اشتغال ۹ نابینای انجمن «نگاه روشن» در کارخانه «پولاد پیچ کار»

کارخانه «پولاد پیچ کار» که عضو «استصنا»(اتحادیه سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران) است، تعداد ۹ نفر نابینای عضو انجمن «نگاه روشن» جنوب استان تهران را مشغول به کار کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، تعدادی از خبرنگاران استان تهران برای اطلاع از نحوه این اقدام بشر دوستانه صبح دوشنبه به همراه حسین کریمی وحید مدیرعامل انجمن «نگاه روشن» شهرستان‌های ورامین، پیشوا و قرچک به شهرک صنعتی عباس آباد پاکدشت حاضر شدند.

رئیس هیئت ‌مدیره شرکت «پولاد پیچ کار» در جمع خبرنگاران گفت: بسیاری از کارهای بزرگ، اتفاقی پیش می‌آید و این کار هم اتفاقی بود و اصلا به این مسئله اصلاً فکر نکرده بودم؛ حدود یک ماه پیش، مسئول روابط عمومی شهرک صنعتی عباس آباد این مسئله را مطرح و نابینایان را معرفی کرد که بلافاصله گفتم چهار نفر از نابینایان را می‌پذیرم و آن چهار نفر را آزمایشی قبول کردم، چون تجربه چنین کاری را نداشتم.

سیدعباس حسینی ادامه داد: این چهار نفر امتحانشان را خوب پس دادند و چون نیرو احتیاج داشتم چهار نفر دیگر از نابینایان را نیز در کارخانه مشغول به کار کرده و چند روز پیش یک نفر خودش آمد که او را نیز پذیرفتم تا تعدادشان به ۹ نفر برسد.

وی بیان کرد: واقعاً به کارگر احتیاج داشتم و با پذیرفتن این نابینایان ثواب هم کرده‌ام، زیرا وقتی این افراد به این کارخانه آمدند و گفتم می‌توانند در اینجا مشغول به کار شوند، بسیار خوشحال شدند؛ البته امیدوارم این کار، الگویی برای کارخانه داران باشد تا از این افراد استفاده و تا حدودی مشکلات آن‌ها را برطرف کنند.

حسینی در خصوص نحوه آموزش کار به نابینایان نیز گفت: ابتدا تعدادی از افراد بینا به آن‌ها آموزش دادند و اکنون کار‌هایشان را کامل انجام می‌دهند و تاکنون مشکلی با آن‌ها نداشته‌ایم؛ آن‌ها برای بخش مونتاژ تولید پیچ و مهره و بخش‌های نرم افزاری کارخانه دعوت به همکاری شده‌اند.

وی ادامه داد: تعدادی از دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی این شرکت از نظر مالی وضعیت مناسبی ندارند و قرار است چند روز در هفته در کارخانه مشغول کار شوند، اگر این دانشجویان تمایلی به اشتغال در کارخانه نداشتند، از تعداد دیگری از نابینایان دعوت به همکاری خواهم کرد.

پیوند علم و صنعت برای ارتقاء کارگران

رئیس هیئت ‌مدیره شرکت «پولاد پیچ کار» به راه اندازی دانشگاه علمی کاربردی این کارخانه در محل شهرک صنعتی عباس آباد پاکدشت نیز اشاره کرد و افزود: دانشجویان زیادی برای کسب اطلاعات از پیچ و مهره به فراخور موضوع درسی خود و کارآموزی به کارخانه ما مراجعه می‌ کردند زیرا بسیاری از دانشجوهای صنعتی ما نمی‌ دانند پیچ گرد است یا دراز؛ در همین رابطه به همکاران خود گفتم از این به بعد هر دانشجویی که به کارخانه ما مراجعه کرد، بیشتر به او بها بدهید و اطلاعات بیشتری به دانشجو بدهید تا این موضوع که پیچ چیست و مهره کدام است در ذهن دانشجو بماند تا وقتی فارغ‌ التحصیل شد و برای کار مراجعه کرد، این موارد را بداند.

حسینی اضافه کرد: به ‌گونه‌ای برنامه‌ ریزی کرده‌ایم که به کار دانشجو‌ها لطمه نخورد. می‌توانیم کلاس‌هایشان را پنجشنبه‌ و جمعه یا آخر وقت بگذاریم و طوری برنامه ‌ریزی کنیم که به تولید لطمه نخورد.

وی تأکید کرد: شعارمان در دانشگاه این است که کار کنید، درس بخوانید و حقوق بگیرید. بعضی از دانشجویانی که کم ‌درآمد هستند می‌‌توانند در «پولاد پیچ کار» به طور نیمه‌ وقت کار کنند و حقوق بگیرند و درسشان را هم بخوانند، کما ‌اینکه در حال حاضر هم ۱۰،۱۲ دانشجوی نیمه ‌وقت داریم؛ خدا را شکر از روزی که شرکت را راه‌اندازی کرده‌ایم، یک روز هم بیکار نبوده‌ایم.

حسینی افزود: این دانشگاه علمی کاربردی در فضای ۲۱۰۰ متر و در دو طبقه با ۱۶ کلاس احداثشده که سالن کنفرانس، سلف سرویس، سرویس بهداشتی و… از دیگر تجهیزات این دانشگاه است.

این صنعتگر بیان کرد: دولت تا کنون حدود ۶۰ مجوز را برای دانشگاه‌های خصوصی صادر کرده است، اما به دلیل اهداف نامناسب این دانشگاه‌های خصوصی و راندمان پایین، وزارت علوم رضایت کافی را از این دانشگاه‌ها نداشته است.

وی ادامه داد: بعضی افراد تنها برای تبلیغ اقدام به راه اندازی دانشگاه خصوصی می‌کنند اما این واحد دانشگاهی برای ارتقای سطح تحصیلات کارمندان و کارگران این مجموعه که بیش از ۴۰۰ پرسنل هستند و همچنین تربیت جوانان بومی برای این کار به وجود آمده است.

حسینی تصریح کرد: امسال به عنوان سال شروع کار دانشگاه، حدود ۳۰۰ نفر در این دانشگاه ثبت نام کرده‌اند و اکنون سه رشته مکانیک، جوشکاری، و حسابداری در این دانشگاه تدریس می‌شود که انشاءالله از بهمن ماه پنج رشته دیگر را خواهیم داشت و تلاش می‌کنیم تا رشته‌های کار‌شناسی را در این دانشگاه داشته باشیم و هدفم این است تا پنج هزار دانشجو در این دانشگاه بپذیرم.

وی هدف از ارتقای تحصیلات کارگران را آسیب کمتر ماشین آلات، کمتر شدن ‌دوباره کاری‌ها، توسعه بیشتر تولیدات و بالا رفتن سطح کیفی کار دانست و گفت: نیروهای تربیت شده را می‌توان در اختیار دیگر واحدهای تولیدی قرار داد تا آن‌ها نیز از این نیرو‌ها بهره ببرند.