ایلنا از خوزستان خبر می‌دهد؛
مصائب همزیستی با سد کارون ۳ /بستن راه بر حاشیه‌نشینان کارون توسط وزارت نیرو + فیلم
اهالی حاشیه‌نشین و پیرامون رود کارون در شهرستان‌های ایذه و دزپارت، می‌گویند: از شروع به کار و احداث سد کارون ۳ تا کنون روز خوش ندیده‌ایم. سد و نیروگاهی که از آغاز شروع به کار قرار بود آسایش و رفاه را برای مردم این مناطق به بار بیاورد، حالا روز به روز شرایط حیات را بر ما تنگ و تنگ‌تر می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، مصائب زندگی مشترک میان رود کارون با مردم مناطق حاشیه‌ای این رود به یک یا دو مورد محدود و خلاصه نمی‌شود. سختی‌هایی که با کوچ اجباری، حذف تمدنی، قتل عام مراتع و جنگل‌های چندین هزارساله و مرگ سرزمینی آغاز شد، رفته رفته شکل تازه‌تری به خود گرفته و در این میان نه کسی حاضر به پاسخگویی است و نه میلی به رفع این موانع در متولیان و مدیران وزارت نیرو به چشم می‌خورد. موانعی که می‌شد از آغاز در قالب مسئولیت‌های اجتماعی به‌سادگی تمام آنها را رفع کرد و زندگی مردم را از اینی که هست بدتر نکرد.
شاید باور این موضوع برای مخاطب امروزی کمی دور از ذهن باشد که با وجود گذشت بیش از ۱۸ سال از آغاز به کار سد کارون سه هنوز در حریم شماره یک این دریاچه و نیروگاه برق‌آبی آن، روستاها و مناطق بی‌شماری وجود دارند که از امکانات اولیه‌ای مانند آب، برق، جاده و بهداشت و خطوط ارتباطی محروم هستند.
با وجود محرومیت این مناطق از زیرساخت‌های حداقلی و عدم توجه سد و نیروگاه کارون ۳ به بحث وظایف اجتماعی خود در قبایل مصائب بی‌شماری که بر مردم این نواحی تحمیل کرده است، روستاهای دیگری نیز وجود دارند که در مسیر رود کارون در هر بار باز و بسته شدن دریچه‌های سد، دچار مشکل می‌شوند. روستاهایی که یا مال و جان آنها به بازی گرفته می‌شود و یا مسیر رفت و آمدشان مسدود می‌شود.
یکی از این روستاها، روستای گِل بَردَر از توابع بخش سوسن است که اهالی آن می‌گویند: در هر بار با بالا آمدن آب کارون، مسیر جاده‌ای ما مسدود شده و راه عبور و مرور اهالی بسته می‌شود.
مردم می‌گویند: وزارت نیرو نه‌تنها راهی برای ما احداث نکرده است، بلکه به همین کوره راه قدیمی هم رحم نکرده و ما را به این روز انداخته است.
حسین مرادی بخشدار سوسن در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: روستای گِل بَردَر در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر ایذه واقع شده است و با نزدیک‌ترین روستای این منطقه یعنی روستای ده شیخ، حدود پنج کیلومتری فاصله دارد. مسیر این روستا پر از فراز و فرود است و در سه نقطه دارای گودی می‌باشد که به‌محض بازشدن آب رودخانه، این گودی‌ها پر از آب شده و مسیر روستا را می‌بندند.
وی افزود: متأسفانه به دلیل صخره‌ای بودن کناره‌های این مسیر، راه برای بازگشایی وجود ندارد.
مرادی ادامه می‌دهد: مسیر موردنظر نیاز به دیوارچینی دارد و وزارت نیرو زیر بار اجرا و عمل به مسئولیت‌های اجتماعی محوله در قانون نمی‌رود.
وی در پایان گفت: طبق آخرین بررسی‌هایی که به همراه کارشناسان امور عشایر استان خوزستان صورت گرفت، طرح اجرای ایجاد معبر و راه عبور برای این روستا تصویب و به‌زودی با مشخص شدن پیمانکار این طرح، به اجرا خواهد رسید.
