قاچاق غده سرطانی اقتصاد است

عباس هاشمی /دبیر انجمن ملی صنایع لوازم خانگی ایراندر یک دهه اخیر شاهد رشد روز افزون دانش و تکنولوژی در صنعت لوازم خانگی هستیم. در سایه سرمایه‌گذاری‌‌های قابل‌توجه، ارتباط با شرکت‌های پیشرو و تلاش متخصصان داخلی، امروز فاصله محصولات تولید داخل در صنعت لوازم خانگی با محصولات شرکت‌های تراز اول کاهش یافته است.

به گزارش ایلنا به نقل از اهام ایران، این صنعت به عنوان یکی از صنایع پیشران کشور، نه تنها توانسته است نیازهای مصرف‌کننده داخلی را در شرایط پیچیده تحریمی برآورده کند، بلکه با تعمیق داخلی‌سازی قطعات مورد استفاده صنعت، به اشتغال‌زایی پایدار کشور کمک شایانی کرده است. شرکت‌های تولیدکننده داخلی امروز صاحب تکنولوژی و دانش فنی لازم برای تولید انواع لوازم خانگی موردنیاز کشور هستند. ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان در این حوزه و همکاری با مراکز علمی کشور در جهت توسعه صنعت، گواه دیگری بر این مدعا است. اخیرا نظراتی مبنی بر تامین نیاز مصرف‌کنندگان از طریق کالای ارزان قاچاق مطرح شده که لازم است به منظور حمایت از تولید ملی و اجتناب از بروز آشفتگی در بازار داخلی در اثر فروش کالای قاچاق عزم جدی برای مقابله با قاچاق ایجاد شود.

پرواضح است که نه تنها در ایران، بلکه در هر کشور دیگری مقوله قاچاق به‌‌عنوان غده سرطانی در اقتصاد آنها مطرح است که چرخه تولید داخلی، اشتغال‌زایی و بسیاری مولفه‌های حیاتی را تهدید می‌کند. اینکه خرید کالای ارزان‌‌تر قاچاق صرفا یک برهان مطرح شود شاید قابل قبول نباشد. از سوی دیگر، ارزان‌تر بودن کالای قاچاق امری بسیار بدیهی است که هر فعال کم تجربه اقتصادی از دلایل آن آگاه است، اما برای شفاف‌سازی اذهان عمومی توجه به برخی موارد ضروری است:

کالای قاچاق از پرداخت ١٠‌درصد مالیات ارزش افزوده معاف است، حال آنکه تولیدکننده داخلی ملزم به پرداخت است. کالای قاچاق معاف از هرگونه عوارض ورودی گمرکی است، حال آنکه تولیدکننده داخلی پس از طی مسیرهای طولانی و پیچیده واردات قطعات، ملزم به پرداخت حقوق ورودی گمرکی قطعات و مواد اولیه وارداتی هستند و این اختلاف قابل‌توجهی در قیمت تمام شده کالای قاچاق ایجاد می‌کند.

از دیگر سو، ارز مورد استفاده برای تامین کالای قاچاق در بسیاری از موارد، ارز حاصل از صادرات برخی کالاهای خاص است، با این فرض کالای قاچاق با وجود ارزان‌تر بودن از کالای داخلی، با سودهای بسیار بالا در بازار به فروش می‌‌رسند.  اگر به موارد فوق هزینه‌های خدمات پس از فروش، کانال‌‌های توزیع و سایر هزینه‌‌های مترتب بر تولیدکنندگان داخلی را اضافه کنیم، اختلاف قیمت کالای ایرانی با کالای قاچاق باید به مراتب بیشتر باشد.

به عنوان مثال در خصوص ماشین لباسشویی یکی از برندهای مطرح و با کیفیت کشور، مدل ۸ کیلویی با قیمت مصرف‌کننده حدود ۲۱ میلیون تومان و مدل ۹ کیلویی با قیمت مصرف‌کننده حدود ۲۵ میلیون تومان، با گارانتی‌‌های لازم عرضه می‌شود. این در حالی است که کالای مشابه قاچاق و بدون گارانتی آن، قیمتی در حدود ۳۰ میلیون تومان و بالاتر در هر دو نوع ۸ کیلویی و ۹ کیلویی دارد و به موازات آن نیز کالاهایی متفرقه و تقلبی که فقط لوگوی برندهای معروف را به آن الصاق کرده‌اند با قیمت‌هایی پایین در حد ۱۵ میلیون تومان به بازار عرضه می‌شود که در ادامه، هزینه‌های گزافی را به دلیل عدم‌مرغوبیت و اصالت اجزا و قطعات برای مصرف‌کنندگان به همراه دارد.

پیشنهاد می‌کنیم از سایت‌‌ها و کانال‌‌های فروش اینترنتی که برخی کالاهای قاچاق را به فروش می‌‌رسانند بازدید کنید. در حال حاضر قیمت فروش یک ماشین لباسشویی ۹ کیلویی قاچاق با امکانات معادل تولیدکنندگان داخلی و بدون گارانتی، به صورت فروش نقدی در بازار تهران بین ۳۴ – ۳۲ میلیون تومان است و هر چند در بعضی از سایت‌‌ها اعلام می‌‌شود که این محصولات دارای گارانتی بوده که در عمل با واقعیت مطابقت ندارد.