پایان مرمت حوزه علمیه علوی شهر هیدج

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان زنجان گفت: تراز کردن و نصب مجدد سنگ قبرهای قدیمی در حیاط این بنای تاریخی نیز انجام شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا از زنجان، یحیی رحمتی، امروز با اعلام این خبر، اظهار داشت: خدمات انجام شده شامل برچیدن فرش کف آجری یا موزاییکی - خاک ‌برداری، پی‌کنی، گود برداری و کانال‌ کنی - سنگ چینی درکف ساختمان(بلوکاژ) باسنگ قلوه - تهیه و اجرای بتن - تهیه و نصب جدول‌های سنگی با سنگ تراورتن سفید در این بنای تاریخی اجرا شد.

رحمتی، همچنین به انجام تقویت و بندکشی با ملات ماسه سیمان در لبه چهار باغچه موجود در حیاط، سنگ تک لبه از نوع تراورتن سفید - تهیه و نصب سنگ پلاک مرمریت برای کلیه سطح فرش کف حیاط که برچیده شده کفسازی شد، اشاره کرد: تراز نمودن و نصب مجدد سنگ قبرهای قدیمی در حیاط این بنای تاریخی نیز انجام شد.

تاریخچه حوزه علمیه علوی هیدج

رحمتی در ادامه در این زمینه یادآورشد: با عنایت به کتیبه حجاری شده از سنگ که در صحن حیاط مرکزی موجود است، تاریخ بنا به سال ۱۲۷۵ ه. ق باز می‌گردد که زمان ساخت مدرسه را به ۱۴۴ سال می‌رساند که از جمله بناهای دوران قاجار است.

به گفته وی حوزه علمیه علوی هیدج یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخی دوران قاجاریه در استان زنجان است که پس از تأسیس، به محفل عظیم علمی مبدل شده که در منطقه زنجان تا قزوین یکه‌تاز بوده و از سراسر کشور جویندگان و تنشگان علم به آن رجوع می‌کنند.

مدیر کل میراثفرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان زنجان همچنین با اشاره به اینکه این بنای تاریخی از نظر معماری دارای نما و تزئیناتی است که در حد خود موجب زیبایی آن شده است، از جمله فضای ورودی آنکه با دو اشکوبه شامل یک هشتی مزین به طاق‌نما‌ها با قوس نعل‌اسبی و دالان‌هایی در غرب و شرق تزئین شده است تصریح کرد: بدین‌سان فضای ورودی به دو بخش مجزا به‌صورت زیبایی تقسیم شده و نمای حجره‌های آن با قوس جناغی و آجرکاری‌های مختصری تزئین شده است.

وی در ادامه افزود: صحن و می‌انسرای مدرسه مستطیل شکل می‌باشد و بر سردر این مقبره کتیبه گچبری شده‌ای قرار دارد.

این مدرسه دارای ۱۳ حجره است که نمای خارجی آن‌ها، آجری با طاق هلالی و نمای داخلی آن‌ها تماما گچکاری شده، با طاق‌ها و طاقچه‌های تزیینی متعدد می‌باشدهمچنین بنای تاریخی حوزه علمیه علوی هیدج از نظر معماری، تزئینات و آرایه‌های نما بسیار شایان توجه است؛ طاق‌های قوسی، دالان‌های جداکننده، حجره‌های جناقی و آجرکاری بی‌پیرایه، همه و همه به ایجاد یک فضای معنوی کمک کرده است.