یادداشت اردشیر صالح‌پور خطاب به مرضیه برومند؛
مطالبات آفرینشگران تئاتر عروسکی را فراموش نکنید!
تقاضای هنرمندان جهت اخذ محلی به عنوان خانه عروسک که هم کاربرد موزه‌ای داشته باشد و هم محلی برای تولید و اجرا؛ با تسلیم درخواستی مشتمل بر امضاء ۱۵۰ هنرمند، با عدم پاسخ شورای شهر تهران و شهرداری کلان شهر پایتخت بی‌نتیجه ماند.
اردشیر صالح‌پور طی یادداشتی انتصاب مرضیه برومند به عنوان دبیر جشنواره تئاتر عروسکی را تبریک گفت و بر لزوم احیای مطالبات هنرمندان و آفرینشگران تئاتر عروسکی که از دوره گذشته به‌جا مانده تاکید کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، صالح‌پور در این یادداشت آورده است:
انتخاب شایسته شما را به عنوان دبیر جشنواره عروسکی تبریک می‌گویم. بی‌شک هم شما و هم خانواده شما خدمات شایان توجهی به هنرهای نمایشی، تئاتر کودک و تئاتر عروسکی داشته‌اند، پس جای تقدیر دارد. پیشاپیش امیدوارم که با حضور مغتنم شما شاهد برپایی رویدادی سزاوار و شایسته در زمینه تئاتر عروسکی باشیم.
در طول برگزاری دو دوره دبیری اینجانب در جشنواره عروسکی، اقداماتی صورت پذیرفته که دریغ است به فراموشی سپرده شود.
نخست رویکرد و توجه ویژه به تولید نمایش‌های ایرانی که خوشوقتانه در فراخوان جشنواره، شما بر آن تاکید داشته‌اید و خود از جمله هنرمندانی بوده‌اید که همواره در خلق عروسک‌های ایرانی و نمایش ایرانی، آثار درخشان و ماندگاری را به جامعه هنری عرضه فرموده‌اید و امیدوارم در جشنواره پانزدهم نیز شاهد هنرنمایی آفرینشگران خلاق و سخت کوش عروسکی ایرانی باشیم.
اما نکته دوم، که هم دغدغه چهار ساله اینجانب و هم نیاز ضروری و مبرم جامعه دلسوز عروسکی ایران است، این است که در جشنواره قبلی نیمی از بودجه جشنواره با ریاضتی اقتصادی به امر خرید سالنی اختصاص یافت که اگرچه بودجه از ردیف جشنواره کسر گردید، اما تاکنون به رغم تلاش‌های بنده و همکارانم، این مهم محقق نگردید و مشمول مرور زمان و دفع الوقت‌های اداری و گردش‌های بی‌حاصل بروکراتیک شد که تا این لحظه بر ذمه جشنواره و جامعه عروسکی ایران است.
سرکارعالی نیز به خوبی استحضار دارید که تولیدات عروسکی، که به خون دل و رنج و مرارت بسیار توسط هنرمندان این رشته تولید و تهیه می‌گردد، بعضا به دلیل نداشتن سالن و امکانات اجرایی پس از گذشت دو سال به فراموشی سپرده شده و تنها به یک یا دو اجرای جشنواره‌ای اکتفا می‌کنند. بسیار طبیعی است که ترافیک اجرای عدیده در تئاترشهر و یا تالار هنر، مجالی را برای نمایش‌های عروسکی باقی نگذاشته و نیاز سالنی اختصاصی برای نمایش‌های عروسکی را روز به روز ضروری‌تر جلوه می‌دهد.
بنا به همین ضرورت و اهمیت بودجه، ما به وعده‌های مسئولان اکتفا کرده و کاهش بودجه را پذیرفتیم، به امید آنکه در عوض سالنی پس از ایام جشنواره برای عروسک‌ها به یادگار باقی بماند. این‌ها همه پس از آن بودجه، که تقاضای هنرمندان جهت اخذ محلی به عنوان خانه عروسک که هم کاربرد موزه‌ای داشته باشد و هم محلی برای تولید و اجرا با تسلیم درخواستی مشتمل بر امضاء ۱۵۰ هنرمند که خود شما هم یکی از آنان بودید، با عدم پاسخ شورای شهر تهران و شهرداری کلان شهر پایتخت بی‌نتیجه ماند. شاید به نظر می‌آید جامعه ما طبق سنت و عادت و فرهنگ بزرگ سالانه، نه کودکان را به بازی می‌گیرد و جدی قلمداد می‌کند و نه بالطبع وقعی به عروسک‌ها می‌گذارد. در حالی که آینده هر جامعه‌ای از آن کودکانی است که توجه به آنان متضمن آینده و فردایی روشن است…
شاید باور نکنید، اما انتخاب و مراحل خرید ساختمان تا بنگاه معاملاتی و پیش نویس مبایعه نامه نیز پیش رفت، اما گویی صور فلکی و ابر و باد و مه و خورشید و فلک با هم تبانی کردند تا این امر شکل نگیرد و نگرفت.
بالاخره پس از این ناکامی، که به قیمت صرف وقت و پیگیری خانه‌های عدیده در محلات تهران بی‌نتیجه صرف شد و سپس معاونت هنری اوضاع اقتصادی‌اش روبه وخامت رفت، قرار بر آن مقرر گردید، یکی از طبقات ساختمان در حال تاسیس معاونت محترم هنری را به عنوان ساختمان معوض هبه کنند و تشریفات رسمی آن رسانه‌ای نیز گردید، اما دست بر قضا این ساختمان نیز به رقم گذشت هفت ماه از موعد تعیین شده برای افتتاح، متوقف و مسکوت مانده است و جامعه عروسکی مصداق ضرب المثل همیشگی از آنجا رانده و از اینجا مانده گشته که مظلومیت و معصومیت و بی‌پناهی عروسک‌ها را گوشزد می‌کند و کم التفاتی مسئولان محترم…
باری از شما انتظار دارم، با توجه به جدیتی که همواره در کار شما زبانزد است و تعلق و تعشق ویژه‌ای که شما همواره نسبت به جامعه عروسکی و عروسک‌ها داشته‌اید، این مهم را همچنان در کنار مسئولیت سنگین جشنواره مد نظر داشته و نسبت به اعاده مبلغ ششصد میلیون تومان آن ایام، که طبعا حالا ارزش آن بیشتر است و یا اختصاص و راه اندازی سالن نیمه کاره و به نام درآمده عروسکی در جوف و جوار جشنواره، کوشش بی‌دریغ خود را مبذول فرمائید.
امیدوارم جشنواره امسال بتواند آثار خود را در سالنی مربوط به خود به صحنه برده و جامعه عروسکی از این سرگردانی نجات یابد.
برای شما و همکاران ستاد جشنواره آرزوی موفقیت دارم.
