مهرداد کوروشنیا در گفتگو با ایلنا:
گروههای نمایش خصوصی به دولت سوبسید میدهند
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی دو سال گذشته هیچ گام روشنی در جهت احداثو تغییر کاربری یا مشارکت طلبیدن از ارگانهای صاحب امکانات برنداشته است.
کارگردان نمایش «آخرین نامه» میگوید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی یک سال و نیم گذشته هیچ گام روشنی در جهت احداث، تغییر کاربری یا مشارکت طلبیدن از ارگانهای صاحب امکانات برای کمک به خانواده تئاتر بر نداشته است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهرداد کوروشنیا که تصمیم دارد نمایش «آخرین نامه» را پس از اجرا در تئاترشهر بار دیگر در سالن خصوصی روی صحنه ببرد؛ درباره فعالیت گروههای نمایشی به شیوه خصوصی اظهار کرد: تجربه اینکه تئاتر نیز مثل سینما و هنرهای دیگر بتواند شکل خصوصی را تجربه کند یا اینکه مانند کمپانیهای تئاتری کشورهای توسعه یافته وارد فعالیت شود همیشه در دستور کار گروه ما قرار داشت. امروز شرایطی پیش آمده که تولید، تبلیغات، پیش تولید و کلیه امور مرتبط با یک اجرا توسط افرادی برعهده گرفته میشود که به نظر من اتفاق خوبی است.
این کارگردان ادامه داد: گرچه ما هم به عنوان بخش خصوصی یا هنرمند از چنین جریانی تا حدودی متضرر میشویم ولی معتقدم این یک آغاز است. مسائل تئاتر دولتی طی دههها شرایطی بوجود آورد که نسلهای پیش از ما معادلات اثرگذار بر تئاتر مانند تبلیغات و فروش را کنار گذاشتند و اصلا به چنین مواردی فکر نمیکردند. چون دولت همواره تهیه کننده بود و هزینه نمایشها را پرداخت میکرد.
نویسنده نمایشنامه «آقا لیلا» تصریح کرد: ما باید مانند دیگر هنرها به فکر هزینههای کار خود باشیم و در این رابطه دقت نظر زیادی به خرج دهیم. به همین دلیل است که مواردی مانند تهیه کننده، مدیر تولید، دستیار تهیه و… طی سالهای گذشته به تئاتر اضافه شد. این افراد رصد بازیگران موفق، بهترین زمان برای اجرا و چگونگی تبلیغات را با دقت پیش میبرند. نکته جالب اینکه تهیهکنندگان خصوصی ۲۰ یا ۳۰ درصد هم به دولت سوبسید پرداخت میکنند.
نویسنده نمایشنامه «آخرین نامه» خاطرنشان کرد: البته این شرایط نباید عامل عدم حمایت دولت از تئاتر باشد و معتقدم هر گروهی که میتواند کار کند باید فضا و امکان فعالیت داشته باشد.
کوروشنیا با تاکید بر اینکه در زمینه سیاستگذاری و برنامهریزی کلان با مشکلات زیادی مواجه هستیم بیان کرد: این شیوه مدیریت اولین مشکل سالنها به حساب میآید که باید با دقت رصد و برطرف شود. در تمام جهان سالنهای نمایش در یک محل مشخص متمرکز هستند؛ حداقل آنچه من در کشور آلمان یا آنچه در پاریس میگذرد و مثلا وجود محلی مانند برادوی در ایالات متحده آمریکا نشان میدهد این شیوه بهتر به نیازها پاسخ خواهد داد.
این کارگردان خاطرنشان کرد: اصناف همواره به این شیوه عمل میکنند. تجربه بازار موبایل، بازار آهن و تمرکز بازار مبلمان در یک منطقه مشخص نشان میدهد تمامی اصناف از این شیوه برای مشخص کردن محل اصلی عرضه کالا چه تجاری یا فرهنگی بهره میبرند. یکی از اصول اقتصاد پویا متمرکز کردن اصناف در منطقهای مشخص است تا مخاطب با توجه به آن برنامهریزی کند.
کارگردان نمایش «مسیح» در ارتباط با برنامهریزی برای فعال شدن سالنهای نمایش طی یک سال و نیم گذشته اظهار کرد: ما باید محلهای شناخته شده فرهنگی و هنری مانند آنچه در چهارراه ولیعصر وجود دارد را رونق بخشیم؛ اما طی دو سال گذشته به هیچ وجه شاهد چنین رویکردی نبودیم. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای احداثو تغییر کاربری یا مشارکت طلبیدن از ارگانهای صاحب امکانات هیچ گام روشنی برنداشته است.
کوروشنیا در پایان گفت: بهتر است دولت سالنهای از کار افتاده را فعال کند و در اختیار هنرمندان قرار دهد. از طرفی سوبسید فقط به اجراهای موفق پرداخت شود تا گروهها و نمایشهای باکیفیت امکان استفاده از این سوبسید را داشته باشند. این شیوه موجب مشخص شدن عیار گروهها خواهد شد و هر فرد بر اساس توانایی حمایت خواهد شد، نه مثل حالا که عدهای با جنگ و دعوا سالن میگیرند.
نمایش «آخرین نامه» با ایفای نقش نوید محمدزاده، میثم نوروزی، پوریا رحیمی سام از ۱۵ بهمن ساعت ۱۸ در تماشاخانه تازه تاسیس باران روی صحنه میرود.