چرا برنامه‌ی ششم توسعه اولویتی برای زنان قائل نیست؟
معاون امور تدوین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت: زنان باید مسایل خود را پرزنت کنند
هیچ سوگیری در بخش زنان و خانواده وجود نداشته و به عمد حوزه زنان حذف نشده است. بلکه به دلیل برنامه‌ریزی بر اساس یک دیدگاه استراتژیک، یک سلسله اهداف در اولویت اول قرار گرفته‌اند / در حوزه کلان اجتماعی متولی خاص و نگاهی منضبط نداریم، اگر ستاد کلان اجتماعی در دولت تشکیل شود، بسیاری از این مشکلات نیز حل خواهد شد.
در ستاد تدوین برنامه ششم توسعه که به ریاست محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تشکیل شده و شامل ۲۹ شورا برای بررسی موضوعات مختلف است؛ هیچ جایگاهی برای بررسی مسائل زنان به صورت مستقل در نظر گرفته نشده است، این مساله نشان می‌دهد که برخلاف برنامه‌های پیشین توسعه، در برنامه ششم احتمالا شاهد ماده‌ای که بر مسائل زنان تاکید کرده باشد، نخواهیم بود.
«مهدی بامداد» معاون امور تدوین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در این مورد با خبرنگار ایلنا به گفت‌و‌گو نشسته و عنوان کرده است؛ حوزه زنان و خانواده اگر می‌خواهد در اولویت‌ها باشد، باید بتواند خود را «پرزنت» یا معرفی کند.
در کدام یک از بخش‌های ستاد برنامه ششم توسعه قرار است؛ به مسائل مربوط به زنان پرداخته شود؟
در این ستاد شورایی با نام فرهنگ، هنر، ورزش، جوانان و خانواده در ذیل گروه برنامه‌ریزی آموزشی قرار دارد که مسائل زنان نیز در آن جای خواهد گرفت.
باید توجه کرد که در این اتفاقات هیچ سوگیری در بخش زنان و خانواده وجود نداشته و به عمد حوزه زنان حذف نشده است. بلکه به دلیل برنامه‌ریزی بر اساس دیدگاه استراتژیک، یک سلسله اهداف در اولویت اول قرار گرفته‌اند؛ اهدافی که در مسیر توسعه شتاب ما را افزایش دهند.
چرا این ذهنیت در ستاد تدوین برنامه ششم وجود دارد که مسائل زنان از اولویت‌های توسعه در کشور نیست؟
اگر به اولویت زنان و خانواده در توسعه قائل هستید، بیایید و آن را درست مطرح کنید این را من به معاونت امور زنان وخانواده ریاست جمهوری و مشاورین امور زنان دستگاه‌ها نیز گفتم، که اگر بتوانید از برنامه‌های زنان و خانواده درست دفاع کنید، برنامه‌ریزان آن را می‌پذیرند.
این درست نیست که فکر کنیم اگر در برنامه ۴ و ۵ مسائل زنان عنوان شده بود و الان عنوان نشده، این یک عقب‌گرد است، بلکه این مساله مستلزم تعامل بیشتر حوزه زنان و خانواده با دولت است. اکنون نگرانی‌هایی مانند مسائل محیط زیست و مساله آب در کشور وجود دارد، بنابراین در چنین شرایطی باید توضیح قانع کننده‌ای وجود داشته باشد تا مسائل زنان و خانواده هم در اولویت قرار بگیرند.
با توجه به مسائل و آسیب‌های اجتماعی موجود در جامعه که امروزه زنان درگیر آنها شده‌اند و کار‌شناسان به صورت مداوم از زنانه‌شدن فقر و آسیب‌های اجتماعی صحبت می‌کنند، چطور هنوز مسائل زنان در اولویت دلتمردان قرار ندارد؟
این ایراد را هر بخش دیگری هم می‌تواند بگیرد. نه فقط در میان دولتمردان بلکه در میان مردم هم این تفکر وجود دارد، مثلا اکنون اگر به مردم بگویید مشکل‌تان چیست، مسئله اشتغال را مطرح می‌کنند، همواره مسائلی زودبازده که جلو چشم هستند و نیازهای اولیه را شامل می‌شوند در اولویت قرار می‌گیرد، بنابراین حوزه زنان و خانواده اگر می‌خواهد در اولویت‌ها باشد، باید بتواند خود را «پرزنت» یا معرفی کند، و در این صورت دولت متوجه می‌شود که در حوزه زنان و خانواده مشکل وجود دارد، اما به نظر می‌آید؛ بهتر است برای حل این موضوع باید به مبانی تصمیم‌گیری برگردیم و حوزه زنان هم باید راهکار‌ها و پیشنهادهای خود را به صورت مشخص ارائه دهد، نه اینکه تنها مطالبات کلی داشته باشد، زیرا در این صورت برنامه‌ریز با ایهام مواجه می‌شود. همچنین این حوزه باید به نوعی از خود دفاع کند که مزاحم دیگر حوزه‌ها هم نشود.
منظور شما از اینکه حوزه زنان مزاحم دیگر حوزه‌ها نشود، چیست؟
مثلا خیلی بخش‌ها(مانند حوزه زنان) درخواست بودجه می‌کنند، که با تخصیص بودجه به این بخش‌ها، به دلیل محدودیت‌های اعتبار، دیگر بخش‌ها دچار مشکل می‌شوند.
هزینه‌ها در دیگر حوزه‌ها باید درست سوگیری شود، تا به حوزه خانواده هم به خوبی پرداخته شود. ما نیاز به نگاه همه جانبه داریم، تا بدون تعارض با حوزه‌های دیگر مطالبات حوزه خود را پیش ببریم و این مستلزم خلاقیت و استفاده از امکانات سرگردان حوزه‌های دیگر است.
چطور است که در زمان انتخابات حوزه زنان از اولویت‌هاست و در مورد آن بار‌ها سخنرانی می‌شود، اما در زمان برنامه‌ریزی و بودجه مسائل زنان از اولویت خارج می‌شود؟
درست است؛ من هم در خاطر دارم که آقای روحانی در زمان انتخابات حتی تاسیس وزارت زنان را هم پیشهاد کرد، به هر حال در هر زمان فرد یک ایده و تفکری دارد اما وقتی در پروسه کار قرار می‌گیرد، آنقدر هجمه مسائل زیاد می‌شود که دیگر برخی مسائل دیده نمی‌شود، به همین دلیل باید از این ایده‌ها حفاظت کرد تا در زمان مناسب بتوان آن را اجرایی کرد.
خانم مولاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده این گله را مطرح کردند که در فرآیند تدوین برنامه ششم توسعه به ایشان این فرصت را نمی‌دهند تا مباحثخود را مطرح کند و همچنین گفته شده در برخی جلسات از وی برای حضور دعوت نمی‌کنند، نظر شما در این زمینه چیست؟
ایشان به هر حال معاون رئیس جمهور است و توقع و انتظار دارد که به صورت رسمی از ایشان دعوت شود و رای وی نیز دیده شود. من این حق را به ایشان می‌دهم، اما به هر حال نباید توقع داشته باشیم هر چیز روند منطقی خود را طی کند.
اگر مساله‌ای واقعا دغدغه است؛ باید فرا‌تر از موقعیت ساختاری خود درگیر آن شویم، می‌توانیم حتی اگر دعوت رسمی از ما نشود، از راههای دیگر برای مشارکت استفاده کنیم.
متاسفانه ما در حوزه کلان اجتماعی متولی خاص و نگاهی منضبط نداریم، اگر ستاد کلان اجتماعی در دولت تشکیل شود، بسیاری از این مشکلات نیز حل خواهد شد.
