رئیس انجمن دهان، فک و صورت ایران مطرح کرد:
نکاتی که در مورد دندان عقل باید بدانید/ کیستهایی که در لثه باقی می مانند احتمال تبدیل به تومور را دارند
رئیس انجمن دهان، فک و صورت ایران با اشاره به اینکه اطراف دندان عقل قبل از رویش وجود کیست رویشی طبیعی است، گفت: عدم رویش دندان عقل ممکن است سبب تبدیل کیستهای رویشی طبیعی به نوع غیر طبیعی و حتی تومور شود.
به گزارش ایلنا، دکتر بهزاد رهسپار درباره موضوع دندانهای عقل و اقدامات پیشگیرانه در این زمینه اظهار داشت: دندانهای عقل حدود ۱۶ تا ۱۸ سالگی به دو سوم رشد خود میرسد و در این سنین باید حتماً همه افراد یک عکس رادیولوژی OPG داشته باشند تا از این طریق تشخیص داده شود که آیا فضای کافی برای رویش دندان عقل وجود دارد یا خیر و در غیر این صورت اقدامات لازم توسط جراح فک و صورت گیرد.
وی افزود: دندانهای عقل قبل از رویش به صورت کیست طبیعی بوده و به تدریج زمانی که از حالت نهفتگی خارج میشوند این کیست از بین میرود ولی زمانی که فضای کافی برای رویش دندان عقل وجود نداشته باشد این کیست که از بین نرفته و زیر لثه باقی میماند و میتواند عوارضی را برای فرد برجای گذارد.
رئیس انجمن دهان، فک و صورت ایران ادامه داد: در صورتی که این کیست در لثه وجود داشته باشد باید حتماً خارج شود چرا که در صورت تغییر شکل میتواند تبدیل به کیستهای دیگر و یا تومور شود و از آنجایی که این مشکل دردی برای بیمار ندارد فرد به جراح فک و صورت مراجعه نمیکنند و به صورت تدریجی این کیست میتواند مشکل آفرین شود.
رهسپار خاطرنشان کرد: از آنجایی که پیشگیری مهمتر از درمان است و برای بیماریهایی همچون دیفتری و کزاز قبل از ابتلا واکسن تزریق میشود در مورد دندانهای عقل نیز باید به موقع اقدام کرد و تا ۱۸ سالگی که دو سوم دندان عقل تشکیل شده بدون عارضه آن را خارج کرد چرا که پس از آن میتواند این مسئله به صورت پیچیده تر انجام گیرد.
وی گفت: زمانی که فضا برای رویش دندان عقل به صورت کافی وجود نداشته باشد ریشه دندان به صورت عمقی پیشروی میکند و میتواند به عصب حسی گوشه لب آسیب برساند و هر چقدر هم که جراح حاذق باشد ممکن است در درمان و کشیدن دندان عقل، کم حسی در لب ایجاد شود.
این جراح دهان، فک و صورت خاطرنشان کرد: همچنین وجود دندانهای عقل نیمه رویش یافته میتواند مشکل در زدن مسواک ایجاد کند و سایر دندانها را از این طریق دچار پوسیدگی سازد. از طرفی دندان عقل نیز میتواند سبب ماندن بقایای غذا و مواد خوراکی بین دندانهای ۸ و ۷ شده که دندانهای مجاور در معرض آسیب قرار میگیرند. احتمال عفونت لثه نیز به وجود دارد و سبب بوی بد دهان می شود.