جایزه بهترین گروه سال ۹۲ به «آران» رسید / پخش موسیقی «سال‌های دور از خانه» برای امجد

سیزدهمین جشن انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر، شب گذشته پنجشنبه - سوم مهر ماه - با نکوداشت دکتر یونس شکر خواه و حمید امجد برپا شد. در این مراسم گروه نمایشی «آران» به پاس ۱۰ سال فعالیت مستمر به عنوان بهترین گروه سال ۹۲ کشور معرفی شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، یونس شکرخواه، فعال رسانه‌ای و مدرس باسابقه روزنامه نگاری در این مراسم ضمن قدردانی از توجه اعضای کانون منتقدان خانه تئاتر اظهار داشت: از اینکه جوانان جای ما را بگیرند هیچ نگرانی ندارم که از باورم به نسل جوان نشات می‌گیرد. به همین دلیل هر گاه با این سوال مواجه شوم که می‌گوید جوان‌ها وارد عرصه شده‌اند و قرار است جای ما را بگیرند می‌گویم به درک! ای کاش خبرنگاران و روزنامه نگاران جوان هر چه سریعتر فرش را از زیر پای ما بکشند.

وی با بیان اینکه باید باور کنیم همه دریک تئاتر بسر می‌بریم ادامه داد: امکان دارد شخصیت بد داستان آدم خوبی باشد یا آدم خوب، شخصیتی بد داشته باشد اما باید این نکته را در نظر بگیریم که روزی ناچار می‌شویم این لباس را از تن بیرون بیاوریم.

سپس شکرخواه مدال عبدالحسین نوشین را به پاس یک عمر فعالیت علمی و عملی از دستان لوریس چکنواریان، آهنگساز و رهبر ارکستر دریافت کرد

این جلسه با پخش تصاویری که به اجرای اپراهای عروسکی بهرروز غریب‌پور و همراهی گروه نمایشی «آران» اختصاص داشت ادامه یافت و این گروه به عنوان برگزیده سال ۹۲ معرفی شد.

شهرام ناظری که برای تقدیر از بهروز غریب پور روی صحنه حاضر شده بود خطاب به میهمانان گفت: اینکه از من خواستید برای اهدای نشان به آقای غریب‌پور روی صحنه بیایم کار بسیار زیبایی بود. به این خاطر که دو رشته هنری مختلف یعنی تئاتر و موسیقی کنار هم قرار گرفتند و اگر این رویه باب شود می‌تواند همدلی و هماهنگی بین هنرمندان کشور را بیشتر کند.

استاد آواز ایران تصریح کرد: چنین برنامه‌هایی به این خاطر مهم هستند که به ویژه طی چند سال گذشته تفرقه میان مردم وهنرمندان بیشتر شد و گاهی شاهد افتراق میان هنرمندان هم رشته بودیم و شرایطی بوجود‌آمد که این افراد مدت‌ها یکدیگر را نمی‌دیدند.

شوالیه آواز ایران در انتها بیان کرد: افتخار می‌کنم این جایزه را به مرد بزرگی که سالهاست در عرصه تئاتر فعالیت می‌کند می‌دهم و این کار برای من مثل نشان افتخار است.

غریب‌پور پس از دریافت مدال عبدالحسین نوشین اظهار داشت: از آقای دکتر شکرخواه نمی‌پذیریم بگویند تئاتر نمی‌بینند؛ اگر احساس می‌کنید در حوزه مطبوعات تخصصی تئاتر کاستی‌هایی وجود دارد باید آستین را بالا بزنید و وارد گود شوید. چرا که حضور افرادی مانند شما بسیار مغتنم است.

وی همچنین به دوران ممنوع‌التصویری خود اشاره کرد و افزود: طی این سال‌ها خبرنگاران و رسانه‌های مختلف همچون خبرگزاری‌هاو روزنامه‌ها به حمایت‌های خود ادامه دادند تا ما امکان ادامه حیات داشته باشیم و هر طور شده با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنیم.

سرپرست گروه نمایش آران بیان کرد: افتخار می‌کنم در حضور همه شما به خصوص استاد عزیزم عباس جوانمرد از من تقدیر می‌شود چرا که ما جا پای افرادی می‌گذاریم که سایه‌شان همواره بر سر ما قرار دارد و آن‌ها بودند که راه را باز کردند.

این هنرمند در پایان خاطر نشان کرد: به اینکه در خانواده تئاتر حضور دارم افتخار می‌کنم و فراموش نکنیم اگر همسرم نبود که یاری دیرینه است و اگر همکارانم در گروه آران همراهی نمی‌کردند الان در خدمت شما نبودم.

بخش بعدی برنامه به دومین نکوداشت جشن کانون منتقدان اختصاص داشت که پیش از آن تصاویر محمد رحمانیان، حمید احیاء، افشین هاشمی و محمد چرمشیر برای حاضران در سالن شمس پخش شد که این هنرمندان طی آن توضیحاتی در خصوص ویژگی‌های حمید امجد بیان کردند.

سپس عباس جوانمرد در میان تشویق حاضران برای اهدای نشان عبدالحسین نوشین به حمید امجد(مدرس، نمایش‌نامه نویس، ‌ پژوهشگر و کارگردان تئاتر) روی صحنه آمد.

جوانمرد به صحبت‌های هنرمندان درباره امجد اشاره کرد و گفت: وقتی حرف‌های هنرمندان در باره آقای امجد را شنیدم صحبت دیگری نمی‌کنم و تنها می‌گویم با‌ آنها موافقم. زمانی پدرم تعریف می‌کرد که در دوره مشروطه گروه‌های در خیابان به راه می‌افتادند و می‌گفتند ما پیرو قرآنیم، مشروطه نمی‌خواهیم. فردی که از نظر جسمی مشکل داشت به دنبال همه آنها راه می‌رفت و می‌گفت من همم همینطور؛ حالا من هم می‌گویم من هم همینطور.

این هنرمند باسابقه تئاتر به یک ویژگی لازم برای هنرمند بودن اشاره کرد و ادامه داد: آدم‌های نخبه و با ارزشی مثل حمید امجد، محمد رحمانیان و محمد چرمشیر تربیت شده فردی هستند که همیشه به اوافتخار کرده‌ام؛ یعنی بهرام بیضایی.

وی افزود: مجموعه کارهایی که یک آدم درقبال حرفه خود انجام می‌دهد مهم است و به قولی به سخندانی نیست. حمید امجد لبریز از کار بود، مثل آنچه از محمد رحمانیان می‌بینیم که فقط کار می‌کند و کمتر حرف می‌زند. مثل استادشان بهرام بیضایی که بالغ بر ۹۰ اثر تا امروز از خود بجای گذاشته و نمایش‌نامه‌هایی که شیفته آن‌ها هستم.

امجد پس از دریافت نشان خود گفت: با این حجم از توجهی که دوستان و جناب آقای جوانمرد به من داشتند افتخار می‌کنم چنین نشانی را گرفته‌ام که یکسره تاریخ است؛ آن هم از دست هنرمندی که تاریخ تئاتر ما بحساب می‌آید و اصلا نمی‌دانم چه بگویم چون خود را مستحق این توجه نمی‌دانم.

وی ادامه داد: وقتی به من گفتند قرار است چنین اتفاقی بیفتد تعجب کردم چون ده سال است نمایشی روی صحنه نبردم و کار تئاتری نکردم اما وقتی پرسیدم چرا چنین تصمیمی دارید گفتند دقیقا به همین دلیل!

نویسنده نمایشنامه «زائر» خاطر نشان کرد: روایت ا ست وقتی چندین آدم خوب درباره فرد در گذشته‌ای گواهی خیر بدهند او آمرزیده می‌شود و چه کسی بزرگتر از استاد جوانمرد که این جایزه را ازدست او دریافت کنم. امیدوارم درصد ناچیزی از این محبت که دوستان من بیان کردند فارغ از تعارف باشد و روزی اندکی لیاقت آن را داشته باشم. این اتفاق به من می‌گوید لابد بخشی از زندگی را به باطل نگذراندم.

در پایان این مراسم با حضور رامتین شهبازی، رستمی، سیامک زمردی مطلق و رضا معطریان روی صحنه برگزیدگان بخش‌های گوناگون به شرح زیر معرفی شدند:

بهترین عکس(مهسا صفاری‌پور)، یادداشت(امین عظیمی، ‌ سایت شخصی)، نقد(فروغ سجادی)، گفتگو(فرزانه ابراهیم‌زاده، روزنامه شرق)، مقاله پژوهشی(مجید کیانیان و محمد جعفر یوسفیان کناری)، گزارش(جواد عاطفه)، مقاله ژورنالیستی(سید جواد اشکذری)؛ همچنین مریم فشندی برای یک دهه فعالیت در سایت ایران تئاتر و کاظم هژیر آزاد به دلیل فعالیت پیوسته در عرصه نگارش نقد در سایت خانه تئاتر تقدیر شدند.

اکرم محمدی نیز توسط انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر به عنوان خبرنگار فعال سال ۹۲ معرفی شد که جایزه خود را از دستان جواد مجابی، نویسنده و شاعر دریافت کرد.

حمید لبخنده، امید روحانی، امیر رضا کوهستانی، مهین صدری، کوروش سلیمانی، بهروز غریب‌پور، علی پاکدست، عباس جوانمرد، لیلی گلستان، بابک چمن آرا، بابک مهری، حمیدرضا نعیمی، ایمان مهدی‌زاده، جواد مجابی، ایرج راد و شهرام ناظری از جمله هنرمندان حاضر در این مراسم بودند.

بخش بعدی مراسم به اجرای گروه موسیقی و سپس اهدای جایزه بهترین خبرنگاران حوزه دیداری و شنیداری و نمایش های برگزیده سال ۹۲ اختصاص داشت.

حمیدرضا مدقق و پیمان شیخی در بخش خبرنگاران حوزه دیداری و شنیداری تقدیر شدند و سپس نمایش «سقراط» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی، نمایش «سالگشتگی» به کارگردانی امیررضا کوهستانی و نمایش «یرما» به کارگردانی علی رفیعی به ترتیب مقام سوم تا اول را از آن خود کردند.

حمید پورآذری جایزه علی رفیعی را که در خارج از کشور است دریافت کرد و یادداشتی از جانب این هنرمند برای حاضران خواند.

رفیعی در یادداشت خود به اینکه فرهنگ و هنر اهمیتی برای مسئولان ندارد اشاره کرد و درباره میزانسن در تئاتر و اهمیت کلانی که این واژه در قرار گرفتن هر مسئول در جایگاه خودش دارد سخنانی بیان داشت و در پایان ابراز امیدواری کرد مسئولان فرهنگ و هنر به اهمیت میزانسن پی ببرند.

امیررضا کوهستانی نیز بعد از دریافت جایزه اش خطاب به میهمانان گفت: صحبت‌های سال گذشته من در این مراسم انتقادی بود که باعثناراحتی عده‌ای شد و مشکلاتی را برای انجمن نویسندگان و منتقدان به وجود آورد که از این بابت متاسفم و خوشحالم این جشن به شکلی مستقل برگزار می‌شود و پولی از خانه تئاتر دریافت نمی‌کند.

از نکات جالب برگزاری این مراسم پخش موسیقی سال‌های دور از خانه هنگام حضور حمید امجد روی صحنه بود که موجب شد، فرزاد حسنی(مجری مراسم) اشاره کند این موسیقی می‌گوید که آقای امجد سال‌ها از صحنه؛ یعنی خانه خود دور است.