پشت پرده کاهش ۲۰ درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری

یک کار‌شناس حقوق صنفی کارگران در واکنش بهاظهارات دیروز قائم مقام وزیر کارمبنی بر کاهش ۲۰ درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری در یک سال اخیر،گفت «سیاست‌های انقباضی و کنترل تورم دولت یازدهم در یک سال و نیم گذشته ضد اشتغال بوده است بنابراین کاهش تعداد مقرری بگیران بیمه بیکاری به معنای شاغل شدن آنان نیست بلکه یا مدت زمان حمایت بیمه بیکاری از این کارگران بیکار تمام شده است و یا به طریقی از پوشش صندوق بیمه بیکاری حذف شده‌اند.»

«علیرضا حیدری» در گفتگو با ایلنا با اشاره به بخش‌هایی از اظهارات قائم مقام وزیر کار که در آن بر «مهار شاخص‌های افسار گسیخته تورم و کاهش ۲۰ درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری در پی اتخاذ سیاست‌ پولی انقباضی توسط دولت یازدهم» تاکید شده بود، اظهار کرد: اتخاذ سیاست‌های انقباضی بدان معناست که دولت مجموع فعالیت‌ها و مخارج خود را کاهش دهد و به دنبالش حجم تقاضا را کنترل کند بنابراین دولت یازدهم اقتصاد کشور را کوچک کرده است و این در درون خودش بیکاری دارد نه اشتغال.

او افزود: اشتغال زمانی رخ می‌دهد که دولت سیاست‌های انبساطی را با هدف بزرگ کردن حجم فعالیت‌های اقتصادی در دستور کار قرار دهد که به دنبالش افزایش تقاضا، سرمایه گذاری و اشتغال رخ خواهد داد بنابراین اتخاذ سیاست‌های انقباضی با اشتغالزایی در تضاد و تناقض است.

حیدری در ادامه بیان کرد: صندوق بیمه بیکاری ضوابطی دارد که مشخص می‌کند چه افرادی صلاحیت برخورداری از خدمات آن را دارند و اگر این ضوابط به صورت سخت گیرانه وضع شوند ممکن است یکسری از افراد نتوانند از خدمات این صندوق بهره‌مند شوند.

او با اشاره به آیین نامه پیشین قانون مشاغل سخت و زیان آور، گفت: ضابطه پیشین قانون مشاغل سخت و زیان آور می‌گفت اگر کارگری در طول یکسال بیش از ۱۰ روز در محل کارش غیبت داشته باشد به عنوان جریمه، بازنشستگی‌اش بعد از ۲۰ سال سابقه کار به بعد از ۲۵ سال سابقه کار موکول خواهد شد که نوعی ضابطه بازدارنده و سخت گیری با هدف کاهش مشمولین بود.

این کار‌شناس حقوق صنفی کارگران ادامه داد: اگر کارگران به ضوابط جدید استفاده از مقرری بیمه بیکاری نگاهی بیندازند مشاهد می‌کنند که یکسری از فیلتر‌ها و بازدارنده‌ها به این ضوابط اضافه شده‌اند که به طور طبیعی به حذف شماری از مقرری بگیران منجر می‌شود.

حیدری در عین حال افزود: البته یکسری از افراد در هر سیستم پرداختی می‌توانند از مزایا استفاده کنند در حالی که حقشان نیست مثلا کسانی که مقرری بیمه بیکاری می‌گیرند و شغل تمام وقت و پایدار دارند که باید با ابزارهایی شناسایی شوند چرا که اگر کسی شغل پایداری دارد که می‌تواند معیشت خود و خانواده‌اش را تامین کند نباید از صندوق بیمه بیکاری مقرری بگیرد اما این افراد نباید با افرادی که مقرری بیمه بیکاری می‌گیرند ولی چون این مقرری کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد به اشتغال‌های موقت یا پاره وقت روی می‌آورند یکی گرفته شوند.

او در پایان با اشاره به گسترش روز افزون اعتصابات کارگری و تعطیلی واحدهای تولیدی، گفت: بهتر است که وزارت کار برای رفع ابهام کارگران، دلایل کاهش مقرری بگیران بیمه بیکاری را توضیح دهد.