برگزارکنندگان جشنواره مونولیو:
مسئولان برنامه‌ای برای خصوصی‌سازی در تئاتر ندارند
حسن معجونی تغییر مدیرکل هنرهای نمایشی را بیهوده دانست و گفت: آنچه در تاریخ تئاتر ایران نوشته می‌شود برنامه‌های اجرا شده است نه آنچه مدیران در سر می‌پرورانند.
مسئولان برگزاری جشنواره مستقل و خصوصی «مونولیو» ضمن تاکید بر اینکه جلسه‌های مدیران با هنرمندان تئاتر در یک سال گذشته هیچ نتیجه اجرایی نداشته است؛ تصمیم به تغییر مدیریت تئاتر کشور را با توجه به مشکلات کلان بیهوده دانستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، با توجه به تاکید مدیران فرهنگی بر خصوصی‌سازی در تئاتر طی سال‌های اخیر، خبرنگاران این موضوع را با مسئولان برگزاری نخستین جشنواره خصوصی مونولوگ تئاتر کشور در میان گذاشتند و حسن معجونی و ساسان پیروز در این رابطه توضیحاتی ارائه کردند.
ساسان پیروز با بیان اینکه افراد مختلف این واژه را با منظورهای متفاوت استفاده می‌کنند بیان کرد: مدیران دولتی در دوره قبل با طرح چنین مبحثی می‌خواستند بار مالی هنرهای نمایشی را از دوش خود بردارند و روی شانه هنرمندان بگذارند. البته جریان دیگری هم وجود دارد که تئاتر خصوصی را از منظر تجاری و مالی نگاه می‌کند که ما هیچ‌وقت چنین دیدگاهی را دنبال نکردیم و اختلاف نظر داشتیم.
مشاور جشنواره مونولیو خاطرنشان کرد: ما برای رسیدن به تئاتر مستقل تلاش می‌کنیم و " گروه " به عنوان حلقه مفقوده تئاتر ایران یکی از مهمترین مولفه‌های چنین نگاهی محسوب می‌شود. وجود گروه‌های مستقل موجب توسعه تئاتر ایران خواهد شد و اطرافیان را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
او تصریح کرد: شاید برگزاری جشنواره‌هایی که ادعای خصوصی بودن می‌کنند بر همین اساس اتفاق افتاد و ابتدا هیچ‌یک جسارت ورود به چنین مبحثی نداشتند. اما بعد از برگزاری جشنواره مونولیو به این رویه ترقیب شدند که اگر همین اندازه هم تاثیر گذار باشیم برایمان ارزشمند است.
حسن معجونی در ارتباط با افرادی که ادعای برگزاری جشنواره خصوصی دارند اما از دولت بودجه دریافت می‌کنند خاطرنشان کرد: ما به عنوان هنرمند یا مدیر یک رویداد هنری باید کارمان را انجام دهیم و مسئولیت اعلام اینکه نخستین جشنواره خصوصی کدام بوده بر عهده رسانه‌ها و نهادهایی مانند گینس است که ثبت رکورد می‌کند!
ساسان پیروز در ادامه به یک سال گذشته و آنچه پس از تغییرات در دولت رخ داد اشاره کرد و گفت: فعلا می‌توانیم راجع به آنچه حس می‌شود صحبت کنیم چون در عمل اتفاقی نیفتاده است. فقط می‌توان گفت مدیران فعلی مبحثخصوصی‌سازی را از مسیر بهتری جستجو می‌کنند.
او در توضیح دلایل عدم پیشرفت طی یک سال گذشته خاطرنشان کرد: شاید یکی از دلایل به ساختار اصلی مدیریت فرهنگی و مدیریت تئاتر کشور بازمی‌گردد که مثل گذشته است. عامل دیگر می‌تواند مشکلات به ارثرسیده از دوره گذشته باشد اما مدیران جدید هم برای توسعه تئاتر خصوصی در ایران برنامه ندارند و تنها به برگزاری جلسه‌های خصوصی با هنرمندان اکتفا می‌شود که بدون دستور مشخص و نتیجه عملی پیش می‌رود.
حسن معجونی تغییر پی در پی مدیران تئاتری را یکی از عوامل جدی عدم رشد تئاتر خصوصی دانست و اظهار کرد: ما متوجه می‌شویم که مدیران در حال بحثهستند اما اینکه موارد چه زمان تدوین خواهد شد و به اجرا گذاشته می‌شود مشخص نیست. از سویی تغییر مدیران جز آسیب برای تئاتر دست آوردی ندارد و فکر می‌کنم باید به مدیران فرصت اجرایی کردن برنامه‌هایشان را بدهیم.
سرپرست گروه تئاتر لیو خاطرنشان کرد: با تغییر جدید در مدیریت تئاتر به صرف زمان و هزینه دوباره در بعضی امور نیاز داریم که قطعا آسیب‌زا خواهد بود. بنابراین به نظرم مدیران جای دست گذاشتن بر گزینه تغییر مدیر باید فرصت اجرایی شدن برنامه‌ها را فراهم کنند تا امکان صحبت جدی درباره برنامه‌ها وجود داشته باشد؛ مگر نه املای نانوشته غلط ندارد.
معجونی تصریح کرد: تا زمانی که برنامه مدیران اجرایی نشود نمی‌دانیم چه چیز را قضاوت کردیم. نباید تجربه عملی را نادیده بگیریم چون تاریخ تئاتر آن چیزی است که اجرا می‌شود نه آنچه در فکر مدیران می‌گذرد.
ساسان پیروز به برنامه‌های حسین سلیمی برای خصوصی‌سازی در تئاتر اشاره کرد و گفت: اگر مدیران از آن زمان تا امروز برنامه‌ها را جدی گرفته بودند الان ۱۳ سال از آغاز طرح خصوصی‌سازی در تئاتر ایران گذشته بود و با نقاط ضعف و قوت آشنا می‌شدیم. اینکه تصور کنیم با تغییر مدیر اتفاق عجیبی در تئاتر ایران خواهد افتاد کاملا اشتباه است چون مشکلاتی از بالاتر وجود دارد.
مشاور و جانشین مدیر فستیوال تئاتر مونولیو بیان کرد: اصولا تصور اینکه اداره کل هنرهای نمایشی با تعدادی کارمند بتواند تئاتر ایران را اداره و مدیریت کند اشتباه است. تنها اقدام این نهاد دولتی باید حمایت از تشکل‌ها و نهادهای مستقل باشد و گسترش تئاتر در ایران بر عهده گروه‌های مستقل گذاشته شود.
پیروز همچنین به مدیران فرهنگی یشنهادی برای آینده‌نگری داد و بیان کرد: اداره کل هنرهای نمایشی باید به این نکته توجه کند که با روند افزایش هنرجویان و دانشجویان تئاتر تا چند سال آینده حتی امکان بازبینی تعداد درخواست‌ها را نخواهد داشت.
او افزود: البته بعضی همچنان با نگاه نوستالژیک به گذشته و اتفاق‌هایی که رخ داده نگاه می‌کنند که درست نیست چون اگر همان زمان هم اتفاق خوبی رخ داد حاصل تلاش شخصی هنرمندان بود نه برنامه‌ریزی مدیران.
ساسان پیروز پیشنهاد تشکیل سازمان تئاتر را مردود و نادرست دانست و گفت: اشتباه‌ترین پیشنهاد ممکن، تشکیل سازمان تئاتری است چون این سازمان برای دهه ۶۰ خیلی خوب بود اما الان نباید به دنبال ساختن سازمان دولتی بزرگتر باشیم که به کارمند آن تبدیل شویم.
مشاور جشنواره مونولیو در پایان خاطرنشان کرد: فعلا تئاتر در سیاست‌گذاری‌های کلان فرهنگی کشور کوچکترین جایگاهی ندارد و در بهترین حالت یک سازمان تئاتری مانند سازمان صدا و سیما تشکیل می‌شود با کارمندان بسیار و بازدهی اندک. از نگاه ما بهترین راه حمایت از نهادهای مستقل تئاتری است که تکثر شیوه‌های تئاتری را معنای می‌کند.
