المیادین بررسی کرد:
توافق دولت ائتلافی اسرائیل، نوشدارویی موقت است/ نجات منافع شخصی، محرک اصلی توافق بود
سران اسرئیلی منافع شخصی و حزبی خود را که در واقع محرک حقیقی تشکیل دولت ائتلافی در این بازه زمانی هستند در پس بهانههایی چون لزوم وحدت برای مقابله با کرونا پنهان کردهاند.
به گزارش ایلنا، پایگاه المیادین در مقالهای به قلم «حسن لافی» نوشت:
اعلام تشکیل دولت ائتلافی رژیم صهیونیستی با هدف پایان دادن به حالت بیثباتی دولتی در اسرائیل بوده که به مدت ۴۸۴ روز ادامه داشته و سه مرحله انتخاباتی و مبالغ مالی به ارزش ۴۷۰ میلیون دلار برای هر مرحله هزینه آن بوده است.
علاوه بر این تصویب بودجهها به تاخیر افتاد که این خود مانعی برای اجرای بسیاری از پروژههای استراتژیک به ویژه طرح توسعه ارتش به نام «تنوفا» بوده است.
اپیدمی کرونا و آثار آن بر سرزمینهای اشغالی و پیامدهای منفی آن بر امنیت اسرائیل و نیاز شدید به دولتی که با صهیونیستها برای مقابله با ویروس کرونا متحد شود، عواملی هستند که «بنیامین نتانیاهو»، رئیس حزب لیکود و «بنی گانتز»، رئیس ائتلاف آبی- سفید و شرکای آنها در ائتلاف مذکور منافع شخصی و حزبی خود را که در واقع محرک حقیقی تشکیل دولت ائتلافی در چنین زمانی هستند، در پس آنها پنهان کردهاند.
جدا از جزئیات توافق ائتلاف دولتی که به امضا رسیده است، خلاصه این توافق برای تشکیل دولت وحدت صهیونیستی بدین شرح است:
نخست اینکه درباره نتانیاهو باید گفت که خواستهاش برای تضمین آینده سیاسی و تقویت جایگاه خود در مقابل دستگاه قضا به ویژه دادگاه عالی را با دو موضوع مهم محقق کرد: نخست اینکه انتصاب «تسوی هاوزر»، منشی راستگرای پیشین خود به رغم حضور در ائتلاف آبی- سفید به عنوان نماینده مخالف کمیته تعیین قضات به مفهوم ادامه بقای اکثریت کمیته در دست راستیها است که به تبع، به نتانیاهو حق وتو درباره تعیین قضات دادگاه عالی را میدهد.
موضوع دوم اینکه نتانیاهو راه را به روی دادگاه عالی برای هر نوع تصمیمی درباره دور کردن وی از سمت نخستوزیری یا نخستوزیر پیشبرد امور بسته است چرا که هر نوع تصمیمی در این زمینه به مفهوم انحلال کنست و برگزاری انتخابات زود هنگام بر اساس توافق ائتلافی است.
توافق دولت ائتلافی به نتانیاهو این توانایی را میدهد تا با اطمینانبخشی به «اریه درعی»، رهبر حزب شاس و متهم به فساد مبنی بر اینکه همچنان وزیر باقی خواهد ماند، حتی اگر کیفرخواست علیه وی تشکیل شود، ائتلافهای راستی و اردوگاه راستگرا و حامی خود را حفظ کند.
در مورد شهرکنشینان راستگرا نیز باید گفت که توافق نتانیاهو برای تحمیل حاکمیت بر بخشهایی از اراضی کرانه باختری و دره رود اردن طبق نقشه معامله قرن دو ماه پس از تشکیل دولت به نوعی نوازش رؤیاهای شهرک نشینان است، گرچه وی میتواند حزب راست گرای «یمینا» به رهبری «نفتالی بنت» را از دولت دور کند.
از طرف دیگر، گزینههای بنی گانتز تقریباً معدوم و آینده سیاسی وی در معرض خطر بود. بنابراین وی با چنین توافقی نوشداروی نجات آینده سیاسی خود را به دست آورد چرا که این توافق ائتلافی ضامن نخستوزیری وی ولو در اکتبر ۲۰۲۱ است. و این درست همان رؤیایی است که بسیاری از سران معارض اسرائیلی طی ۱۰ سال اخیر در تحقق آن شکست خوردهاند.
مهم تر از همه اینکه نتانیاهو با توزیع تعداد نه چندان اندک پستهای وزارتی بین سران حزب خود وحدت بقیه حزب را حفظ کرد، زیرا انتظار میرود تعداد وزرای دولت بعدی به ۳۶ نفر برسد و این علاوه بر ۱۶ سمت معاونوزیر است.
بنابراین، تشکیل دولت وحدت صهیونیستی، ایده سرنگونی نتانیاهو از طریق دادگاه عالی را از بین برد، زیرا این امر از یک سو تقریباً غیرممکن شد و از سوی دیگر، بنی گانتز پس از آنکه در رهبری جناح مخالف نتانیاهو شکست خورد، اطمینان داد که حداقل در بازه زمانی بقای دولت به یک بازیگر اصلی در زندگی سیاسی رژیم صهیونیستی بدل شود.