خبرگزاری کار ایران

نقش راهبردی مدیریت دانش در «گروه صنعتی بارز»

نقش راهبردی مدیریت دانش در «گروه صنعتی بارز»
کد خبر : ۸۴۷۰۶۴

در راستای فرهنگ‌سازی مدیریت دانش و سیاست سازمان تصمیم داریم در هر شماره از ماهنامه داخلی گروه بخش‌های متفاوتی از مباحث و کارهای انجام شده در زمینه مدیریت دانش را به اطلاع تمامی همکاران و خانواده بزرگ بارز برسانیم.

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی و ارتباطات گروه صنعتی بارز، گروه صنعتی بارز در راستای فرهنگ‌سازی مدیریت دانش در این چند سال با مشاوران مختلفی به صورت پایلوت پروژه هایی را انجام داده است که با توجه به اهمیت مدیریت دانش و نقش راهبردی و کلیدی آن در سازمان در تمامی زمینه‌ها از ابتدای سال 98 پروژه «پیاده‌سازی و استقرار سیستم مدیریت دانش در گروه صنعتی بارز» در کرمان و دفتر مرکزی در سه بعد فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی و تکنولوژی استارت خورده است. در راستای این پروژه و سیاست سازمان تصمیم داریم در هر شماره از ماهنامه داخلی گروه بخش‌های متفاوتی از مباحث و کارهای انجام شده در زمینه مدیریت دانش را به اطلاع تمامی همکاران و خانواده بزرگ بارز برسانیم.

مدیریت دانش چیست؟

مدیریت دانش عبارت است از«شناسایی، کسب، پالایش، سازماندهی، ذخیره‌سازی و انتقال اطلاعات و دانش مناسب به منظور بهبود و تغییر ادراک و عملکرد کارکنان سطوح مختلف سازمان در زمان مناسب.»

مدیریت دانش موضوعی وسیع و در حال رشد درسازمان‌ها است و تعریف جامع و مانع از آن کار بسیار مشکلی است که با در نظر گرفتن رویکردها و کاربردهای متفاوتی که از مدیریت دانش وجود دارد این کار دشوارتر به نظر می‌رسد. مجموعه اقدامات و فعالیت‌های مربوط به مدیریت دانش، سازمان‌ها را کمک می‌کند تا از آن طریق کسب، نگهداری، انتقال و استفاده از دانش برای حل مسئله، یادگیری پویا، برنامه‌ریزی استراتژیک و تصمیم‌گیری متمرکز فراهم شود.

مدیریت دانش راهبردی است که دارایی ذهنی و فکری سازمان را مدیریت و هدایت می کند.

مدیریت دانش از خروج دارایی فکری و ذهنی از سازمان به هنگام ترک متخصصان حفاظت می‌کند و شایستگی‌ها و مهارت‌هایی را که در میان عده و گروه خاصی از افراد در سازمان وجود دارد، در میان همه اعضای سازمان توسعه می‌دهد. اکثر سازمان‌ها نمیدانند که چه می‌دانند و دارای چه ظرفیت‌های فکری هستند؛ چرا که دانش در ذهن افراد قرار دارد.

مدیریت دانش تلاش نظام‌مند سازمان در راستای شناسایی، کسب، ذخیره‌سازی و به اشتراک گذاشتن دانش و توسعه ظرفیت‌ها و شایستگی‌های افراد و گروه‌های کاری مختلف در سازمان است پس مدیریت دانش راهبردی است که دارایی ذهنی وفکری سازمان را طوری مدیریت و هدایت می‌کند تاسازمان به بهره‌وری بالا و ارزش‌های جدید از طریق گسترش و توزیع این دارایی‌ها در بین همه اعضاء به طورمتناسب دست یابد.

دانش یا علم

یکی از مسائل مهم در پیاده‌سازی مدیریت دانش در هر سازمان کسب درک مناسب ازمفهوم دانش است. نکته مهمی که در این خصوص بایستی در نظر گرفته شود، تفاوت اصلی است که بین مفهوم دانش (knowledge) وعلم(Science)وجود دارد.علم یکی از انواع دانش است که نیازمند تحلیل و اثبات به روش‌های خاص است ولی مفهوم دانش یا دانایی به مراتب ساده‌تر است دانش، مجموعه‌ای از شناخت‌ها و مهارت‌های لازم برای حل یک مسئله است؛ لذا اگر با اطلاعاتی که در دست است بتوان مشکلی را حل کرد، می‌توان گفت دانش وجود دارد. ضمن آنکه دانش باید امکان تبدیل به دستورالعمل اجرایی و عملی شدن را داشته باشد و در راستای اهداف سازمان و بومی شده سازمان باشد.

مدیریت دانش برای سازمان ایجاد ارزش می‌کند

یکی از اهداف آشکار مدیریت دانش، ایجاد ارزش درسازمان‌هاست. یکی از عمومی‌ترین راه‌های ایجاد ارزش از سوی دانشکاران، پشتیبانی برای تصمیم‌گیری کارآمد است. ایجاد ارزش، لزوماً به معنی ایجاد ارزش اقتصادی نیست. سازمان‌های غیرانتفاعی، سازمان‌های دولتی وخیریه‌ها، به روش‌های غیراقتصادی ایجاد ارزش می‌کنند.

معنی و مفهوم دانش

معمولاً در حوزه‌های مختلف علمی هر واژه به گونه‌ای خاص معنی می‌شود. این موضوع برای واژه دانش نیز صادق است. کلمه دانش در فلسفه، روانشناسی و جامعه‌شناسی نیز معانی خاص خود را دارد که تلفیقی کاربردی از آنها در مدیریت دانش صورت گرفته است. برخی از تعاریف مربوط به دانش به شرح ذیل است:

دانش، اطلاعات کاربردی سازماندهی شده برای حل مسائل است.

دانش، شامل حقایق و باورها، مفاهیم و اندیشه‌ها، قضاوت‌ها و انتظارات، متدولوژی (روش شناسی) یا علم اصول و فوت و فن انجام فنون است. (ویگ)

دانش تمام مجموعه نگرش‌ها، تجربیات و مراحلی است که درست و صحیح در نظر گرفته شده‌اند. ‌بنابراین راهنمای افکار، رفتارها و ارتباطات است.

دانش سازمانی، اجتماعی از سرمایه‌های متمرکز انسانی، سرمایه‌های استعدادهای فکری، سرمایه های ساختاری و سرمایه‌های بازاری است. (برویک)

دانش و مفاهیم مختلفی که برای آن ذکر شد در سازمان‌ها در حکم ارز یا ثروت ارزشمند برای کسب وکار به حساب می‌آید واز آن می‌توان به عنوان یک نوع دارایی فکری یاد کرد. حتی بیشتر از دارایی‌های فیزیکی سازمان مثل زمین، نیروی کار و سرمایه، به شرطی که امکان توزیع و قابلیت دسترسی برای همه افراد با توجه به سطح و نیازهای آنها فراهم شود.

شروط مذبور همه ما را به ضرورت مدیریت دانش و انتقال آن به سطح مختلف افراد در سازمان رهنمون می‌سازد.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز