در نشست رسانهای نمایش «آخرین نامه» مطرح شد؛
تاکید کوروشنیا و محمدزاده بر ادامه اجرای نمایشهای موفق
نوید محمدزاده: در نمایشهایی بازی کردم که زمان اجرا سالن هر شب پر بود ولی ناچار بودند جای خود را به نمایشهایی بدهند که تعداد مخاطبانی کمتر از تعداد انگشتان دست داشت.
نشست رسانهای نمایش «آخرین نامه» نوشته و کارگردانی مهرداد کورشنیا امروز چهارشنبه(۲۴ اردیبهشت ماه) با حضور عوامل این اثر نمایشی در سالن نشستهای مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کورشنیا با بیان اینکه بازیگران نمایش «آخرین نامه» طی ۳ سال گذشته اصرار زیادی برای اجرای مجدد این اثر داشتند اظهار داشت: بالاخره اصرارها نتیجه داد و من تصمیم گرفتم این نمایش را جایگزین نمایش «عزازیل» کنم چون تامین هزینهها در سالن سایه میسر نبود. به همین منظور هم پیشنهادهایی را با رئیس مجموعه تئاتر شهر مطرح کردیم که دو اجرایی شدن اثر، بالا بردن قیمت بلیت و اجرا در تعداد شبهای بیشتر از جمله آنها بود.
وی افزود: اما به هرحال هیچ یک از این موارد اتفاق نیافتاد و در نهایت آقای اتابک نادری به ما پیشنهاد کرد که نمایشمان را عوض کنیم و کاری را اجرا کنیم که هزینه کمتری برایمان داشته باشد و در آن زمان بود که به فکر اجرای دوباره «آخرین نامه» افتادیم.
کارگردان نمایش «آخرین نامه» همچنین با انتقاد از پایان زودهنگام اجرای آثار نمایشی گفت: به عقیده من یک نمایش زمانی موفق است که بازیگران آن بعد از پایان اجرا از کارگردان بخواهند که اجرای کار را بار دیگر ادامه دهد. چرا امکانی فراهم نمیکنیم تا کارهای خوبی که در تهران اجرا میشوند به شهرها سراسر کشور سفر کنند؟ بازتولید نمایشها باعثمیشود که ریسکپذیری تولید پایین بیاید و همچنین بخشی از هزینههای تولید کاهش یابد.
کوروشنیا در پایان به نظر علیرضا نادری درباره این اثر اشاره کرد و درخصوص قصهی «آخرین نامه» اظهارداشت: این نمایش درباره ۳ سرباز است که در سنگری لب مرز در ایلام خدمت می کنند و اتفاقات غیر منتظرهای برایشان رخ میدهد. به گفته علیرضا نادری که خودش بیشترین آثار را در حوزه دفاع مقدس نوشته است، «آخرین نامه» نمایشی درباره معصومیت انسانها در یک موقعیت جنگی است.
آروند دشت آرای که طراحی صحنه این نمایش را برعهده داشته است با تاکید بر فضاسازی بصری متفاوت در بازتولید این اثر عنوان کرد: با یک طراحی صحنه انتزاعی تلاش کردم اثر را از یک روایت ناتورالیسیتی یا رئالیستی صرف خارج کنم؛ به شکلی که اشیا مفهوم قبلی خود را ندارند و هویت تازه ای پیدا کردهاند.
وی ادامه داد: فکر میکنم طراحی صحنه من به درد کارگردانها نمیخورد چون طراحی صحنه با خودش شکلی را میآورد که کارگردان و گروه باید در آن فضا قرار بگیرند اما خوشبختانه با مهرداد کوروشنیا تجربه موفقی در این زمینه داشتیم.
نوید محمدزاده بازیگر این نمایش نیز در ادامه صحبتهای دشتآرای گفت: من از مخالفان صد درصد این طراحی صحنه بودم و فکر می کردم اصلا نمیتوان نمایشی رئالیستی را به این سبک و سیاق روی صحنه برد. اما بعد از چند جلسه تمرین این شیوه برایم بسیار جالب شد و الان دیگر نمی توانم این تئاتر را بدون این طراحی صحنه و استانبلی هایی که در نمایش مورد استفاده قرار می گیرد، تصور کنم. بسیار خوشحالم که بعد از چند سال با جهان بینی و تجربه دیگری در این نمایش حضور پیدا می کنم.
بازیگر نمایش «پچ پچههای پشت خط نبرد» بیان کرد: برای اجرای مجدد این نمایش استرس دارم اما هنگام تمرینها حالم خوب است و از اینکه در این مقطع همراه گروه هستم خوشحالم.
وی در پایان بر لزوم ادامه اجرای آثار پرمخاطب تاکید کرد و اظهار داشت: آثار پرمخاطب باید امکان ادامه اجرا داشته باشند، چراکه مردم علاقهمند هستند به تماشای نمایش بنشینند. البته کارگردانهایی مثل محمد یعقوبی، کیومرثمرادی و کورش نریمانی کارهایشان را بازتولید میکنند اما بیکار ننشسته اند. من در نمایشهایی بازی کردم که زمان اجرا سالن هر شب پر بود اما مجبور بودند جایشان را به نمایشهایی بدهند که تعداد مخاطبانی کمتر از تعداد انگشتان دست داشت.
نمایش «آخرین نامه» به نویسندگی و کارگردانی کوروش نریمانی از ۲۸ اردیبهشت ماه هر روز غیر از شنبهها ساعت ۱۹ در تالار سایه مجموعه تئاترشهر به صحنه می رود.