در نشست رسانهای نمایش «پروانگی» مطرح شد؛
منظور از «حمایت ویژه» فراهم شدن امکان اجرا در تئاترشهر بود
آستانه: پس از عقد قرارداد نه تنها این امکانات در اختیار ما قرار نگرفت بلکه با کمترین میزان از نظر مالی با گروه قرارداد بسته شد.
ایلنا: نشست رسانهای نمایش " پروانگی " نوشته سیاوش پاکراه و کارگردانی عامر مسافر آستانه صبح امروز سهشنبه(۲۸ آبان ماه) با حضور عوامل اثر و نمایندگان رسانههای جمعی در سالن نشستهای مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عامر مسافر آستانه با ارائه توضیحاتی درباره محتوای اثر بیان کرد: این نمایش به فضای جنگ و عوارض ناشی از آن میپردازد اما هیچ اشاره مستقیمی به جنگ بخصوص دفاع مقدس ایران در برابر عراق نمیکند. در نمایش با پزشکی مواجه هستیم که برای درمان بیماران روانی شیوهای جدید ابداع میکنند و با بردن افراد به گذشته تلاش دارد بیماران خود را درمان کند.
وی در ارتباط با تفاوت اجرای نمایش با آنچه در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه رفت عنوان کرد: در اجرای جشنواره متنی داشتیم که دیالوگ کمی داشت که البته به آن علاقه داشتم اما همواره احساس میکردم ضعفهایی در کار وجود دارد. سپس طی ۲ ماه جلسات مختلفی با سیاوش پاکراه برگزار کردیم که نمایشنامه پس از بازنویسی به متنی پیچیده و سخت تبدیل شد و تغییر زمانها به طور محسوس در آن مشاهده میشود.
این هنرمند جوان همچنین درخصوص استفاده از صدای احسان علیخانی برای گفتار متن اظهار داشت: با احسان علیخانی از سالها قبل دوستی دارم و به دلیل اینکه نیاز به صدایی تلویزیونی داشتیم از او درخواست کردم تا به ما کمک کند که بلافاصله پذیرفت. اهمیت استفاده از صدای او برای ما به این خاطر است که تماشاگران با این صدا آشنا هستند و موجب درگیری بیشتر با اثر خواهد شد.
وی ضمن اشاره به شیوه اجرایی نمایش " پروانگی " تصریح کرد: طراحی صحنه به آنچه مورد نظر گروه بود کمک زیادی کرد اما به عنوان کارگردان تلاش کردم فضای مورد نظر بیشتر از طریق نور، جنس بازیها و صدا به مخاطب منتقل شود.
آستانه همچنین در ارتباط با حمایتهای صورت گرفته از نمایش خود گفت: وقتی کار در جشنواره روی صحنه رفت اتفاقات خوبی برای ما افتاد و در بخشهای مختلف مانند طراحی صحنه، کارگردانی و نمایشنامه تقدیر دریافت کردیم که منجر به دریافت اجرای عمومی شد. به خاطر دارم روز اختتامیه کلیپی در سالن پخش شد که طی آن قادر آشنا، مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی تأکید داشت از گروههای شرکتکننده در جشنواره بویژه آنها که مورد تقدیر قرار میگیرند حمایت ویژه به عمل خواهد آمد.
وی ادامه داد: پس از ایام برگزاری جشنواره پیگیر این حمایت ویژه شدم تا ببینم چه اتفاقی قرار است بیفتد. اما پس از پیگیریها مسئولان عنوان کردند منظور از حمایت ویژه همین بود که امکان اجرا در سالن قشقایی تئاتر شهر برای گروه مهیا میشود. آن زمان حتی با سید صادق موسوی مدیر مجموعه تئاتر شهر در ارتباط با شیوه اجرایی صحبت کرده بودم و تأکید داشتم برای اجرا به تکنیک بک پروجکشن و سالنی با عمق صحنه زیاد نیاز داریم و قول همکاری با گروه داده شد.
این هنرمند تصریح کرد: مدیر مجموعه تئاتر شهر آن زمان قول داد که اگر امکان اجرا در سالن چهارسو برای ما فراهم نشد یک ویدئو پروجکشن با لنز واید در اختیار ما قرار میدهد تا نیاز تکنیکی کار برطرف شود، اما پس از عقد قرارداد نه تنها این امکانات در اختیار ما قرار نگرفت بلکه با کمترین میزان از نظر مالی با گروه قرارداد بسته شد.
سیاوش پاکراه نویسنده نمایشنامه " پروانگی " درخصوص نگارش متن و فضای کلی اثر گفت: نمایش در فضایی رئالیستی میگذرد که تکنیک جریان سیال ذهن را همزمان دربرمیگیرد. در این متن تلاش کردم با استفاده از تمهید به گذشته رفتن و سرکشی در خاطرات قبلی شخصیتها روال داستانی اثر همچنان حفظ شود و مخاطب در جریان روند قرار بگیرد.
وی ادامه داد: اعتقاد دارم که متن اجرا شده در جشنواره فجر فاقد داستان بود اما در اینجا ۸ کاراکتر داریم که هر یک داستان جدایی را در درام حمل میکنند و میتوان گفت داستان اصلی از داستانکهایی شکل گرفته که به واسطه دکتر به یکدیگر پیوند میخورند.
پاکراه همچنین در پاسخ به سؤالی درخصوص ضعف برقراری ارتباط آثاری از این دست با مخاطب اظهار داشت: این نکته کاملاً درست است و ما هرگاه به سراغ نمایشهایی میرویم که از تمهید جریان سیال ذهن و تکنیکهای مشابه بهره میگیرد، همواره با شکست مواجه میشویم که درصد زیادی از این شکست به واسطه متن اتفاق میافتد، چون با عدم قصه مواجه میشود. در نمایش پروانگی تلاش کردیم پیگیری داستان در ذهنیت شخصیتها هم وجود داشته باشد و مخاطب علاقمند باشد تا سرنوشت آنها را دنبال کند.
امید عباسی یکی از بازیگران نمایش " پروانگی " درخصوص همکاری با گروه و رسیدن به نقش بیان کرد: من تقریباً دو ماه پیش از برگزاری جشنواره فجر به گروه اضافه شدم و تا آن زمان ۸ سال بود که روی صحنه نرفته بودم و علاقهای به کار کردن نداشتم. اما به دعوت عامر مسافر آستانه به گروه اضافه شدم که از این بابت بسیار خوشحال هستم. هم در مراحل تمرین و هم در مراحل اجرا حضور پیدا کردم که تجربه جدیدی برای من به حساب میآید و امیدوارم لذت دست داده از این همکاری را به مخاطب نیز انتقال پیدا کند.
این بازیگر در ارتباط با رسیدن به نقش گفت: با توجه به نگرشی که کارگردان نسبت به اثر داشت و نشانههای متن آنچه مورد نیاز بود آرام آرام برای من مشخص شد اما میتوانم بگویم تاحدودی زمان نیاز است تا به باورپذیری بیشتری برسم.
محسن رستگار یکی دیگر از بازیگران نمایش " پروانگی " در ارتباط با همکاری خود با گروه عنوان کرد: همواره پس از مطالعه متن شما متوجه میشوید که چه چیز نیاز دارید و بخشی از کاراکترها قبلاً تجربه شده به نظر میرسد اما درخصوص نقشی که در نمایش پروانگی بازی میکنم کار به این سادگی نبود، به این دلیل که بیمار شیزوفرنی را به نمایش میگذارم که افرادی را در کنار خود مشاهده میکند اما دیگران این شخصیتها را نمیبینند. این تجربهای نیست که قبلا اتفاق افتاده باشد و احتمالا بازیگر نیاز دارد تا مدتی را از نزدیک با این افراد مواجه شود.
وی تصریح کرد: در اجرای جشنواره مهدی بوسلیک این نقش را برعهده داشت که متأسفانه به دلیل مشغله زیاد امکان همراهی گروه را پیدا نکرد. من تجربه همکاری از آن زمان را نداشتم و باقی بچهها همگی از زمان جشنواره در کنار هم حضور داشتند که کار را برای آنها راحتتر میکرد.
امیرحسین دوانی که طراحی صحنه نمایش را برعهده داشته است در رابطه با شیوه مورد نظر خود در طراحی گفت: فضای صحنه معمولا بر اساس موقعیت زمانی و مکانی اثر شکل میگیرد و ما طی گفتگوهایی که با کارگردان و نویسنده نمایش داشتیم به این نتیجه رسیدیم که فضای ذهنی شخصیتها را برای مخاطب بسازیم و از تماشاگران بخواهیم تا با ما در تجربه فضای این پیله شریک شود.
نمایش " پروانگی " از روز دوشنبه(۲۷ َابانماه) روی صحنه رفته و ساعت ۱۹:۱۵ در سالن قشقایی