بررسی مشکلات صنفی دانشجویان
اعتراضاتی از جنس غذایی / زندگی ۱۰ نفره در اتاق ۹ متری
نه تنها فضای مشارکت و همکاری در دانشگاه تقویت نشده است بلکه اجازه داده نمی‌شود شورای صنفی به وظایف خود عمل کند.
هر چند اعتراضات دانشجویان دانشگاه‌ها به وضعیت امور صنفیشان یکی از موضوعاتی است که هر سال با شروع سال تحصیلی در فضای دانشگاه‌ها سروصدای بسیاری به پا می‌کند اما انتظارات دانشجویان با تغییر دولت در سال گذشته و تاکید دولتمردان بر توجه به دانشگاه‌ها باعثشده حجم اعتراض آن‌ها به کمبود‌ها و مشکلات در دانشگاه‌ها افزایش پیدا کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، افزایش قیمت ژتون غذای دانشجویی و کمبود خوابگاه‌ها، افت کیفیت غذا و مشکلات آموزشی و بی‌اهمیتی مسئولان از جمله مهم‌ترین و عمده‌ترین اعتراضات صنفی دانشجویان در چند ماه اخیر است.
هر چند آئین نامه شورای صنفی دانشجویان دانشگاه‌ها به منظور تقویت حضور و مشارکت دانشجویان در نظام تصمیم‌سازی، برنامه‌ریزی و نظارت بر امور صنفی و رفاهی دانشگاه و در جهت قانونمند کردن بیشتر امور، با عنایت به تجارب و دستاوردهای بدست آمده، تهیه شده است، اما بسیاری از دانشجویان معتقدند که در حال حاضر وضعیت شوراهای صنفی و نقش آن‌ها در پیگیری مطالبات دانشجویی بسیار کم رنگ شده است.
براساس تعاریف صورت گرفته در این آئین نامه امور صنفی و رفاهی عبارتند از امور تغذیه، امور خوابگاه‌ها و سکونت دانشجویان، امور خدماتی و رفاهی از قبیل امور فروشگاه‌ها و دفا‌تر تکثیر، ایاب و ذهاب دانشجویان، وام‌های دانشجویی و مراکز درمانی، امور کمک آموزشی از قبیل امور کتابخانه‌ها و مراکز کامپیو‌تر و خدمات آموزشی مرتبط با دانشجویان.
مشکل آموزشی
ز. حاجی آبادی دانشجوی ارشد رشته علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی بزرگ‌ترین مشکل دانشگاه علامه را آشفتگی و بی‌نظمی حاصل از مدیریت دانشگاه از گذشته می‌داند و می‌گوید: یک سری امور در دانشگاه علامه طباطبایی از ریاست دانشگاه قبلی به جا مانده که متاسفانه در دولت کنونی که قول به حل آن‌ها داده شده است، نپرداخته‌اند. متاسفانه در دانشگاه علامه دانشجویان حق اعتراض درباره مشکلات صنفی خود را هم ندارند؛ زیرا در صورت اعتراض به وضع موجود، با برخورد بد مجموعه‌های خاصی در دانشگاه مواجه می‌شوند.
وی یکی از مشکلات جدی دانشجویان علامه را اعمال تفکیک جنسیتی و تاثیر آن بر نحوه انتخاب واحد می‌داند و می‌افزاید: عمده مشکلات آموزشی به خصوص درباره انتخاب واحد به دلیل تفکیک جنسیتی است.
در زمان ریاست قبلی دانشگاه برخی دروس به صورت مشترک ارائه می‌شد و تا ترم گذشته هم این روند ادامه داشت اما در انتخاب واحد ترم اخیر نه تنها قدمی رو به جلو برداشته نشد که دانشگاه حتی کلاس‌های مشترک را نیز به صورت تفکیک شده ارائه کرده و در حال حاضر تمامی کلاس‌های کار‌شناسی و ارشد این دانشگاه به این صورت برگزار می‌شود.
من با جود اینکه معدل بالایی داشتم اما در این ترم تنها ۱۴ واحد انتخاب کردم و برای کل ورودی‌های سال ما با اینکه باید حداقل ۳۰ واحد ارائه شود، کمتر از ۲۰ واحد از طرف آموزش دانشگاه ارائه شده است که بعضی از این واحد‌ها هم با هم از لحاظ زمانی با هم تداخل دارند.
حاجی آبادی وجود انجمن‌های صنفی در دانشگاه را موجب افزایش آگاهی دانشجویان نسبت به مسائل صنفی برای تبیین حقوق و مسؤولیت‌ها در آینده مفید می‌داند و معتقد است که این انجمن‌ها به تقویت نقش و توسعه فعالیت‌های دانشجویان در امور صنفی و رفاهی کمک می‌کند اما متاسفانه در چند سال اخیر بحثانجمن‌های صنفی در دانشگاه‌ها کم رنگ شده و کسی به آن توجه جدی ندارد.
نبود خدمات رفاهی
م. حیدریان، دانشجوی رشته مهندسی عمران که یکی از دانشجویان فعال در امور صنفی دانشگاه یاسوج است، نقش انجمن‌های صنفی در برطرف کردن مشکلات دانشجویان را بسیار پررنگ عنوان می‌کند و معتقد است که هدف از تشکیل این انجمن‌ها، بهبود وضعیت امور صنفی - رفاهی و کمک به ایجاد شرایط و فضای مناسب‌تر برای تحصیل و فعالیت دنشجویان بوده است.
وی درباره وضعیت دانشگاه محل تحصیل خود می‌گوید: مشکلات بسیاری در حوزه امکانات رفاهی در دانشگاه یاسوج وجود دارد از جمله بحثخوابگاه، سلف سرویس و حمل و نقل که تحصیل در این شهر را دچار مشکل می‌کند.
در واقع امکانات رفاهی و خدماتی دانشگاه یاسوج جوابگوی نیازهای دانشجویان نیست اما با این حال انجمن صنفی دانشجویان هر سال پیگیر مطالبات صنفی دانشجویان هست و امسال شرایط بهتر شده است اما با وجود این هنوز وضعیت امکانات رفاهی مطلوب و خوب نیست.
حیدریان وضعیت خوابگاه‌های دانشجویی در سال‌های گذشته را به دلیل قرار داشتن در مکان‌های قدیمی و به صورت خودگردان اسف بار می‌داند و می‌گوید: این خوابگاه‌ها در خانه‌های کلنگی و قدیمی قرار داشتند که هیچگونه نظارتی از سوی دانشگاه برآن‌ها صورت نمی‌گرفت. هر چند در حال حاضر با ساخت چد خوابگاه وضعیت بهتر شده است اما به دلیل بالابودن آمار دانشجویان این خوابگاه‌ها جوابگوی تعداد دانشجویان نیست.
نبود مدیریت قوی، غذای بی‌کیفیت
محمد. د دانشجوی دانشگاه صنعتی اراک نیز از جمله دانشجویانی است که بر موضوع افت روزافزون کیفیت غذا و محیط سلف دانشگاه همزمان با افزایش روزافزون تعداد دانشجویان اعتراض دارد و می‌گوید: در تمام دنیا به جای اینکه بر تعداد دانشگاه‌ها و دانشجویان یک دانشگاه افزوده شود، نخست به کیفیت خدمات رفاهی و امکانات درون دانشگاه پرداخته می‌شود و بر همین اساس(علاوه بر کیفیت مسائل آموزشی) به دانشگاه رتبه می‌دهند؛ اما در ایران قضیه کاملا برعکس است.
وی با اشاره به اینکه انجمن‌های صنفی به دلیل پیگیری مطالبات دانشجویان و از سوی دیگر ایجاد همدلی در میان دانشجویان و مسئولان دانشگاه و آشنایی بیشتر آن‌ها با واقعیت‌ها تشکیل شده است، می‌گوید: جای تاسف دارد که امروز انجمن‌های صنفی در این زمینه دچار مشکلات بسیاری هستند.
ما برای پیگیری وضعیت خوابگاه، وضعیت آموزشی و حتی تغذیه دانشجویان دچار مشکل هستیم و در این باره مسئولان دانشگاه هیچگونه همدلی و مشارکتی در جهت رفع مشکلات با دانشجویان ندارند.
وی یکی از مهم‌ترین اعتراضات دانشجویان در چند سال اخیر را افت کیفیت غذا عنوان می‌کند و می‌گوید: یکی از مهم‌ترین علت‌هایی که موجب افت غذا در دانشگاه‌ها می‌شود، نبود کار‌شناس تغذیه برای دانشجویان در دانشگاه‌ها است.
این امر موجب شده است تا شاهد نوعی هرج ومرج در وضعیت سلف سرویس‌های دانشگاهی باشیم. متاسفانه در بسیاری از دانشگاه‌ها از آشپزهایی استفاده می‌شود که در شغل خود آموزش‌های لازم را ندیده‌اند. با این حال از آن‌ها انتظار می‌رود که غذایی باکیفیت پخت کنند.
وجود تجهیزات نامناسب پخت و پز و انبار کردن مواد غذایی از دیگر عوامل نامطلوب بودن کیفیت مواد غذایی است. در بسیاری از دانشگاه‌ها تجهیزات آشپزخانه‌ای سال هاست که نوسازی نشده است و بهسازی تجهیزات به طور موردی و در اثر پدید آمدن شرایط اضطراری بوده است.
محمد با اشاره به اینکه نه تنها فضای مشارکت و همکاری در دانشگاه تقویت نشده است بلکه اجازه داده نمی‌شود شورای صنفی به وظایف خود عمل کند و معتقد است که بسیاری از مشکلات دانشگاه به نحوه مدیریت دانشگاه مربوط می‌شود. در واقع مشکلی اصلی این دانشگاه از سه سال پیش که مستقل شد و از علم و صنعت جدا شد، به وجود آمد.
وی فعالیت انجمن‌های صنفی این دانشگاه را در گذشته دور بسیار مطلوب عنوان می‌کند و معتقد است که مشکلات این دانشگاه از زمان ریاست فرهاد دانشجو بر وزارت علوم آغاز شد. در این دوران فعالیت بسیاری از کانون‌های فرهنگی محدود شدند و نشریات دانشجویی ما تعطیل شد.
۱۰ نفر در اتاق ۹ متری
سمیه. الف دانشجوی رشته زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه شهید چمران اهواز همانند دانشجویان دانشگاه‌های دیگر نامطلوب بودن امکانات رفاهی در دانشگاه شهید چمران را یکی از مسائلی عنوان کرد که نه تنها به آن رسیدگی نمی‌شود بلکه حق اعتراض به آن نیز وجود ندارد.
وی با بیان اینکه تاکنون در اعتراض به وضعیت خوابگاه اعتراض‌های بسیاری از سوی شوراهای صنفی صورت گرفته اما این اعتراض‌ها به نتیجه‌ای نرسیده است.
سمیه با بیان اینکه سالانه با جذب دانشجوی جدید به طور طبیعی درصدی به ظرفیت دانشجویان اضافه می‌شود اما امکانات آموزشی و رفاهی دانشگاه شهید چمران اهواز متناسب با این رشد افزایش پیدا نکرده و می‌گوید: مهم‌ترین بخشی که به افزایش ظرفیت آن فکر نشده، بخش خوابگاه‌های این دانشگاه است؛ به طوری که در هر یک از بلوک‌های مجتمع خوابگاهی دختران ۱۰ نفر در یک سوئیت زندگی می‌کنند.
مسئولان دانشگاه به جای آنکه افزایش تعداد خوابگاه‌ها به تخت‌های درون سوئیت‌های کوچک ۹ متری پرداخته‌اند که نفس کشیدن در اتاق را هم سخت می‌کند چه برسد به درس خواندن، غذا خوردن و در کل زندگی کردن.
این دانشجو وضعیت غذای دانشگاه را نیز تعریفی نمی‌داند و از افزایش قیمت‌های ژتون غذا اظهار گلایه می‌کند و می‌گوید: با تمام این مشکلات، وضعیت کتابخانه و سایت اینترنت دانشگاه نیز فاجعه بار است.
هر چند دانشگاه مرکزی دارای کتابخانه بزرگ و مجهزی است اما دانشکده زبان و ادبیات خارجی این دانشگاه با مشکل در اختیار داشتن کتابخانه‌ای مجهز روبرو است و دانشجویان از نبود کتاب‌های به روز و منابع متعدد رنج می‌برند.
