مکی در گفت‌وگو با ایلنا:
انحلال پارلمان و انتخابات بریتانیا زیر سایه برگزیت قرار دارند/بحران در لندن با پیروزی حزب محافظه‌کار تمام نمی‌شود
کارشناس مسائل اروپا گفت: نخست‌وزیر بریتانیا با انتخابات زودهنگام به دنبال خریدن وقت و برداشتن موانع است اما خروجی آن نمی‌تواند بریتانیا را از بحران نجات دهد.
«مرتضی مکی» کارشناس مسائل اروپا در تشریح دلایل و پیامدهای برگزاری انتخابات زودهنگام در بریتانیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: تعطیلی پارلمان بریتانیا موضوعی نیست که صرفاً به نخست‌وزیر این کشور مربوط باشد بلکه احزاب و دولت به این نتیجه رسیدند که پارلمان باید منحل شود که به هر حال این اتفاق رخ داد. برخی فکر می‌کنند که ملکه بریتانیا در این موضوع دخیل است، در حالی که او هیچ دخالتی در این فرآینده ندارد؛ به عبارتی دیگر زمانی که دولت و احزاب به این نتیجه می‌رسند که پارلمان باید منحل شود، ملکه بریتانیا هم در همین مسیر قرار می‌گیرد و نهایتاً این موضوع را تایید می‌کند. مجموع این کنش‌ها باعث شد تا پارلمان بریتانیا منحل شود و نهایتاً شاهد برگزاری انتخابات زودهنگام هستیم که با توجه به وضعیت سیاسی فعلی در بریتانیا به باید بگویم که برگزاری انتخابات نوعی سناریوی جدید از سوی بوریس جانسون به حساب می‌آید.
وی ادامه داد: به صورت واضح مشخص است که انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام از ابتدا تا انتها به برگزیت مربوط است. احزاب مخالف هم مطمئن شدند که بوریس جانسون نمی‌خواهد بدون توافق با اتحادیه اروپا از جمع کشورهای اروپایی خارج شود و به همین جهت تا حدود کمی آرام شدند اما به هر ترتیب تصمیم به انحلال پارلمان گرفتند؛ چراکه همچنان اختلاف‌های زیادی در این میان وجود دارد. در این میان بوریس جانسون قصد دارد تا با برجسته کردن جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی و مسائل دیگر افکار عمومی به نفع خود مهندسی کند تا در آنتخابات آتی حزب محافظه‌کار بتواند آراء بیشتری به خود اختصاص دهد و راه برای اجرای برگزیت هموار شود. این در حالی است که مسائل و ابهام‌های بسیار زیادی در مورد برگزیت و رابطه بریتانیا با کشورهای اروپایی وجود دارد و آینده آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به مواضع حزب کارگر بریتانیا در مورد انتخابات زودهنگام این کشور، گفت: حزب کارگر به صورت کاملاً متفاوت وارد عرصه فعالیت برای انتخابات زودهنگام شد. «جرمی کوربین» عملاً شعارهای حزب کارگر بریتانیا را به سمت اقتصاد و محیط زیست سوق داده است تا بتواند با حزب محافظه‌کار رقابت و آراء مورد نظرش را کسب کند. ستون فقرات شعارهای جرمی کوربین به بحث عدالت اجتماعی مربوط است و می‌کوشد تا این موضوع را به علاوه محیط زیست به عنوان یک دغدغه عمومی برجسته کند اما باید متوجه باشیم که تمام این مسائل زیر چتر برگزیت قرار گرفته است. چراکه تمام زد و خوردهای سیاسی و رفت و آمدهایی که به بروکسل اتفاق افتاده است در جهت اصلاح، ملغی کردن یا برگزاری همه‌پرسی مجدد در مورد برگزیت صورت گرفته است.
مکی افزود: تقریباً پنج جریان سیاسی در بریتانیا تلاش می‌کنند در آستانه انتخابات شعارهای خود را به مردم القاء کنند تا نهایتاً برنده این رقابت باشند. اولین جناح، حزب برگزیت به رهبری نایجل فاراژ است که همچنان اعتقاد به خروج از اتحادیه اروپا دارد. دومین، حزب محافظه‌کار به رهبری بوریس جانسون است که اعضاء آن از توافق آینده او با اتحادیه اروپا تا حدودی حمایت می‌کنند و سومین جریان حزب کارگر به رهبری جرمی کوربین است که بحث همه‌پرسی مجدد را در دستور کار خود قرار داده است. حزب چهارم، لیبرال دموکرات‌ها است که خواستار باقی‌ماندن در اتحادیه است که احتمال دارد این حزب در انتخابات پیش‌رو شگفتی‌ساز باشد؛ چراکه توانسته ۱۹ درصد از افکار عمومی را با خود همراه کند که این رقم قابل توجهی به شمار می‌رود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: حزب ملی اسکاتلند، پنجمین جریان سیاسی بوده که خواستار باقی‌ماندن در اتحادیه اروپا است و همچنان نگرانی‌های خود در مورد تبعات برگزیت را آشکارا به رخ احزاب دیگر می‌کشد. مجموع این پنج حزب رقابت سختی را در پیش دارند که خروجی آن را واقعاً نمی توان پیش‌بینی کرد. درست است که حزب محافظه‌کار بریتانیا با برتری ۱۳ تا ۱۴ درصدی از حزب کارگر قرار دارد اما واقعیت این است که انتخابات ۱۲ دسامبر کاملاً متفاوت خواهد بود و خروجی آن مشخص نیست. به یاد داریم که در دوران نخست‌وزیری دیوید کامرون قرار بود تا بریتانیا بتواند بالاترین امتیازها را از اتحادیه اروپا کسب کند اما وعده‌ها عملیاتی نشد. هم‌اکنون هم این شرایط به قوت خود ادامه دارد؛ اگر حزب محافظه‌کار حداکثر آراء را به خود اختصاص داده و دولت را تشکیل دهد و بتواند در ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰ بگیت را عملیاتی کند، تازه با مشکلات بیشتری روبه‌رو خواهد بود. واقعیت این است که نتایج انتخابات تازه اول داستان است؛ چراکه حدود هفت هزار دستورالعمل میان بریتانیا و اتحادیه اروپا وجود دارد که آینده را نامفهوم می‌کند. بنابراین اگر محافظه‌کاران با اکثریت آراء پیروز شوند، باز هم مشکل به نحوی دیگر ادامه خواهد داشت.
