اینجا مشهد است، آستان هشتمین نور به وقت بهار ۱۴۰۱

به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، روشنی از روزنه ها جاری است و خورشید از مشرق دلدادگی طلوع کرده است تا شوق را در واپسین ساعات پایانی سال در قلب و جان تک تک زائران جاری کند. 

زمزمه ها در این دقایق پایان سال و در آخرین لحظات رنگ و بوی دیگری دارد، حرف های این جماعت زائر و عاشق نیز از جنسی دیگر است، دل ها اینجا گم شده اند، گویی این جماعت دل هایشان را به ضامن آهو سپرده اند و ملتمسانه در این آستان قدسی در پی دستیابی به محالات هستند..

حرم مطهر امام رضا(ع) در لحظات پایانی سال قبله‌گاهی شده‌ است برای دل‌های عاشق و امیدوار، ازدحام جمعیت به گونه ای است که علاوه بر صحن و سرای حرم مطهر رضوی، تمام خیابان های منتهی به آستان ثامن الحجج مملو از جمعیت است و اکثر جمعیت مراسم سال تحویل را در خیابانهای منتهی به حرم از طریق گیرنده های تلویزیونی پهن پیکر مشاهده می‌کنند.

شعارهای یا زهرا(س)، یا صاحب الزمان، یا حسین(ع)، رضا رضا یا امام رضا(ع)، لحظاتی معنوی را در این لحظات پایانی سال خلق کرده است و اشک را بر دیدگان میلونها زائر و مجاور جاری کرده است؛ تک تک زائران با این اشک ها از خدا میخواهند تا سال جدید را سالی پر از خیر و برکت برای آن ها و کشورمان قرار دهد.

خوب که نگاه می کنم می بینم هزاران نه بلکه میلیون ها نفر در این لحظات زیبا ی تحویل سال آمده اند تا دل های خود را به ضریح آقا گره بزنند و به امام مهربانی‌ها بسپارند.

به تک تک زائران منتظر نگاه میکنم، چشم‌ها و دستان همه رو به آسمان است و بعضی ها عجیب دلشان از هجوم نامهربانی های دنیا خسته است و فقط اشک می‌ریزند، عده‌‌ای هم آرام نشسته‌اند یک جای دنج توی صحن؛ زل زده اند به کبوترهایی که آرزو می‌کنند بتوانند جای آن ها باشند...بیشتر که دقت میکنی میبینی این جمعیت انبوه زل زده اند به آسمان آرامِ حرم و با  کلی عشق، مهربانی و امید منتظر ند تا لحظه تحویل سال از آسمانش هدیه بگیرند …

دست ها و دلهای تک تک زائرانت ملتمسانه گره خورده اند به آستان مطهر و در این واپسین لحظات پایانی سال همراه با اشک هایی که از چشمانشان سرازیر می شود، زل زده اند به گنبد طلایی آقا... همگی منتظرند تا آرام زمزمه کنند یامقلب القلوب را.

اینجا تیک تاک ساعت دارد نزدیک شدن تحویل سال را نشان میدهد و نقاره ها منتظر نواختن هستند.

میلیونها زائر شانه به شانه درقطعه ای از بهشت و قبله گاه عاشقان، ایستاده‌اند منتظر.

صدای بال ملائک می آید و زائران از هر گوشه‌ای از شهر خود را به پا بوسی این  آستان قدسی می رسانند و ثانیه به ثانیه به جمعیت عاشق افزوده‌ می‌شود گویی پیر و جوان همه امید دارند تا امام رئوف شان الطاف مهربانی اش را در این لحظات به دل‌های شکسته و بی قرار شان سرازیر کند.

همه منتظرند تا نوای یا مقلب القلوب در صحن و سرای حضرت، در قبله گاه عاشقان و ملجأ درماندگان طنین انداز شود، مشهد رنگی دوباره گرفته است؛ اینجا مشهد است، آستان هشتمین نور به وقت بهار.