حمیدرضا نعیمی دو نمایش‌نامه جدید می‌نویسد؛
شب شهات امیر مومنان با رویکرد حماسی نوشته می‌شود
نعیمی: منابع زیادی از اهل تشیع و تسنن را مطالعه کردم تا به نگاه دو طرف آگاه باشم. کتاب‌های «صهرین» و «شیخین» به قلم سید عبدالرحیم خطیب از جمله این آثار بودند که امیدوارم همه مطالعه کنند.
حمیدرضا نعیمی از آغاز نگارش دو نمایش‌نامه یکی با محوریت شب شهادت امیر مومنان «حضرت علی(ع)» و دیگری با موضوع «انقلاب فرانسه» خبر داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا حمیدرضا نعیمی با اعلام خبر نگارش دو نمایش‌نامه جدید گفت: یکی از این نمایش‌نامه‌ها به انقلاب کبیر فرانسه و ماجرای میان راب اسپیر و ژوزف فوشه بازمی‌گردد. ویژگی‌های متضاد برون ریز و درون ریز یک زاهد و یک بی‌دین که برای نابودی یکدیگر همه کار می‌کنند به عنوان دستمایه برای نگارش نمایش‌نامه بسیار جالب توجه به نظر می‌رسد.
نویسنده نمایش‌نامه «درخشش در ساعت مقرر» همچنین از نگارش نمایش‌نامه‌ای دینی خبر داد و اظهار داشت: تاکید دارم اکثر نمایش‌نامه‌های مذهبی ضعیف هستند و بعضا با نگاه کاسب‌کارانه نوشته می‌شوند. قصد دارم با تمام توان نمایش‌نامه‌ای درباره شب شهادت حضرت علی(ع) بنویسم.
وی با بیان اینکه در این متن اصلا قرار بر مداحی نیست خاطرنشان کرد: نمایش‌نامه مورد نظر کاملا حماسی خواهد بود و از ویژگی‌های خاص خودم در نگارش پیروی می‌کنم. این متن حرف و اندیشه دارد و با نگاهی تئاتری به مقوله دین پرداخته می‌شود.
نعیمی با معرفی منابع مطالعاتی خود برای نگارش این نمایش‌نامه گفت: کتاب‌های زیادی از اهل تشیع و تسنن را مطالعه کردم تا به نگاه دو طرف آگاه باشم. کتاب‌های «صهرین» و «شیخین» به قلم سید عبدالرحیم خطیب از جمله این آثار بودند که امیدوارم همه این دو کتاب را مطالعه کنند.
وی افزود: در همین رابطه می‌توانم به کتاب «امام علی(ع) پیشوا و پشتیبان» نوشته سلیمان کتانی اشاره کنم که به همت سیدجواد هشت‌رودی ترجمه شده است. «شرح خطبه‌های امام علی(ع)» و «نهج‌البلاغه» از دیگر منابعی هستند که برای نگارش این نمایش‌نامه مطالعه کردم که در میان این کتاب‌ها، اندیشه موجود در نهج‌البلاغه بسیار برایم جذاب است.
نویسنده و کارگردان نمایش «سقراط» با بیان اینکه کارکتر حضرت علی(ع) در متن غایب است خاطرنشان کرد: به این دلیل که امکان نشان دادن چهره ایشان روی صحنه وجود ندارد چنین تصمیمی گرفتم. اگر قرار باشد شخصیتی با چهره‌ای پوشیده به صحنه بیاید به لحاظ دراماتیک با مخاطب ایجاد فاصله می‌کند، پس ترجیح دادم حضور فیزیکی وجود نداشته باشد اما این حضور در طول اجرا احساس خواهد شد.
