محسن حسینی از دلایل بستری شدنش در بیمارستان گفت:
عملکرد دولت جدید در حوزه تئاتر امیدوارکننده نیست
۸ سال امکان کارگردانی نداشتم. مدیریت جدید تئاتر هنوز بیبرنامه است. مسئولان وزارت علوم اهمیتی به تجربه و آگاهی هنرمندان نمیدهند. هنوز روابط پسرخالهها و دخترخالهها و رانتهای سابق ادامه دارد. با این سیستم؛ تئاتر ایران سروسامان نمیگیرد.
ایلنا: محسن حسینی(بازیگر و کارگردان تئاتر) ضمن خوب ارزیابی کردن احوال این روزهای خود به انتقاد از کارگردانانی پرداخت که با بدعهدی حقوق بازیگران را زیر پا میگذارند و گفت؛ اگر لازم باشد نام تک تک این افراد را در رسانهها مطرح خواهد کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محسن حسینی که هفته گذشته به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد، بیتوجهی عدهای از کارگردانان تئاتر به حقوق بازیگران شاغل در این حرفه را یکی از دلایل چنین رخدادی دانست و گفت: خوشحالم خانواده؛ من را خیلی سریع به بیمارستان منتقل کرد و از خطر بزرگی گذشتم. شغل ما همواره با تنش و حرص و جوش همراه است و امروز احساس میکنم اشتباه کردم خودم را به خاطر بدعهدیهای عدهای کارگردان تحت فشار عصبی قرار دادم. متاسفانه اصول امروز از بین رفته و شما احساس میکنید دیگر هنرمندی وجود ندارد، همه پول پرست و مثل دلالهای بازار شدهاند.
این هنرمند با بیان اینکه در کشورهای دیگر حساب کتابها به موقع انجام میشود، ادامه داد: به عنوان نمونه در کشور آلمان پس از ۴۸ ساعت که اجرا به اتمام میرسد؛ حقوق شما را به حساب میریزند چون خودشان از نظر اخلاقی درست نمیدانند تسویه حسابها طولانی شود، البته اگر چنین کنند دیگر تفاوتی با بعضی هنرمندان ایرانی نخواهند داشت و از اصول حرفهای فاصله گرفتهاند.
وی تصریح کرد: متاسفانه اینجا فردی نیست بگوید، دوست عزیز شما من را دعوت به همکاری کردید و موظف هستید حقوقم را سر وقت پرداخت کنید، نه اینکه وقتی کار تمام شد غیبتان بزند. شما حساب کنید وقتی با ما چنین رفتاری صورت میگیرد، این آقایان با بازیگران و عوامل جوان چه میکنند.
بازیگر نمایش " تن تن و راز قصر مونداس " به همکاری خود با بعضی کارگردانان اشاره کرد و اظهار داشت: چرا وقتی با کارگردانهایی مانند قطبالدین صادقی و عظیم موسوی کار کردم چنین مشکلی برایم پیش نیامد؟ چون حرفهای هستند و قرار نیست نام خود را به خاطر مسائل غیرحرفهای خراب کنند. وقتی نمایش سیاست خواجه به کارگردانی عظیم موسوی تمام شد، کارگردان مبلغ اندکی را بابت بیمه از من کم کرد اما به خاطر زحمتهایی که کشیده بودم؛ بعدا همان مبلغ را هم بازگرداند.
وی به گسترش رانت خواری و شیادی طی ۸ سال گذشته اشاره کرد و افزود: خانه تئاتر قدرت اجرایی زیادی در اختیار ندارد تا با جدیت در برابر چنین رفتارهای غیرقانونی ایستادگی کند. درحالی که کارگردان قرارداد امضا کرده، حقوق شما را زیر پا میگذارد و متاسفانه هنرمندان تئاتر در قوه قضائیه هم حامی ندارند که حقشان را بگیرند.
حسینی به همکاریهای چند وقت اخیر خود با برخی کارگردانان جوان اشاره کرد و گفت: فردی از رانت پدر و مادر با سابقهاش استفاده میکند و نمایشی را روی صحنه میبرد اما بعد از پایان اجراها به یکباره غیب میشود و حقوق من را نمیدهد. من هم با اینکه قرارداد داشتم تا امروز اقدامی در خصوص استیفای حقوق از دست رفتهام؛ انجام ندادم اما به محض اینکه حالم بهتر شود قطعا از این فرد شکایت میکنم و پیگیر حق خود خواهم بود. حتی از تهیهکنندههایی که حقوق من را زیر پا گذاشتند نمیگذرم و اگر لازم باشد نام تک تک آنها را عنوان خواهم کرد.
این هنرمند؛ ضعف مدیریت تئاتر کشور را در به وجود آمدن چنین رویکردی کم اثر ندانست و عنوان کرد: همین کارگردان امروز برای اجرای نمایش دوم خود برنامهریزی کرده و مشخص نیست چرا چنین افرادی اجازه اجرای نمایشی دیگر را دریافت میکنند، درحالیکه به گروه بازیگران نمایش نخست بدهکار هستند. هنگامی که تئاتر کشور مدیریت درستی نداشته باشد، معلوم است که شاهد اتخاذ چنین تصمیمهایی از سوی عدهای فرصت طلب خواهیم بود. من به شما قول میدهم به سرعت کار سوم هم روی صحنه خواهد رفت.
وی همچنین با بیان مورد دیگری ادامه داد: قرار بود در نمایشی همکاری داشته باشم اما به کارگردان گفتم در حال ایفای نقش در نمایش دایی وانیا هستم و تا پایان کار نمیتوانم زمان زیادی برای تمرین بگذارم و باید به اجرای آقای زنجانپور برسم. اینجا بود که بعد از مدتی متوجه شدم کودتایی رخ داده و کارگردان بدون آنکه به من اطلاع بدهد؛ فردی را جایگزین کرده است. وقتی چنین رفتار غیرحرفهای صورت میگیرد، چه احساسی به شما دست میدهد؟ مجموعهی چنین رفتارهایی برای بازیگر به عصبیت و فشار روحی تبدیل میشود که کار را به بستری شدن در بیمارستان میرساند.
بازیگر نمایش " اودیپوس " به کم توجهی مدیران فرهنگی نیز اشاره کرد و گفت: اکبر زنجانپور بعد از ۵ سال دوری از اجرا؛ نمایشی را روی صحنه میآورد اما کدام یک از مسئولان فرهنگی کشور به تماشای این اثر نشستند؟ چرا آقای مسجد جامعی به سالن نیامد؟ چرا آقای جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد این نمایش را ندید؟ چرا تنها معصومه ابتکار از میان مدیران به تماشای این کار نشست، چون دغدغه داشت و متاسفانه طی مدت اجرا از مدیران فرهنگی خبری نبود.
وی تصریح کرد: عدهای به من میگویند چرا در آلمان نمیمانی؟ پاسخ من به آنها این است که قطعا در ایران به کار ادامه میدهم چون با این تئاتر کار دارم و به سادگی از میدان به در نخواهم شد.
حسینی با طرح این سوال که چرا افراد باسابقهای مثل او نمیتوانند راهی به تدریس در دانشگاه داشته باشند، به انتقاد از ادامهی حضور مدرسان و مهرههای ۸ سال گذشته در عرصهی آموزش در دولت جدید پرداخت و اظهار داشت: دولت جدید کجا من را به تدریس دعوت کرد؟ چرا امیدی از شعار " تدبیر و امید " برای من به وجود نیامده و به چیزی امیدوار نیستم؟
این هنرمند در انتها تصریح کرد: ۸ سال است امکان اجرا نداشتم و متاسفانه احساس میکنم هنوز هم شاهد همان بیبرنامه بودن در دورهی جدید هستیم و تجربه و آگاهی هنرمندان برای مسئولان وزارت علوم اهمیت ندارد. همچنان همان روابط پسرخاله، دخترخاله بازیهای سابق ادامه دارد. تا این سیستم وجود داشته باشد، تئاتر ایران سروسامان نمیگیرد و راه به جایی نخواهیم برد.
حسینی، شامگاه ۲۶ دی ماه دچار عارضهی قلبی شد. طبق گفته پزشکان؛ این بازیگر و کارگردان تئاتر کشور سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بستری شد که به گفته خودش حال او بهبود یافته و احتمال دارد امروز(۱ بهمن) از بیمارستان مرخص شود و ادامهی استراحت را در منزل پیبگیرد.