحانی‌اند، در راس مجلس شورای اسلامی قرار گرفت.

پس از حدادعادل هم علی لاریجانی به عنوان دیگر رئیس غیرروحانی مجلس در ساختمان بهارستان حضور پیدا کرد. حدادعادل همچنین نخستین رئیس اصولگرای مجلس شورای اسلامی به حساب می آید.

امضای حداد
وی در انتخابات مجلس نهم هم از حوزه انتخابیه تهران با کسب یک میلیون و ۱۱۹ هزار و ۴۷۴ رای به عنوان یکی از نمایندگان این حوزه به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کرد. حدادعادل اکنون عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نهم به شمار می‌آید.

طرح صیانت از حریم عفاف و حجاب، طرح افزایش جمعیت بهره مند روستایی کشور از آب شرب، طرح اصلاح تبصره(۱) ماده(۵) قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات و طرح پیگیری حقوقی سیاسی کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ توسط دولت های آمریکا و انگلیس علیه دولت ملی ایران، تعدادی از لوایحی‌اند که به امضای حدادعادل در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس رسیده‌اند.

کمترین مشارکت
حداد عادل همچنین ریاست مجلسی را برعهده داشت که نمایندگان آن از نظر ‌آماری با کمترین مشارکت مردم در تاریخ انتخابات مجلس شورای اسلامی، کرسی‌های این مجلس را به خود اختصاص داده بودند.

در انتخابات مجلس هفتم، ۲۳ میلیون و ۷۳۴ هزار و ۶۷۷ نفر شرکت کردند و هرچند این رقم در انتخابات دوره هشتم به ۲۲ میلیون و ۳۵۰ هزار و ۲۵۴ نفر کاهش پیدا کرد اما پیش از برگزاری انتخابات مجلس هشتم، سن قانونی برای رای دهندگان از ۱۶ سال به ۱۸ سال افزایش یافت و به این ترتیب، باید گفت حداد عادل در صدر مجلسی قرار گرفت که کمترین حضور واجدان شرایط رای دادن را به نام خود ثبت کرد.

وابسته به نهضت آزادی
اول شهریور ۱۳۵۰ حداد عادل که آن زمان مدرس فیزیک دانشگاه ملی بود، همراه برادرش مجید و ۴۲ نفر دیگر که وابسته به نهضت آزادی بودند، به اتهام تلاش برای خرابکاری در جشن‌های دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی دستگیر شدند و ۶۶ روز در زندان به سر بردند.

حدادعادل دومین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی به شمار می‌آید. معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش، عضویت در شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما، دانشیاری گروه فلسفه دانشگاه تهران، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی و ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم برخی فعالیت سیاسی فرهنگی حدادعادل غیر از حضورش در مسند ریاست مجلس هفتم است.

وی همچنین از مشاوران مقام معظم رهبری به شمار می‌آید. حداد عادل همچنین فعالیت گسترده‌ای در زمینه ترجمه و تالیف کتاب دارد و ترجمه قرآن کریم که سال ۱۳۸۸ به قلم وی منتشر شد، از آثار شاخص این چهره سیاسی فرهنگی معاصر به شمار می‌آید.