مصدق‌پور در گفت‌وگو با ایلنا:
آنکارا در حال بزر‌گ‌نمایی هزینه‌های خود در ادلب است / بعید است ترکیه کارد را به استخوان دمشق برساند
تحلیلگر مسائل منطقه گفت: رئیس‌جمهوری ترکیه قصد دارد با تاختن بر روسیه و سوریه اوضاع و احوال داخلی خود در آنکارا را روبه‌راه کند و به این زودی فضای سوریه را خالی نخواهد کرد.
«مصدق مصدق‌پور» تحلیلگر مسائل منطقه با اشاره به اهداف ترکیه از افزایش تنش در ادلب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: واقعیت این است که ترکیه همچنان در سوریه به دنبال یک بازی جدید است. درست است که رونمای اقدام‌های آنکارا در مورد ادلب نظامی است اما به هر ترتیب ماهیت کنشگری این کشور در خاک سوریه سیاسی ارزیابی می‌شود. ترک‌ها بارها به دروغ اعلام کردند که تعداد زیادی از نیروهای ارتش سوریه را مورد هدف قرار دادند اما چندی بعد شاهد تکذیب این موضوع از سوی دمشق یا مسکو بودیم. این روند نشان می‌دهد که دخالت ترکیه در سوریه از قدیم‌الایام تاکنون با محوریت کردهای این کشور انجام می‌شده و حتی در این‌باره معاهده آدانا که در سال ۱۹۹۸ میان دمشق و آنکارا منعقد شد، ساز و کاری را به وجود آورد که ترکیه می‌توانست برای مبارزه با تهدید پ.ک.ک به رهبری عبدالله اوجالان حدود پنج کیلومتر وارد خاک سوریه شود؛ اما در وضعیت کنونی، ترکیه بیشتر از این مقدار اقدام کرده و حتی در سال ۲۰۱۷ متن این معاهده را تغییر داد.
وی ادامه داد: بر اساس مستندات و تصاویر هوایی، ارتش ترکیه حدود ۳۱۷ کیلومتر وارد خاک سوریه شده و این موضوع اصلاً ارتباطی به مسئله ادلب ندارد. این در حالی است که تنش‌های فعلی میان دمشق و آنکارا به خوبی نشان می‌دهد که ترکیه هر آنچه که در سوچی متحد شده بود را نقض کرده است. این کشور در توافق سوچی ضمانت داد که جبهه النصره (شاخه سازمان تروریستی القاعده در سوریه) را مورد هدف قرار دهد اما متاسفانه به تعهداتش عمل نکرد و از سوی دیگر ارتش سوریه براساس توافق آستانه برای پاکسازی آخرین سنگر تروریست‌ها وارد میدان شد. نقطه انفعالی و فاز تخریبی در پرونده سوریه این است که ترکیه به هر ترتیب به تروریست‌های مستقر در ادلب کمک تسلیحاتی، اطلاعاتی، مالی و لجستیکی ارائه می‌دهد و همین موضوع باعث شده تا درگیری میان هیات تحریرالشام و ارتش سوریه به بالاترین حد خود برسد.
این کارشناس مسائل سیاسی گفت: طی هفته‌های اخیر شاهد آن بودیم که ارتش سوریه به هر ترتیب پاکسازی روستاهای اطراف ادلب و حلب را در دستور کار خود قرار داده و توانست پیروزی‌های بزرگی را رقم بزند اما متاسفانه آنکارا همچنان به دنبال آن است تا بتواند خود را محوریت اصلی پرونده ادلب قرار دهد و مانع پاکسازی این منطقه شود. اخیراً ترکیه در اجلاسی که در آنکارا برگزار شد با طرفین دخیل در پرونده سوریه به توافق رسیدند اما متاسفانه این اجلاس هیچ خروجی نداشت و دستور کار آن عملیاتی نشد. تمام این مولفه‌ها به صورت کامل نشان می‌دهد که آنکارا به دنبال آن است تا نرخ هزینه‌های سیاسی و میدانی خود را در افکار عمومی جهان بزرگ جلوه دهد. ترکیه می‌خواهد به هر ترتیب که شده جو سیاسی را علیه دمشق متشنج کند تا از این طریق بتواند پای میز مذاکره چانه‌زنی خود را در بالاترین حد پیش ببرد.
مصدق‌پور افرود: باید متوجه باشیم که ترکیه هزینه‌های مالی و لجستیکی زیادی برای حمایت از تروریست‌ها انجام داده و حالا به دنبال آن است تا بتواند از این جریان‌ها در جغرافیای لیبی یا مالی به نفع خود استفاده کند. بخش دیگری از اقدامات اردوغان و تاخت و تازهای سیاسی او بر روسیه و سوریه جنبه داخلی دارد؛ به عبارتی دیگر رهبر حزب عدالت و توسعه ترکیه به دنبال آن است تا با طرح مسائل اینچنینی تحریک ناسیونالیسم را در دستور کار خود قرار دهد و بدون تردید ادامه این روند، مخرب خواهد بود. بر این اساس اگر پرونده ادلب به پایان برسد و ارتش سوریه بتواند یکپارچگی حاکمیتی خود را حفظ کند، اردوغان بازنده اصلی سناریوی سیاست خارجی ترکیه خواهد بود و به همین دلیل است که می‌خواهد درگیری‌ها تا لحظات آخر ادامه داشته باشد. در این راستا روسیه نمی‌خواهد سوریه به دست آمریکا بیفتد و حتی در این میان مسکو از آنکارا به نفع خود بهره‌برداری می‌کند.
وی در پایان تصریح کرد: اینکه دیده می‌شود تماس‌های تلفنی و گفت‌وگوهای حضوری میان آنکارا و مسکو شدت پیدا کرده و یا اینکه هیات‌های دو طرف به صورت مرتب با یکدیگر دیدار می‌کنند، نشان‌دهنده آن است که طرفین تمایلی به جنگ تمام‌عیار در سوریه ندارند. براساس همین وضعیت، ارتش سوریه در حال پیشروی به سوی ادلب است و حتی احتمال دارد مجدداً شاهد طرح سناریوی شیمیایی در این شهر از سوی مخالفان دمشق باشیم. به هر ترتیب هدف آنکارا از اقدامات تخریبی در ادلب و سوریه امتیازگیری بیش از حد از اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها است و باید متوجه باشیم که ترکیه حاضر نیست یکباره فضای سوریه را خالی کند. لذا سخنان اردوغان را باید یک مانور سیاسی قلمداد کرد تا بتواند بالاترین میزان امتیاز را دریافت کند و بعید می‌دانم که ترکیه کارد را به استخوان دمشق برساند. دلیل این موضوع هم این است که آمریکایی‌ها توانایی هزینه دادن در مورد ادلب را ندارند و از سوی دیگر اگر آنکارا دست به اقدام شدید و خشن بزند، بدون شک زیر فشارهای منطقه‌ای و بین‌المللی قرار خواهد گرفت.
