در گفت‌وگوی ایلنا با یک کارشناس اقتصادی مطرح شد:
کاهش مشارکت اقتصادی زنان، چالش پیش روی توسعه
از آنجا که اشتغال تنها به دلیل تامین نیاز مالی نیست؛ بیکاری احساس مفید بودن و ایفای نقش در جامعه را از فرد می‌گیرد.
ایلنا: یک کارشناس اقتصادی با اشاره به سهم ناچیز زنان در بازار کار کشور گفت: با کاهش مشارکت سیاسی و اقتصادی زنان احساس وظیفه آن‌ها نسبت به جامعه کاهش پیدا می‌کند و دیگر تمایلی به مشارکت در مسائل مختلف از خود نشان نمی‌دهند در حالی که کاهش مشارکت زنان میزان توسعه یک کشور را کاهش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، " سهند ابراهیمی‌پور فائز " کارشناس مسائل اقتصادی و دانشجوی دکترای اقتصاد در مورد وضعیت مشارکت اقتصادی زنان در کشور در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: وضعیت بازار کار هر کشوری به شرایط آن کشور از نظر اقتصادی سیاسی و اجتماعی بستگی دارد بنابر این ترکیب جنسیتی بازار در کشور‌ها متفاوت است و می‌توانیم بگوییم که در بازار کار کشور ما سهم زنان بسیار ناچیز است.
وی افزود: تکیه بالای صنعت کشورمان به نفت سبب می‌شود که تقاضا برای بازار کار کاهش پیدا می‌کند و با توجه به اینکه در کشور ما مردان به عنوان سرپرست خانوار تلقی می‌شوند، الویت با اشتغال مردان است. همچنین با توجه به کمبود بهره وری تولید در کشور ما این تفکر وجود می‌آید که کارفرما تمایل دارد از نیروی کاری که بهره وری بیشتری دارد استفاده کند و از آنجا که زنان با مسائلی مانند مرخصی زایمان روبرو هستند به نظر می‌آید مردان گزینه مناسب تری برای بهره وری باشند. بنابراین تقاضای نیروی کار زنان کاهش پیدا می‌کند و با توجه به اینکه انتخاب نیروی کار در کشور معمولاً بر اساس
گزینش رخ می‌دهد ترکیب جنسیتی به هم می‌ریزد.
ابراهیمی فائز ادامه داد: به وجود آمدن مازاد نیروی کار، آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی زیادی را در پی خواهد داشت. از آنجا که اشتغال تنها به دلیل تامین نیاز مالی نیست؛ بیکاری، احساس مفید بودن و ایفای نقش در جامعه را از فرد می‌گیرد. برای نمونه در جنگ‌های داخلی افریقا در هنگام جنگ زنان از نقش خانوادگی خود جدا می‌شدند و به عنوان بهیار و سرباز ایفای نقش می‌کردند هنگامی که از آنان پرسیده شد که تمایل به ادامه جنگ دارند یا نه اظهار کردند که ترجیح می‌دهند جنگ ادامه پیدا کند تا نقشی برابر مردان داشته باشند.
وی افزود: در سال ۱۹۹۹ مقامات سازمان جهانی کار(ILO) مفهومی با عنوان کار شایسته را به معنای «ارتقای فرصت‌های برابر برای زنان و مردان برای رسیدن به کار سزاوار و سازنده در شرایط آزاد برابر و بدون تبعیض جنسیتی» تعریف کرده‌اند بنابراین این بحثمطرح شد که تنها تولید تنها باعثرونق یک جامعه نمی‌شود بلکه چگونگی ترکیب انسانی تولید نیز در رونق یک جامعه موثر است.
ابراهیمی فائز گفت: هنگامی که نرخ مشارکت زنان اقتصادی را کاهش دهیم نرخ مشارکت سیاسی آن‌ها نیز کاهش پیدا می‌کند و با کاهش مشارکت سیاسی و اقتصادی زنان احساس وظیفه آن‌ها نسبت به جامعه کاهش پیدا می‌کند و دیگر تمایلی به مشارکت در مسائل مختلف از خود نشان نمی‌دهند در حالی که حضور مردم در بسیاری از اقدامات اجتماعی و در فرایند توسعه بسیار اهمیت دارد. و کاهش مشارکت آنان میزان توسعه یک کشور را کاهش می‌دهد.
وی در مورد پیامد‌های کاهش مشارکت اقتصادی زنان افزود: اگر به سهم زن در اجتماع و پیشرفت وی در بازار کار توجه نشود شرایط معیشتی زنان به ویژه زنان سرپرست خانوار آن‌ها به سمت مشاغل غیر سازنده و مخرب مانند کارگر جنسی کشانده شوند. و احتمال افزایش مشاغل غیر رسمی نیز افزایش پیدا می‌کند و همچنین زنان مجبور می‌شوند که که با دستمزد کم، بدون بیمه و قرار داد و در محیط کار نا‌امن کار کنند.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: تشکیل تعاونی‌ها و گروه‌های توانمند سازی زنان توسط خودشان می‌تواند برای افزایش مشارکت اقتصادی زنان بسیار کاربردی باشد. به شرط آنکه خود زنانی که از بازار کار پس زده شده‌اند تولی این امر را بر عهده بگیرند زیرا این افراد از درک خوبی در مورد این مساله برخودار هستند. همچنین دولت نیز با ایجاد مشاغل عمومی با هدف کاهش بیکاری می‌تواند بسیار موثر باشد.
