دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان:
عدم آزادی زندانیان طالبان نباید بر نشست بینالافغان تاثیر بگذارد/ سکوت جامعه بینالمللی به قیام مردم منجر میشود/ نزاع قدرتها، به خارج افغانستان منتقل شود
دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان گفت: واشنگتن به دنبال آن است تا اوضاع کشور را بیش از حد قرمز کند، اما بسیاری از نخبگان افغان و فعالان سیاسی افغانستان اعلام کردهاند که این وضعیت میتواند افغانستان را به ویتنام دوم برای آمریکایی تبدیل کند.
«محمدحسن جعفری» دبیرکل حزب رفاه ملی افغانستان در تشریح دلایل عدم آزادی زندانیان طالبان توسط دولت افغانستان و تاثیر آن روی مذاکرات بینالافغان در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: دلیل عدم آزادی ۵۰۰ زندانی طالبان توسط دولت افغانستان این است که عمده اشخاص مذکور، اتباع خارجی از کشورهایی مانند پاکستان، بنگلادش، هند و حتی کشورهای عربی هستند. به همین دلیل دولت افغانستان از آزادسازی آنها ممانعت به عمل آورده و همین موضوع موجب شد تا طالبان نسبت به این مسئله واکنش نشان دهد. واقعیت این است که اگر دولت افغانستان نمیخواست وضعیت و ارتباطهای خود با طرفین را برای مذاکره تسهیل کند، اقدام به آزادسازی چهار هزار و ۵۰۰ زندانی طالبان نمیکرد. این در حالی است که طالبان هم برخی از زندانیان دولت را آزاد نکرده و در اینجا یک مشکل پیش آمده است. این مشکل را باید تزریق سناریوی ایالات متحده به بدنه سیاسی و امنیتی افغانستان دانست.
وی ادامه داد: به نظرم آمریکاییها پشت پرده وعده وعیدهایی به طالبان دادهاند که در متن قرارداد دوحه ذکر نشده است. اینکه دیده میشود طالبان به هیچ وجه دولت افغانستان را به رسمیت نمیشناسد و با آنها مذاکره نمیکند، موضوعی است که همچنان مورد اختلاف است. واقعیت این است که نه تنها احزاب افغانستان بلکه رئیسجمهوری کشور هم خبری از مفاد قرارداد طالبان و زلمی خلیلزاد ندارد. اینها ابهامهایی است که عملاً آمریکاییها آنها را به وضعیت فعلی کشورمان و قرارداد مذکور تزریق کردند. معتقدم که واشنگتن عملاً مسائل داخلی افغانستان را به بازی گرفته و حالا در حال مدیریت بحران افغانستان به نفع خود است. در زمان حامد کرزی هم اینگونه بود و به همین دلیل شاهد آن هستیم که شرایط کنونی در کشور به هم ریخته است.
این کارشناس مسائل سیاسی گفت: در این راستا طالبان سعی دارد تا امارت اسلامی افغانستان را مجدداً برپا کند. آنها حتی به دولت افغانستان، اداره کابل میگویند. به همین دلیل معتقدم که دولت افغانستان بیش از اندازه با طالبان کنار آمده است که البته این مماشات باید به حل و فصل مشکلات فعلی کشور بیانجامد. امیدوارم که دو طرف پای میز مذاکره بیایند اما واقعیت این است که اختلافها و کارشکنیهای آمریکاییها اجازه نمیدهد نشست بینالافغان تشکیل شود. در فضای کنونی افغانستان باید متوجه بود که آمریکاییها به دنبال آن هستند تا بتوانند اوضاع کشور را بیش از حد قرمز کنند، اما بسیاری از نخبگان افغان، فعالان سیاسی و حتی شهروندان افغانستان اعلام کردهاند که این وضعیت میتواند افغانستان را به ویتنام دوم برای آمریکاییها تبدیل کند. توجه داشته باشید که شرایط فعلی افغانستان بحرانی و به هم ریخته است و عملیاتهای طالبان همچنان ادامه دارد.
وی افزود: پرسش افکار عمومی این است که خروجی قرارداد آمریکا و طالبان برای کشور و امنیت عمومی چه بوده است؟ دادههای فعلی اعم از متن قرارداد دوحه و همچنین رفتار میدانی طالبان نشان میدهد که تنها محصول این قرارداد، عدم هدف قرار گرفتن نظامیان آمریکا توسط طالبان است ولی همچنان حملات آنها علیه نیروهای دولت افغانستان ادامه دارد. معتقدم که طالبان باید در کنار دولت افغانستان قرار بگیرد تا بتواند مشکلات کشور و مردم را حل کند. در اینجا لازم است از عملکرد سازمان ملل و همچنین کشورهای ذینفوذ در پرونده افغانستان انتقاد کنم. سازمان ملل و کشورهای اروپایی عملاً ساکت هستند و هیچ حرفی نمیزنند. به همین دلیل عدم پاسخگویی از سمت جامعه ملل و ایالات متحده میتواند منجر به قیام مردم افغانستان شود؛ چراکه آنها به شدت از این وضعیت خسته شدهاند. به عنوان عضو کوچکی از ساختار سیاسی افغانستان از تمام کشورهای ذینفوذ در افغانستان درخواست دارم که در امور داخلی ما دخالت نکنند یا حداقل برای بهبود اوضاع قدم بردارند.
جعفری تصریح کرد: پیامد لشکرکشی شوروی به افغانستان همچنان در ذهن تمام دنیا مرور میشود و خروجی آن چیزی جز ناامنی و در نهایت تشکیل ناتو را به همراه نداشت. خواهان آن هستم که درگیری تمام قدرتها به خارج از افغانستان منتقل شود. ما یک روز شاهد آن هستیم که روسیه و آمریکا با یکدیگر در افغانستان درگیر هستند و روز دیگر طالبان و داعش برای تثبیت موضع خود دست به کشتارها و جنگهای نیابتی میزنند. این در حالی است که افکار عمومی و جامعه افغانستان صراحتاً از این وضعیت خسته شدهاند و دیگر کشش این ماجراها را ندارند. طالبان باید بداند که دولت افغانستان، مسلمان است و میتواند اختلافهای خود را با کابل حل کند. از این رو احزاب و جریانهای سیاسی و قومی افغانستان هم حاضر به بسترسازی برای برقراری صلح ملی هستند به همین دلیل معتقدم که اگر اختلافها مرتفع شود به زودی شاهد برگزاری نشست بینالافغان خواهیم بود.