هندیجان توانایی رسیدگی به روستاهای خود را ندارد

دهیار روستای مشراگه شهرستان هندیجان گفت: هندیجان توانایی رسیدگی به روستاهای خود را ندارد.

به گزارش خبرنگار ایلنا از هندیجان، علوان شریفی ادامه داد: روستای مشراگه مانند تمام روستاهای هندیجان دارای مشکلات و محرومیت‌هایی می‌باشد، از جمله این مشکلات، نبود آب شرب و برق رسانی مناسب، نبود خانه بهداشت، نبود جاده آسفالت منتهی به مدرسه روستا می‌باشد که از مسئولین شهرستان هندیجان خواستار پیگیری و مساعدت‌های لازم برای رفع محرومیت این روستا هستیم.

دهیار روستای مشراگه در ادامه افزود: روستای مشراگه قریب به ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد و دومین روستای پر جمعیت هندیجان است. که شغل مردم این روستا کشاورزی و دامپروری است و عده‌ای دیگر در معادن شن و ماسه و سنگ شکن که در اطراف این روستا وجود دارد مشغول هستند که اغلب این معادن، سلامتی مردم را به خطر انداخته است.

علوان شریفی عنوان کرد: ما تقاضای ساخت خانه بهداشت داده بودیم اما بدلیل اینکه دو اتاق موقت که از نظر بهداشتی زیر استاندارد هستند را ساخته بودیم، به ما اعلام کردند که روستای مشراگه نیازی به خانه بهداشت ندارد و بهورز بطور موقت هر ماه یکبار به اینجا مراجعه می‌کند و البته این هم ثابت نیست.

دهیار روستای مشراگه بیان کرد: آب خانه‌های مردم، از آب رودخانه زهره تامین می‌گردد که از نظر بهداشتی قابل شرب و استاندارد نیست و داشتن خانه بهداشت در جایی که آب نباشد کاملاً بی‌معنی می‌باشد.

وی در ادامه گفت: از لحاط برق نیز تقریباً یک چهارم خانه‌های روستا برق ندارند و آن عده که دارای برق هستند هم با افت شدید برق در تابستان مواجه هستند البته قول‌های زیادی به ما داده‌اند حتی در این زمینه نماینده مجلس هم قول داده بود که درخرداد و تیر ماه سال جاری مشکل ما را مرتفع کنند اما تا کنون هیچ نتیجه‌ای صورت نگرفت است.

شریفی تاکید کرد: با بخشدار شهر زهره و با رئیس اداره برق هندیجان تماس گرفته و نامه نگاری کردیم و حتی حضوراً موضوع را به فرماندار و معاون فرماندار اعلام کردیم و وعده‌های فراوانی دادند اما متاسفانه هیچ کدام اجرایی نشد برخی خانه‌هایی که برق دارند، خود شخصاً با هزینه‌های سنگین، کابل‌های ۲۰۰متری خریداری کرده و برق دار شدن که افت شدید برق دارند.

شریفی تصریح کرد: از لحاظ آب، تنها روستایی که شاید در کل روستاهای هندیجان هر ۴روز یکبار آب دارد، روستای مشراگه می‌باشد که با این جمعیت در تابستان مشکلات زیادی برای ساکنین این روستا فراهم آورده است.

وی در ادامه اظهار کرد: جاده روستا و جاده منتهی به مدرسه هم از وضعیت خوبی برخوردار نیست که بدلیل تردد ماشینهای سنگین از بین رفته است و به گفته دانش آموزان، معلمین ماشین‌های خود را کنار جاده می‌گذارند و پیاده بقیه مسیر مدرسه را طی می‌کنند، که در زمستان و فصل بارندگی مشکلات زیادی را برای دانش آموزان و معلمین ایجاد کرده و در بازدیدی که چند وقت پیش مسئولین از مدرسه ما داشتند می‌دانند که دارای چه وضعیتی است.

شریفی در پایان گفت: از مسئولین رده بالا خواهشمندیم و خواستار رسیدگی به این روستای محروم هستیم تا ساکنین این روستا مانند دیگر افراد جامعه بتوانند به راحتی زندگی کرده و از کوچک‌ترین حقوق شهروندی خود بهره ببرند.