بحث کیفیت خودرو و رسیدن به وضعیت مطلوب، یکی از مهم ترین دغدغه های خودروسازان و البته مردم است. به عقیده کارشناسان، در کنار بی انگیزه بودن، فقدان رقابت و ناکارامدی سیاست های صنعتی، مدیریت دولتی در خودروسازی ها یکی از مهم ترین دلایل نامطلوب بودن کیفیت در حوزه خودرو است.
به گزارش ایلنا، رسول سلیمانی کارشناس خودرو، در گفتگوی زیر ضمن اشاره به آسیب های مدیریت دولتی در حوزه خودرو، به راه حل آن یعنی خصوصی سازی و شرایط یک واگذاری موفق اشاره می کند.
رسول سلیمانی در توضیح معایب مدیریت دولتی در خودروسازیها گفت: «مدیریت دولتی یکی از مهم ترین دلایل نامطلوب بودن کیفیت خودرو و قیمت بالای آن است. این شکل از مدیریت، در ذات خود حاوی سه آسیب است، یک، بهره وری پایینی دارد و دوم مدت زمان تصدی مسئولیت مدیریت کوتاه است و به همین اعتبار، امکان انجام برنامه ریزی های طولانی مدت مانند برای طرح هایی چون افزایش کیفیت یا تغییر پلتفرم، دشوار می شود. نکته بعدی در خصوص مدیریت دولتی، ورود افراد غیر مرتبط و بعضا غیر متخصص به خودروسازی هاست که البته در سالهای اخیر این مساله تا حدی حل شده است. راه حلِ کوتاه کردن دست مدیریت دولتی از اداره خودروسازی ها، خصوصی سازی آنهاست است.»
وی افزود:« البته مساله واگذاری خودروسازی ها به بخش خصوصی با وضعیت فعلی بسیار پر چالش است. تجربه نشان داده که نهادهای ناظر حتی واگذاری کارخانه های بسیار کوچک تر خودروسازی ها را نیز تحمل نکرده و تلاش کرده اند مانع انجام کار شوند. وجود انحصار در صنعت خودرو هم مزید بر علت شده و حساسیت های موجود در خصوص واگذاری را افزایش داده است. بنابراین، اگر خصوصی سازی دو خودروساز به شکل معمول انجام شود، احتمال شکست بالاست. »
سلیمانی در توضیح راهکارهای خصوی سازی موفق در حوزه خودروسازی ها گفت:«چند پیشنهاد می توان برای ممانعت از این شکست ارائه داد از جمله اینکه در وهله اول تنها یکی از خودروسازی ها واگذار شود که در صورت بروز مشکل، دیگری بتواند نیاز بازار را تامین کند. پیشنهاد بعدی اجاره دادن کارخانه برای مدت زمان طولانی و خاص مثلا 5 است. که در این فاصله عملکرد بخش خصوصی در تولید محصول مشخص و در صورت موفقیت، فضا برای پذیرش خصوصی سازی از جانب نهادهای دیگر فراهم می شود. پیشنها بعدی، قواعد حاکمیت شرکتی است؛ به این معنا که مقرر شود فردی که قرار است مسئولیت را بر عهده بگیرد، چند شاخص را دارا باشد به عنوان مثال، حداقل 5 سال در شرکت های خودروسازی تجربه موفق داشته باشد. قاعده مهم دیگر در ارتباط با مدیریت جدید، بحث زمان است. یعنی این اطمینان وجود داشته باشد که مدیر مربوطه می تواند به مدت چند سال پی یا پی عهده دار مسئولیت باشد مگر آنکه خطایی مرتکب شود یا عملکردش قابل قبول نباشد. برای افزایش بهره وری نیز باید مدیر را در سود و زیان شریک کرد. یعنی ابتدا از او وثیقه ای ستانده شود، در ادامه اگر شرکت سود کرد، مدیر به شکل موثر در سود شریک باشد و اگر زیان دید نیز به همین ترتیب.»
سلیمانی در پایان افزود:«نکته مهم در رابطه با شرایط خصوصی سازی موفق، بازنگری در سیاست های صنعتی موجود است. برای یک شرکت خصوصی در حال حاضر بهترین حالت مونتاژ کردن محصولات خارجی است چون توسعه محصول بسیار هزینه بر و پیچیده است، بازنگری در تعرفه واردات قطعات از دیگر ملزومات خصوصی سازی موفق در حوزه سیاست های صنعتی است. که این بازنگری می بایست منطقی و معقول باشد به عنوان مثال انتطار 100 درصد داخلی سازی قطعات انتطار به جایی نیست. البته طی کردن مراحل گفته شده قطعا زمان بر خواهد بود»