سفیر سابق ایران در لبنان مطرح کرد:
دور جدید مداخلههای خارجی در لبنان با پوشش اصلاحات/ پشتپرده نشست پاریس برای کمک مالی به بیروت
سفیر پیشین ایران در لبنان گفت: هدف از پیشنهاد طرح اصلاحات فرانسه در لبنان، ضربه به حزبالله و ایجاد خلل در فعالیت دولت است و این میتواند باعث ایجاد چند قطبی شود.
«احمد دستمالچیان» سفیر پیشین ایران در لبنان در تشریح ابعاد مداخله جدید کشورهای خارجی در بیروت و همچنین دلایل برگزاری نشست پاریس در گفتوگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: برای تحلیل وضعیت فعلی لبنان و آنچه در این چند روز در حال اتفاق افتادن است باید کمی به عقب برگردیم. پس از آنکه مثلث عبری، عربی و غربی در رقابتهای منطقهای نتوانست معادلات را تغییر دهد و منافعش را تامین کند، شاهد آن بودیم که یک پروژه سه ضلعی از سوی آنها طراحی شد. این پروژه بر عدم ثبات، عدم وجود امنیت و عدم وجود دولت استوار بود و بر همین اساس از سال گذشته شاهد آن بودیم که آرامش در لبنان از بین رفت. دولتهایی مانند ایالات متحده، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی به دنبال آن بودند تا بتوانند لبنان را از روند معمول خود خارج کنند تا در نهایت این کشور را همانند سالهای گذشته وارد یک بحران جدی کنند.
وی ادامه داد: برهم زدن ثبات و امنیت لبنان یکی از سناریوهای مورد نظر دشمنان بیروت بود اما مساله اینجاست که آنها در فاز بعدی دست به ضربه زدن به اقتصاد این کشور کردند و به صورت کاملاً مشهود بیروت را وارد یک سناریوی خطرناک کردند. سناریوی آنها تحریم و سپس اعمال قانون سزار علیه دولت و مردم لبنان بود و میخواستند تا لبنان وارد یک بحران اقتصادی و سیاسی محض شود. این روند با هدف ایجاد به همریختگی داخلی در لبنان اتفاق افتاد تا دولت جدید لبنان را مورد سرزنش و تحت فشار قرار دهند. به همین دلیل است که میبینیم با وقوع انفجار بیروت، کشورهایی مانند فرانسه و ایالات متحده تمام مانور خود را بر روی مسائل اقتصادی و خصوصاً اصلاحات لبنان معطوف کردهاند. معتقدم که انفجار بیروت به علاوه مشکلات و مسائلی که در گذشته رخ داده بود، تماماً همانند قطعههای یک پازل بسیار مهم در کنار هم چیده شدند.
این تحلیلگر مسائل منطقه تصریح کرد: اگر این تکههای پازل را در کنار یکدیگر بگذاریم به خوبی میبینیم که هدف اصلی این سناریو، حزبالله لبنان و دولت این کشور است. از زمان استعفای سعد الحریری بارها دیدیم که کارشکنیها و سهمخواهیهای بیشماری در این مسیر صورت گرفته است؛ به گونهای که چندین گزینه برای نخستوزیری لبنان معرفی شدند ولی آنها رای اعتماد نیاوردند یا اینکه با شیطنت خارجیها نتوانستند زمام امور را در دست بگیرند. حتی از زمانی که «حسان دیاب» روی صندلی نخستوزیری نشست تاکنون، شاهد آن بودیم که دولت او را با بهانههایی مانند ارتباط با حزبالله به باد انتقاد گرفتند. حالا هم انفجار را به گردن حزبالله انداختهاند اما واقعیت این است که انفجار بیروت حاصل سوءمدیریت و سوءنیت مدیران و مسئولان قبلی لبنان بوده است؛ چراکه آنها بدون اعتنا به مشائل امنیتی و ایمنی مقادیر زیادی از نیترات آمونیوم را در منطقه مسکونی دپو کردهاند و حالا شاهد یک فاجعه بسیار بزرگ هستیم.
دستمالچیان افزود: دشمنان لبنان و رسانههای آنها از انفجار بیروت به صورت تمام و کمال علیه حزبالله و حسان دیاب استفاده کردهاند تا باعث ایجاد یک دوقطبی خطرناک در بیروت شوند. آنها با انتشار دادهها جعلی به دنبال آن هستند تا بتوانند حقیقت را وارونه نشان دهند و از این حادثه در جهت منافع خود استفاده کنند. نمونه آن سفر امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه به لبنان است. لبنان از سال ۱۹۱۶ میلادی و بر اساس تفاهمنامه سایکس – پیکو که میان بریتانیا و فرانسه امضاء شده، به عنوان مستعمره فرانسه به حساب میآید و حالا هم مکرون بر همین اساس وارد بیروت شد تا بتواند منافع خود و متحدانش، خصوصاً رژیم صهیونیستی را تامین کند. اینکه ماکرون اعلام میکند لبنان به اصلاحات ساختاری نیاز دارد، مساله جدید به حساب نمیآید، بلکه بارها گفتهایم که ساختار طایفهای لبنان باید اصلاح شود. جالب آنجاست که این ساختار توسط فرانسویها و راهبردهای آنها ساخته و پرداخته شده که امروز دیگر کارایی ندارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تقسیم منافع در لبنان میان سه طیف شیعیان، اهل تسنن و مسیحیها انجام میشود که مشکل آفرین شده است. این روند مورد تایید فرانسه و متحدانش مانند آمریکا، عربستان و اسرائیل است؛ چراکه طی این سالها از آب گلآلود به خوبی ماهی گرفتهاند. در وضعیت کنونی هم پیشنهاد اصلاحاتی که فرانسه آن را ارائه داده به نوعی استفاده از فضای انفجار علیه حزبالله و دولت لبنان است. به این دلیل معتقدم اگر فرانسویها یک جانبهگرایی را در مورد لبنان در دستور کار قرار دهند و طرح اصلاحات در لبنان را آنگونه که گفتند پیش ببرند، بدون تردید نه تنها جایگاه فرانسه در بیروت از دست میرود بلکه ممکن است فضای داخلی این کشور چند قطبی شود. بخشی از این سناریو در نشست پاریس اجرایی خواهد شد که قرار است دولت فرانسه آن را به بهانه جمعآوری کمک برای لبنان برگزار کند. به نظرم این جلسه یک نشست پوششی برای منافعطلبی کشورهای غربی و عربی خواهد بود؛ چراکه این کشورها در حالی که دنیا از بحران اقتصادیی شیوع کرونا رنج میبرند، برای رضا خدا به لبنان کمک نمیکنند، بلکه منافع خود را در این بین طلب خواهند کرد. نشست پاریس به نوعی منافعطلبی غربیها از لبنان است و به همین دلیل اگر پاریس در این مسیر منافع بیروت را مدنظر قرار ندهد، اقداماتش محکوم به شکست است.