روایت ایلنا از روستاهای سیل‌زده خوزستان؛
سیل همه را پای‌کار کشانده است/ برخی دهیاران اقلام امدادی را بین مردم توزیع نمی‌کنند
بیش از سه هفته از روزهای آغازین سیل در استان خوزستان می‌گذرد و در این مدت از هیچ کوششی در راستای مهار طغیان طبیعت دریغ نشده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، هفته‌هاست که خوزستان شاهد جان‌فشانی‌های مردم و دولت مردان و ارتشیان و سپاهیان و نیروهای امدادی و خودجوش است که دست در دست یکدیگر با کیسه کیسه همت و غیرت و نوع‌دوستی، سیل بند دفاع از خانه و کاشانه هم‌وطنانشان را بالا برده‌اند
غیرت ایرانی سیلاب را می‌بلعد
ایرانیان غیور خوزستانی بدون نگاه قومیتی، دوشادوش یکدیگر شبانه‌روز با سیل جنگیدند تا سیلاب به مأمن گرمشان شبیخون نزند.
افسوس که سیل ناجوانمردانه یورش آورده و خانمان خوزستانیان صبور را به آب داد.
روزها از این واقعه در استان خوزستان می‌گذرد و سیل، نه به خروشانی سیلاب لرستان که به‌آرامی کارون بزرگ، دانه‌دانه روستاها را در خود می‌بلعد و آرام‌آرام به آغوش دریا راه می‌شکافد.
هر روز خبر به زیر آب رفتن یا تخلیه روستاها و شهرها به گوش می‌رسید تا آنجا که سیلاب تا کنون موجب تخلیه‌ی جزئی و کلی ۲۵۰ روستا شده که از این میزان ۱۰۵ روستا دچار آب‌گرفتگی شده و یا در محاصره سیلاب قرار گرفته‌اند.
صبح دیروز جمعه ۲۳ فروردین‌ماه به همراه تعدادی از همراهان و نیروهای امدادی با قایق امدادی ارتش که از استان بوشهر به یاری امدادگران نستوه خوزستان آمده بودند، به روستاهای در محاصره سیلاب هوفل و بُنده در دشت آزادگان سفر کردیم.
مردمی چشم‌انتظار و نگران از خانمان‌هایی که به زیر آب رفته و آوارگی ناخواسته‌ای که نصیبشان شده بود مشاهده گردیدند که در این میان هرچند همراهی نیروهای امدادی و خیرین دلگرمشان کرده بود، اما گله‌هایی از شرایط تحمیل‌شده داشتند.
یکی از روستائیان اهل روستای هوفل در نزدیکی سوسنگرد، در حالیکه قدر شناسانه از کمک‌های ارتش و سپاه و نیروهای امدادی تشکر می‌کرد، گفت: همه روستاهای اطراف ما را آب گرفته و ارتفاع آب در برخی نقاط به ۴ متر هم می‌رسد. البته برخی خانه‌های اطراف روستای هوفل شرقی و غربی سالم مانده‌اند، ولی همه زندگی و حاصل یک‌عمر زحمت ما یک‌شبه به زیر خروارها آب و گل رفته و آواره شده‌ایم.
این روستایی سیل‌زده تأکید داشت: با وجود اینکه ۱۰ روز از ورود سیل به این منطقه می‌گذرد هنوز چادر امدادی به ما نداده‌اند. خانمی در میان اهالی هست که ۱۰ روز پیش زایمان کرده، ولی هنوز چادر امدادی دریافت نکرده است.
او می‌گفت: به مواد غذایی و پتو احتیاج داریم، ولی خواهش می‌کنیم برنج پخته‌شده برایمان نفرستید چون تا به ما برسد سرد می‌شود و پس از ساعتی فاسد شده و دور ریخته می‌شود.
همسر خانمی که ۱۰ روز پیش زایمان کرده، خودش را به ما می‌رساند و می‌گوید: به چادر امدادی، پتو و بخاری نیاز داریم.
قبل از جدا شدن از مردم نگاهی به دور و اطراف انداختیم، چادرهای هلال‌احمر را در بلندی‌های اطراف روستا دیدیم. از خانمی که در حال عبور بود پرسیدیم چرا چادرهای هلال‌احمر را در بلندی‌های دور از روستا بنا کرده‌اید؟، گفت: نیروهای امدادی برای نجات جان مردم و احشام چادرها را روی تپه‌ها و بلندی‌های اطراف برپا کرده‌اند، ولی مردان ما برای محافظت از لوازم خانه‌های خود شب‌ها بر روی پشت‌بام‌ها و نزدیک روستا می‌خوابند.
صدای هلیکوپتر نگاهمان را به آسمان کشاند ۲ هلیکوپتر هلال‌احمر و ارتش در حال گشت زنی و امدادرسانی بودند.
در حالی از روستائیان در سیلاب گرفتار روستای هوفل شرقی جدا شدیم که نگاه نگران و مستأصل از آینده‌ای مبهم تک‌تکشان در خاطرمان به یادگار باقی ماند.
پس از طی مسافتی با قایق به روستای بُنده از توابع سوسنگرد رسیدیم، روستا در محاصره آب بود و تردد فقط با قایق امکان داشت.
کمبود چادرهای امدادی
یکی از اهالی روستا پس از احوالپرسی گرم، گفت: ۱۰ روز است که سیلاب ما را اسیر کرده، چند روز پیش نیروهای هلال‌احمر در بین اهالی چادر امدادی توزیع کردند.
این مرد خونگرم ضمن اشاره به اینکه قریب به ۱۰ روستای اطراف ما به زیر آب رفته‌اند، تأکید کرد: آب و برق و گاز ما قطع شده است، هر دو ساعت یک‌بار قایق می‌آید ولی کسی را با خودش نمی‌برد و می‌گوید برای ما مسئولیت دارد.
روستا تقریباً خالی از سکنه بود و برای رفتن به روستا باید از سرهنگ ارتشی که آنجا مستقر بود اجازه گرفته می‌شد؛ چرا که رفتن به روستا در حالیکه در محاصره آب است برای مردم مخاطره‌آمیز بود و این سختگیری که روستاییان از آن گله داشتند، در واقع برای حفظ جان خودشان بود.
ساعت‌ها در میان سیلاب و اهالی صبور روستاهای سوسنگرد زمان را سپری کردیم در حالیکه شواهد حاکی از تلاش همه نهادهای دولتی و نظامی و امنیتی برای حفظ جان و مال مردم بود و همه بی‌وقفه برای اهدای لحظه‌ای آرامش‌بخش به مردم از دل‌وجان می‌کوشیدند.
برخی دهیاران اقلام امدادی را بین مردم توزیع نمی‌کنند
برای پیگیری علت ضعف‌های مطرح‌شده امدادرسانی به سیل‌زدگان، با روابط عمومی هلال‌احمر خوزستان تماس گرفته و علت را جویا شدیم، طحان رئیس روابط عمومی هلال‌احمر خوزستان در این خصوص گفت: راه ارتباطی نیروهای امدادی سازمان هلال‌احمر با روستاها، دهیاران هستند و بعضاً مشاهده شده این افراد اقلام امدادی به‌ویژه چادرها را نزد خود نگاه داشته و بین مردم توزیع نمی‌کنند.
این رفتار دهیاران در چنین شرایط بحرانی که همه اقشار از کودک و جوان و پیر گرفته تا نیروهای امدادی و دولتمردان و نیروهای مسلح پای‌کار ایستاده و با تمام توان در برابر این بلای طبیعی جوانمردانه مقاومت می‌کنند، قابل قبول نیست.
در حالیکه آفتاب تشعشع زرد خود را در افق پنهان می‌کرد، روستائیان را به امید فردایی بهتر، ترک کرده و با قایق به اهواز برگشتیم.
گزارش: بیژن بهوندی، مریم جم
