نگاهی به تاریخچه سفر اشتراکی

سفر اشتراکی (Ride-Sharing) به نوعی از حمل‌ونقل گفته می‌شود که در آن چند نفر یک وسیله نقلیه را برای طی کردن مسیر مشترک خود به اشتراک می‌گذارند. این روش با هدف کاهش هزینه‌های سفر، کاهش ترافیک و کمک به محیط زیست استفاده می‌شود.

انواع سفر اشتراکی

سفر اشتراکی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند:

هم‌پیمایی (Carpooling)

در این روش، چند نفر که مسیر مشابهی دارند، با استفاده از یک خودرو سفر می‌کنند. این روش معمولاً میان همکاران، دوستان یا ساکنان یک محله که به یک مقصد مشترک (مثلاً محل کار) می‌روند، رایج است.

مزایا:

• کاهش هزینه‌های سوخت و استهلاک خودرو
• کاهش تعداد خودروهای تک‌سرنشین در خیابان‌ها
• کاهش آلودگی هوا و مصرف سوخت

اشتراک تاکسی

در این روش، مسافران از طریق اپلیکیشن‌های موبایل (مانند تپسی) درخواست تاکسی می‌کنند و ممکن است این تاکسی بین دو نفر که مقصدهای نزدیک دارند به اشتراک گذاشته شود.

مزایا:

• کاهش هزینه سفر برای هر مسافر
• کاهش تعداد ماشین‌های خالی در سطح شهر
• امکان استفاده بهینه از ظرفیت خودروها

تاریخچه سفر اشتراکی

سفر اشتراکی، اگرچه امروزه با اپلیکیشن‌های تپسی (باهمسفر تپسی) شناخته می‌شود، اما ایده آن به دهه‌ها قبل بازمی‌گردد. این روش حمل‌ونقل در طول تاریخ به شکل‌های مختلف وجود داشته و به مرور با پیشرفت فناوری تکامل یافته است.

ایده سفر اشتراکی به زمانی بازمی‌گردد که مردم برای کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل، با یکدیگر در سفرهای طولانی یا مسیرهای روزانه همراه می‌شدند.

در طول جنگ جهانی دوم، دولت‌های ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی، برنامه‌هایی برای "هم‌پیمایی" (Carpooling) اجرا کردند.

هدف اصلی این برنامه‌ها، کاهش مصرف سوخت و استفاده بهینه از خودروها بود.  در سال ۱۹۷۳، به دلیل بحران نفتی، قیمت سوخت به‌شدت افزایش یافت.

بسیاری از مردم برای کاهش هزینه‌ها، سیستم‌های سفر اشتراکی و اتوبوس‌های مشترک را جایگزین خودروهای شخصی کردند.در همین دوران، شرکت‌های خصوصی و دولتی در آمریکا، کانادا و اروپا شروع به راه‌اندازی سرویس‌های کارپولینگ برای کارمندان خود کردند.

در دهه ۱۹۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ با رشد اینترنت، اوضاع تغییر کرد. در این دوره، با توسعه اینترنت، وب‌سایت‌های اولیه سفر اشتراکی ایجاد شدند.در اوایل دهه ۲۰۱۰، با ظهور گوشی‌های هوشمند و GPS، اپلیکیشن‌های سفر اشتراکی مانند Uber (۲۰۰۹) و Lyft (۲۰۱۲) وارد بازار شدند.

در ایران نیز شرکت تپسی با راه‌اندازی سرویس سفر اشتراکی «باهمسفر» تپسی شرایط را برای استفاده از این نوع سفر مهیا کرده‌است.