در گفت و گو با ایلنا مطرح شد؛
کرونا و سیاست آفت پروژه‌های اقتصادی است/ ظرف کوچک فرهنگی دلیل توسعه نیافتن کلانشهر مشهد
یک سرمایه گذار پروژه‌های شهری کلان گفت: بلاتکلیفی رابطه ایران با جهان، موضوع برجام، وضعیت دلار، روادید به زائران و شیعیان کشورهای عربی و وضعیت کلی اقتصادی سبب رکود عمیق و بلاتکلیفی عجیبی شده که اثر آن قطعاً از کرونا بیشتر است.
به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، میثم حکیم زاده از پیشکسوتان سرمایه‌گذاری و اجرای پروژه های کلان به شمار می رود که با وجود تجربه های موفق اقتصادی در کشورهای خارجی، ریسک حضور در بازار داخلی را پذیرفته و با نیت توسعه شهر و آبادانی شهر تصمیم به سرمایه گذاری در پروژه های کلان شهری گرفته است.
وقتی با وی درباره مشکلات سرمایه‌گذاری و اجرای پروژه‌های کلان در شهری به وسعت و اعتبار مشهد به صحبت می‌نشینیم از دغدغه هایی می‌گوید که فراتر از عدد و رقم، بودجه و اعتبار، سود و ترازنامه، بیشتر به حوزه فرهنگی و اجتماعی و باورهای فردی و سلایق انفرادی مرتبط است.
حکیم زاده درباره پروژه برج آراد که با شیوع کرونا با مشکلات زیادی روبرو شد توضیح داد: واحدهای تجاری در حال حاضر آماده بهره‌برداری است و آماده مشارکت و یا جذب برندهای کشوری نیز هستیم. اول آبان ماه ۱۴۰۰ گشایش واحدهای تجاری را آغاز کرده و طی حدود سه ماه پیش رو به بررسی شرایط و رفع معایب هستیم. به‌رغم آمادگی بازگشایی متاسفانه با توجه به اوج گیری مجدد بیماری کرونا در شهر مشهد برنامه گشایش واحدهای تجاری به این زمان موکول شده است.
کرونا، آفت پروژه های اقتصادی
ویروس کرونا به تمام معنا جوامع را از تمام جوانب مورد تاثیر های عمیق و جبران ناپذیر قرار داده است. حوزه اقتصادی و عمرانی نیز طی یک سال و نیم سیطره کرونا بر جامعه دچار آسیب‌های فراوان شده و چنانچه حکیم زاده مطرح می کند این آسیب‌ها در غالب ضررهای سنگین اقتصادی به راحتی قابل جبران نیست.
این سرمایه گذار مشهدی گفت: چهار طبقه تجاری برج در سال ۹۸ تحویل بهره‌برداران شده و چند واحد نیز توسط برندهای معتبر به مرحله دکوراسیون رسید و در واقع قبل از شیوع ویروس کرونا قابل بهره‌برداری بود، اما با وقوع ناگهانی چنین بلای اجتماعی روند پیشرفت برنامه های بازگشایی تاکنون به مدت یک سال و نیم به تاخیر افتاده است.
حکیم زاده گفت: تحمل شرایط سخت دوره کرونا برای یک شرکت اقتصادی به منظور تامین منابع مالی و پول بسیار دشوار است. ما باید برای تامین هزینه های بالاسری و نگهداری پروژه، محقق نشدن سود پروژه، تعویق در دریافت اجاره ها و مواردی از این دست منابع جدید فراهم می کردیم، از طرفی یک فضای تجاری نیز وقتی دارای امتیاز سرقفلی خواهد شد که پاخور و مشتری خور زیادی داشته باشد و در روز اول بهره برداری یک مکان تجاری مشتری چندانی جذب نمی‌کند، لذا سودآوری پروژه وابستگی مستقیم به مدت زمان بهره برداری دارد از این نگاه نیز آغاز سودآفرینی پروژه ما دو سال به تعویق افتاده است.
وی ادامه داد: این واقعه تلخ برای ما بسیار دردناک و سنگین است. اما اگر هزینه‌های تحمیل شده و ضررهای این مدت را ریالی کنیم متوجه حجم سنگین ماجرا و فشار اقتصادی و روانی که سرمایه گذاران پروژه تحمل کرده‌اند خواهیم شد.
سیاست، دردناک‌تر از کرونا
حکیم زاده البته یادآوری می‌کند که فارغ از بحث کرونا مواردی مانند تغییرات سیاسی اثر بسیار بیشتری بر بازار داشته است.
وی همچنین به نکته بسیار مهمی در مورد پروژه‌های تجاری در مشهد اشاره کرد که مستقیم به مبحث خلق سود مرتبط است و گفت: مزیت رقابتی یک پروژه تجاری در مشهد برای ایجاد سود بیشتر و درآمد بیشتر در کیفیت خدمات است. متاسفانه با وجود آنکه سرمایه های خیلی زیادی صرف ابنیه و مصالح در پروژه‌ها می شود تنها دیوارهایی بالا می رود و سقف‌هایی ساخته می شود، اما حتی یک نمونه نمی توان مثال زد که کیفیت پروژه و خدمات آن در حد قابل قبول باشد و از نظر بنده در فضای کیفی فاصله بسیار زیادی با حد مطلوب داریم، پس مانور دادن بر این مقوله می‌تواند تضمین سود آوری و برتری در درآمد باشد.
وی اظهار داشت: منظور کیفیت در بهره برداری و خدمات است. متاسفانه باید گفت در مشهد به دلیل تشنگی بازار و تقاضایی که به واسطه حرم حضرت امام رضا علیه السلام وجود دارد، مشتریان و زائران با سطح توقع پایین ناچار به استفاده از خدمات نامطلوب فضاهای اقامتی و تجاری هستند و همین ناچار بودن همچنان سبب ارتزاق پروژه های تجاری شده اگر نه مزیت رقابتی یا کیفیت این پروژه‌ها سبب جلب مشتری نیست و با فرض اینکه مشهد حرم رضوی را نداشت مطمئناً چنین استقبالی از سوی مشتریان و زائران نداشتیم.
کمبود نیروی کار تخصصی
وی به این مهم نیز اشاره کرد که موضوع نیروی کار هم مشکل بزرگی برای پروژه های کلان است. مشهد از فقر نیروی انسانی متخصص برای پروژه های بزرگ رنج می برد. متاسفانه مشهد از بابت نیروی کار برای کارهای بزرگ چندان غنی نیست و به همین دلیل کسری نیروی کار و هم کسری تخصص آسیب جدی به پروژه‌های بزرگ وارد می کند.
حکیم زاده به اینجای صحبت که می رسد آرام، شمرده و کم هیجان سخن می‌گوید اما یأس در کلماتش فریاد می‌زند.
او گفت: متاسفانه در مشهد ظرف کوچکی داریم و باید کارهای کوچک به اصطلاح نان و خورشتی انجام دهیم و نمی توانیم سراغ کارهای بزرگ برویم.بانک آینده و مجموعه سرمایه‌گذاری وابسته به آن به عنوان سرمایه گذار اصلی مشهد مال بسیاری از پروژه های خود را در مناطق مختلف کشور تکمیل و بهره‌برداری کرده‌اند اما در مشهد همچنان پروژه متوقف مانده است داستان پروژه پدیده نیز که شهره خاص و عام است
این سرمایه گذار مشهدی ادامه داد: به نظر من ظرف کوچک و عدم پذیرش فرهنگی و اجتماعی مسبب اصلی این شرایط است برای چنین مشکلی هر اسمی می توان گذاشت و به هر سرمایه گذاری می توان انگ و تهمت چسباند اما چرا به چنین وضعیتی رسیده‌ایم دلیل آن است که ظرفیت اجتماعی اندازه کارهای بزرگ نیست و تنها باید کارهای کوچک در آن انجام شود.
این گزارش آگهی است .
