«جعفریان» مصداق جذب حداکثری است

ایلنا: پنجمین شب شاعر در بزرگداشت محمدحسین جعفریان، شاعر، نویسنده و مستندساز انقلاب اسلامی با حضور جمعی از مسئولین فرهنگی و هنری کشور و با اجرای امیرحسین مدرس در سازمان هنری و رسانه‌ای اوج برگزار شد.

به گزارش ایلنا، در ابتدای این مراسم بهروز افخمی، کارگردان گفت: وقتی داشتم می‌آمد اینجا طبق معمولِ بزرگداشت‌ها فکر می‌کردم باید از اولین باری که جعفریان را دیدم صحبت کنم؛ درست یادم نمی‌آید اولین بار او را کی دیدم. از زمانی که در سوره با شهیدآوینی بودیم، جعفریان هم آنجا بود و به نظرم می‌آید که از اوایل انقلاب با هم بودیم.

وی ادامه داد: جعفریان یازده سال از من کوچک‌تر است اما اینکه خودش را به آب و آتش می‌زند، باعثمی‌شود که غیر از من، خیلی‌ها فکر ‌کنند که همیشه با آن‌ها بوده. این فکر را حتی مردم افغانستان نیز دارند چون جعفریان هر جا که جنگی بوده و مردم در خطر بوده‌اند، حضور داشته است.

وی ادامه داد: جعفریان برای حضورش تاوان هم داد. تاوانی که هیچ‌گاه آثارش از بین نرفته. او همواره فعال بوده و سعی کرده با موضوعات آشنا شود. وقتی از جنگ و انقلاب حرف می‌زند آنچه را که می‌گوید، از لحظات جنگ درآورده و یک گزارشگر صادق است، چه وقتی که می‌نویسد، یا فیلم می‌سازد و یا شعر می‌گوید.

بهروز افخمی ادامه داد: سیدمرتضی آوینی این طریقه جعفریان را دوست داشت و سعی می‌کرد به بچه‌های روایت فتح یاد بدهد که گزارشگری باید بدون پیش فرض باشد.

این فیلم‌ساز کشورمان گفت: فیلمسازی جعفریان این‌گونه است که برای خودش خطر ایجاد می‌کند، چه خطر فیزیکی و چه خطر در افتادن با صاحبان قدرت که می‌توانند زندگی را تلخ کنند. به نظر می‌آید این گونه کار کردن کار هر کسی نیست. شجاعتی که این فرد دارد، نه تنها تاریخ مستند را شکل می‌دهد بلکه در تاریخ انقلاب هم نقش دارد.

افخمی در ادامه با اشاره به نقش جعفریان در حوادثافغانستان گفت: در افغانستان همه می‌دانند که جعفریان نقش داشته است و افغان‌ها بیشتر از ایرانی‌ها او را می‌شناسند!

افخمی اظهار داشت: از ۲۵ سال پیش با جعفریان آشنا شدم و می‌دانم این بزرگی را با زحمت و عرق ریختن به دست آورده است. من شاهد فیلمسازی و زحماتش بودم اما در خصوص فیلمنامه نویسی، دارم از او ناامید می‌شوم چون در این حوزه کم کار شده است.

در ادامه مراسم پنجمین شب شاعر، محمد کاظم کاظمی، شاعر افغان نیز درباره ویژگی‌های محمد حسین جعفریان گفت: من به عنوان یک نویسنده و شاعر افغان با جعفریان ارتباط ادبی دارم و شهادت می‌دهم که او خدمات زیادی را به ادبیات افغانستان ارائه داشته است.

این شاعر افغانستانی گفت: اگر ایران دارای پنجره‌های زیادی باشد، بزرگ‌ترین پنجره آن به خاطر مشترکات فرهنگی، به سمت افغانستان باز شده است. هیچ کشوری مانند ایران به افغانستان نزدیک نیست. هیچ کتابی بدون ترجمه در افغانستان خوانده نمی‌شود و فقط کتاب‌هایی از ایران است که بدون ترجمه، مردم افغانستان آن را می‌خوانند، اما در مقابل تصویر درستی از افغانستان به ایران نیامده؛ کسانی که این غبار را از بین ببرند بزرگ‌ترین خدمت را به این دو کشور کرده‌اند.

کاظمی اضافه کرد: علاقه‌مند شدن یک فرد از ایران به افغانستان نیاز به چرا ندارد. جعفریان معاشرت‌هایی داشت که باعثشد نسبت به افغانستان علاقه‌مند شود و کارهای ویژه‌ای را برای این کشور انجام دهد که از جمله انتشار ویژه نامه مجله شعر، دایره‌المعارف افغانستان و انتشار کتاب پایتخت فراموشی از جمله کارهای او در مورد افغانستان است.

وی یادآور شد: ‌ حمایت‌هایی که جعفریان از حوزه ادبیات افغانستان داشته تبدیل به پل ارتباطی خوبی برای کارگشایی ادبیات افغانستان شده که ۱۵ کتاب نیز در همین راستا منتشر شد. همچنین دفتر فارسی‌زبانان در حوزه هنری نیز در همین فضا تأسیس شده است.

وی خاطرنشان کرد: امیدوارم این چرخش ارتباطات بین دو کشور ادامه پیدا کند چرا که جعفریان مانند یک وزارتخانه سیار برای افغانستان درحوزه فرهنگ و ادبیات است و خیلی در این زمینه موثر بوده.

مراسم با سخنان حجت‌الاسلام زم، رییس اسبق حوزه هنری در خصوص فعالیت‌های جعفریان ادامه یافت. وی گفت: شکوه و برجستگی بر شخصیت‌ هنری و ادبی جعفریان وجود دارد و هنرش در پرتو تفکر است.

زم ادامه داد: جعفریان در حال و در جا فکر نمی‌کند و کسی نیست که شعرش از کوله‌باری در پشتش باشد؛ شعر وی جلودار تفکر است.

محمدعلی زم خاطرنشان کرد: با وضعی که ایشان دارد و محدودیت‌هایی که برایش پیش آمده، فعالیت سخت است اما او فعالیت‌های خود را ادامه داده است.

وی افزود: جعفریان متفکر است. آنچه که من شنیدم فقط فعالیت او در افغانستان بود اما او در جنگ و دفاع مقدس منشأ مقاومت بود و هر جا که اظهار وجود از فرهنگ و هنر بود، حضور داشت. امیدوارم شرایط فرهنگی ما شکرستانی باشد که به مذاق شیرین باشد و جریان فرهنگی کشور ما مانند پاره سنگ نباشد که هنرمندان به جای شکر، خاک بخورند!

شهرام شکیبا، نویسنده و طنز‌پرداز نیز در این مراسم برای چند دقیقه سخن گفت.

وی با اشاره به تاثیر جعفریان در ادبیات انقلاب اسلامی گفت: قطعا بدانید، جذب حداکثری که در رهبری انقلاب در مورد آن صحبت می‌کنند، همین است که جعفریان انجام می‌دهد. باید بلد باشیم که تفاوت بین شعار و عمل چیست. امیدوارم این اتفاق شکل بگیرد و کسانی که بدون خط‌کشی‌ها در عرصه فرهنگی کار کرده‌اند، مورد تقدیر قرار بگیرند.

در ادامه مراسم، محمدحسن جعفریان برادر محمد حسین جعفریان گفت: افتخاری برای من است که به عنوان برادر در خدمت آقای جعفریان هستم. من به وسعتی که دوستان صحبت کردند شاید در کنار او نبودم ولی خیلی با او نزدیک بودم. شخصیت وی از کودکی متمایز بود و روحیه ماجراجویی داشت.

وی ادامه داد: از یک جایی ما حس کردیم نمی‌توانیم مثل ایشان باشیم و همه خانواده وی را همراهی می‌کردند؛ چرا که او روحیه پاسداری از انقلاب و ولایت‌مداریش بسیار بالاست.

در پایان، محمدحسین جعفریان در مورد برگزاری مراسم بزرگداشتش گفت: این مجالس مثل مجالس ترحیم است اما با حضور متوفی برگزار می‌شود! دوستانی که مشغله داشتند آمده‌اند اما برخی دوستان که ارتباط صمیمی با من دارند، نیامده‌اند.

وی ادامه داد: من از این همه تقدیر شرمنده شدم و ذوق زده شدم که چنین موجودی هستم. چند سال پیش در یک جلسه خصوصی با رهبری بودم که آقای خاموشی هم حضور داشت. من توضیحاتی در مورد حضور در افغانستان به رهبری دادم که ایشان یک جمله را سه بار تکرار کردند: چرا دوستان یک وزارتخانه از جعفریان استفاده نمی‌کنند؟!

وی ادامه داد: من به رهبری گفتم ممکن است بروم افغانستان حاکم بشوم، چون حقوقی که به من می‌دهند، پول سیگار من نمی‌شود. من می‌خواهم سیگار را ترک کنم و یا به افغانستان و یا به مشهد بروم که ایشان با لبخند گفتند: اگر هدف ترک سیگار است، من با آن موافقم.

جعفریان در پایان گفت: من از سازمان اوج تشکر می‌کنم که من را شرمنده کردند و شرایطی را فراهم کردند که من مستندی در مورد مهاجرین افغانستان بسازم که نگاه مردم ایران نسبت به این افراد، تغییر کند.

وی در پایان با تشکر از همسرش گفت: همسر یک جانباز، شاعر، نویسنده و مستندساز بودن، سخت است. همسر من در همه این سال‌ها این شرایط را تحمل کرده و در کنار من بوده است.

در انتهای این مراسم، از طرف سازمان اوج و بسیاری از مراکز فرهنگی که محمدحسین جعفریان با آن‌ها مرتبط بوده، هدایایی به وی تقدیم شد.