صداوسیما نمادی از تظاهر و نمایش شده‌است

تغییر مدیریت در صداوسیما و عدم تغییرات در نگاه صداوسیما یکی از مسائلی است که فعالان سیاسی از آن گلایه دارند تا همچنان خواست‌های خود را از این رسانه اعلام کنند. معاون وزیر کشور دوره اصلاحات می‌گوید: مسئله امروز رسانه در کشور ما این است که باید سعی کنیم رویکرد غیرانحصاری را به رسمیت بشناسیم.

این فعال سیاسی٬ عملکرد رسانه ملی را عملکردی می‌داند که خود را از مخاطب و میدان رقابت محروم و منزوی‌کرده و تبدیل به نمادی از تظاهر و نمایش شده است. وی معتقد است: صدا و سیما باید از فرو غلتیدن در انحصاری که تا به امروز به آن مبتلا بوده است٬ فاصله بگیرد، زیرا انحصار٬ بیماری و سم بسیار مهلکی است. مضاف براینکه امروز ما با انحصار نفر روبه‌رو هستیم نه انحصار رسانه٬ که این خود مشکل بسیار بزرگی است.

معاون وزیر کشور دوره اصلاحات همچنین اعتقاد دارد: محرومیت از احزاب و فقدان احزاب واقعی در کشور باعثهزینه‌های بسیاری شده است که ممکن است ادامه این وضعیت٬ رویه‌ای مانند دوره آقای احمدی‌نژاد را ایجاد کند که فضای احساسی و بیراهی در کشور حاکم شد لذا دوباره گرفتار مشکلاتی شبیه گرفتاری‌های که هنوز شاهد آن هستیم، خواهیم شد.

گفتگوی سیدمحمود میر لوحی با ایلنا در ذیل آمده است:

تاثیر رسانه‌ها و مطبوعات را باتوجه به جایگاه انحصاری صدا‌وسیما در وضعیت امروز کشور چقدر و چطور ارزیابی می کنید؟

اشاره بسیار خوبی بود. برای خراب کردن می‌توان یک کلنگ برداشت و ارزشمندترین آثار هنری و خلاقیت هنرمندان را در یک دقیقه نابود کرد اما این موضوع هنر نیست بلکه ساختن٬ هنر است. امروز مسئله دنیای رسانه٬ سازماندهی افکار، ساختن گفتمان‌ها و… در دنیا می‌باشد. بنابراین در چنین وضعیتی ما دلسوز رسانه ملی هستیم و مانند بعضی از افراد که فکر می‌کنند همه چیز را باید تایید کنند، سکوت نمی‌کنیم. ما از آغاز گفته‌ایم این رسانه و کلا بحثرسانه در ایران‌ در‌ تراز‌ آنچه در دنیای امروز می‌بینم٬ نیست زیرا در عصر تنوع ارتباط، غول‌های رسانه‌ای و رقابت ما هنوز به انحصار تاکید داریم.

باید قبول کنیم امروز انحصارات شکسته شده‌اند و انتخاب‌های مردم افزایش پیدا کرده است. هرکس حتی در دورترین نقاط و به خوبی می‌تواند شخصیت، نگاه، گفتمان، موجودیت و… خودشان را بیان کند. اگر در گذشته با توجه به مکان فرد، مدار مخاطب مشخص می شد، امروز یک ایرانی حتی اگر در یک نقطه دیگر هم حضور داشته باشند٬ می‌تواند شخصیت و دیدگاه‌هایش را به روز کند و به مخاطب خودش‌ برسد و مرزها را حذف کند و به آن دیدگاه و گفتمانی که نماینده آن است٬ دست یابد.

مسئله امروز رسانه در کشور ما این است که باید سعی کنیم رویکرد غیرانحصاری را به رسمیت بشناسیم اما متاسفانه هنوز در جامعه ما این موضوع شبیه داستان بلندگو و دیش است. آن اوایل نسبت به ماهواره و ویدیو شاهد مقاومت بودیم و فقط عامل نوعی تاخیر شدیم.

در این وضعیت صداوسیما می‌تواند این مسیر و رویه را ادامه دهد اما صداوسیما امروز با صداوسیمای ده سال پیش بسیار متفاوت است. شما در گذشته وقتی در یک مهمانی می‌نشستید اخبار شروع می‌شد و همه به صورت اتوماتیک ساکت می‌شدند و چشمشان به صفحه تلوزیون بود اما امروز اگر نظرسنجی صورت گیرد آیا مردم نگاه ۲۰ سال پیش را نسبت به صدا و سیما دارند؟

این یک واقعیت بسیار پرواضح است که رسانه ملی با این نوع عملکرد٬ خود را از مخاطب و میدان رقابت محروم، منزوی کند و تبدیل به نمادی از تظاهر و نمایش شده است. معتقدم شرایط فعلی پیش‌آمده فرصت خوبی است که آقای سرافراز قبل از هر کاری یک اتاق فکری از نیروهای حاذق ایجاد کند که همواره به او تاکید کنند باز و فراگیر بیاندیشد و ازفروغلتیدن در انحصار که تا به امروز به آن بیماری مبتلا بوده٬ فاصله بگیرد زیرا انحصار٬ بیماری و سم بسیار مهلکی است. متاسفانه امروز خیلی از افراد فکر می‌کنند این نوع عملکرد شفابخش بوده و همچنان بر این رویه اصرار می‌کنند.

در ایجاد این وضعیت هرچند بعضی از اشتباهات دشمانان ما بی تاثیر نبوده و باعثایجاد فرصت برای این نوع عملکرد شده است٬ اما جدای از این نوع اشتباهات دشمنان٬ باید بدانیم امروز ما به شدت در این حوزه عقب‌مانده هستیم.

هندوستان کشوری بود که چند دهه پیش هرکسی نام این کشور را می‌شنید٬ یاد فقر می افتاد، اما امروز سومین کشور فناروی ارتباطی دنیا است. در چنین وضعیتی ما نشسته و همچنان می‌بالیم که قله‌ها را فتح کرده‌ایم. چه قله‌ای!

از هرکس سوال کنید، چه کسی برنامه های ویژه خبری کشور را اداره می کند٬ تنها از یک دیدگاه و یک سلیقه مشخص سخن می‌گوید. امروز ما به انحصار افراد روبه‌رو هستیم نه انحصار رسانه که این خود مشکل بسیار بزرگی است.