خوش‌رقصی ۲ اماراتی در جام ۱۶؛
درس‌های مهدی علی و عبدالرحمن به کارلوس / فوتبال ما را نکش، آقای کی‌روش!
تیم ملی فوتبال امارات در حالی جام ملت‌های آسیا در استرالیا را با کسب عنوان سومی به پایان برد که بعد از دو دهه بار دیگر فوتبال این کشور در آسیایی توانست جامی را به خود اختصاص دهد.
تیم فوتبال امارات بدون شک پدیده جام ملت‌های آسیا در استرالیا بود که با ستاره‌های خود خوش درخشید.
به گزارش ایلنا، تیم ملی فوتبال امارات در حالی جام ملت‌های آسیا را با کسب عنوان سومی به پایان برد که بعد از ۲ دهه بار دیگر فوتبال این کشور در آسیا توانست جامی را به خود اختصاص دهد.
چیزی که در این جام در تیم مهدی علی خودنمایی می‌کرد کار تیمی و تاکتیک‌های گروهی اماراتی‌ها بود که با رهبری عمر عبدالرحمن و درخشش خیره‌کننده این ستاره جوان و تمام‌کننده‌ای به نام علی مبخوت و البته احمد خلیل، چشم‌ها را به خود خیره کرده بودند.
عبدالرحمن در این جام فوتبالی فراتر از آسیا را به نمایش گذاشت. پاس‌های تماشایی این بازیکن برای مبخوت و خلیل باعثشد این دو بازیکن ۹ گل امارات را وارد دروازه رقبای خود کنند و در پایان عنوان سومی را با خود به سواحل خلیج فارس ببرند.
شاگردان مهدی علی که سال‌ها در کنار هم بازی می‌کنند در این جام نشان دادند تیمی هماهنگ و تاکتیکی هستند و در حالیکه در دیدار رده‌بندی مقابل عراق نیمه نخست را بازنده به رختکن رفتند، ولی با شروع نیمه دوم خیلی سریع تیم را به جریان بازی برگرداندند و در نهایت هم پیروزی را به اردوی خود آوردند تا پایان خوبی را برای خود رقم بزنند.
پایانی اماراتی‌ها به همان اندازه که موجی از شادی را در سواحل گرما ایجاد کرد، برای ما ایرانی‌ها تلخ بود، چراکه این تیم را در مرحله گروهی شکست داده بودیم و حالا آنها با عنوان سومی استرالیا را به مقصد امارات ترک می‌کنند و ما در خانه به تماشای هنرنمایی‌شان نشستیم.
البته هنرنمایی عبدالرحمن در میانه میدان درس بزرگی برای فوتبال ایران و بخصوص کارلوس کی‌روش نیز محسوب می‌شد، چراکه در استرالیا و حتی جام جهانی ۲۰۱۴ تیم ایران خلاء بازیکنی خلاق و بازی‌ساز را در میانه میدان به شدت احساس می‌کرد.
کی‌روش در این سال‌هایی که روی نیمکت ایران نشسته شاهد وداع برخی از ستاره‌های خوش‌تکنیک فوتبال ایران بوده و با انتخاب‌هایی که در جام‌جهانی و جام‌ملت‌ها داشت، نشان داد اعتقادی به بازیکنان فانتزی‌باز نداشته و ندارد.
بازیکنی مانند عمر عبدالرحمن در قلب میانی میدان اماراتی‌ها ثابت کرد فوتبال می‌تواند در کنار تاکتیک‌های تدافعی و سیستم‌های بسته، خلاقیت، ظرافت و تکنیک را هم در خود داشته باشد؛ اصولی که کی‌روش به آنها پشت کرد و اعتقادی به آن نداشت.
علی کریمی، فرهاد مجیدی، فریدون زندی، مجتبی جباری، محمدرضا خلعتبری، ایمان مبعلی، محمد نوری و… در این سال‌ها قربانی تفکرات تاکتیکی تدافعی کی‌روش شدند تا به نوعی یا قید پیراهن تیم ملی را بزنند یا از فهرست نهایی خط بخورند.
جام شانزدهم به مرد پرتغالی ثابت کرد فوتبال را نمی‌شود خالی از خلاقیت، ظرافت و تکنیک تصور کرد. این را در ساق‌های هنرمند عبدالرحمن به وضوح دیدیم و کاش کی‌روش هم در صورتی که قراردادش تمدید شود این نکته‌‌ها را ببیند.
کشتن خلاقیت بدون‌شک در آینده، فوتبالی بی‌روح را به سیستم ایرانی تزریق خواهد کرد که باعثفراری شدن معدود تماشاگرانی می‌شود که هنوز هم آخر هفته خود را روی سکوهای سیمانی با رویای دیدن ستاره‌هایی سپری می‌کنند که تشنخ هنرنمایی‌شان هستند. هنرمندانی که این روزها در فوتبال ایران حتی به تعداد انگشتان هر دو دست نیز رویت نمی‌شوند…
