مجلسی در گفتوگو با ایلنا تشریح کرد:
استانداردهای دوگانه ترامپ در مواجهه با چین و کرهشمالی/ابعاد سوءاستفاده از جنگ تعرفهها در شعارهای انتخابات ۲۰۲۰
تحلیلگر مسائل آمریکا گفت: رئیسجمهوری ایالات متحده با جست و خیز در ماهیت و اظهارات خود علیه چین و کرهشمالی به دنبال گمراه کردن حریف و سنجش فضا برای چگونگی تامین منافعش است.
«فریدون مجلسی» تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به استانداردهای دوگانه رئیسجمهوری آمریکا در برابر چین و کرهشمالی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: عملکرد دولت ترامپ به خصوص در حوزه سیاست خارجی هر چه به سمت انتخابات پیش میرود ابعاد تازهای از خود بروز و ظهور میدهد. به عنوان مثال در مورد ایران یا در مورد کشورهایی مانند چین و کرهشمالی ما شاهد آن هستیم که سناریوی تعلیق در دستور کار قرار میگیرد. تعلیق در اینجا به معنی بلاتکلیفی است که حتی میتوان به جای آن از واژه سکون در راهبردها و عملکردها استفاده کرد؛ به گونهای که رئیسجمهوری آمریکا تمام یا بخش اعظم بسیاری از پروندههای موجود در سیاست خارجی را یا شدت بخشیده (که در چارچوب نگاه تند محافظهکاران است) یا آن را به صورتی پیش میبرد که خروجیاش نه تنها مشخص نیست بلکه راهبرد «انتظارِ فرسایشی» برای کشور حریف را به تصویر میکشد.
وی ادامه داد: این روند در مورد چین تا به آن حد که گفته میشود صادق نیست. واقعیت این است که نگرانی ترامپ در مورد پکن کاملاً واقعی است اما مابقی کشورها به دلیل ملاحظههای سیاسی و حقوقی قادر به بازگو کردن آن نیستند. رقابت دو غول اقتصادی دنیا، در جریان بوده و خواهد بود و طی این چند سال بارها به صراحت دیدهایم که کالاهای دو طرف از سوی یکدیگر با تعرفههای سنگین مواجه شده است. در این میان باید نکته کلیدی را مورد نظر قرار داد و آن این است که در گذشته اصل بر این بود که کالاهای غربی، جهان سوم را دگرگون میکرد اما به نظرم امروز این اصل صادق نیست. سالهای قبل شاهد جهش اقتصادی و به موازات آن جهش سیاسی کشورهایی مانند تایوان، ژاپن، کرهجنوبی و غیره بودیم اما هماکنون شاهد آن هستیم که چین به عنوان «اژدهای سرخِ اقتصاد»، دوش به دوش آمریکا در حال پیشرفت است و حتی ذخایر ارزی آن، تنه به واشنگتن میزد.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه دو گانگی ترامپ در مورد چین نمیتواند بیش از حد مانع رشد و توسعه اقتصادی پکن شود، گفت: در کنار چین، شاهد خیزش اقتصادی هند هستیم و مطمئن باشید که در آینده نزدیک اقتصادهای نوظهور از این دست را شاهد خواهیم بود اما مساله اصلی این است که ترامپ در حال دومینوی قهر و آشتی در این موردِ خاص است. او در یک روز اعمال تعرفههای سنگین علیه چین را امضاء میکند و چند روز بعد طی اظهارات یا در اثناء دیدار با یکی از مقامهای بینالمللی اعلام میکند که روابط کشورش با چین بسیار عالی است. این همان دوگانگی استانداردهای سیاسی ترامپ علیه کشورهای حریف است که همه را سردرگم میکند. من معتقدم که ترامپ بیش از این حد (حداقل در قبال چین) نمیتواند علیه پکن تعرفهها عجیب و غریب وضع کند.
مجلسی افزود: ترامپ به خوبی میداند که نه تنها اقتصاد چین بلکه وزن سیاسی این کشور همانند ایران یا ونزوئلا و حتی کشورهای اروپایی نیست. فکر و ذکر او اقتصاد و تجارت است و به نظرم کوتاه آمدنهای او در مقاطع مختلف نشان از به بنبست رسیدن سیاستهای کاخسفید دارد. او با تمام قدرت با چین برخورد میکند اما در نهایت مجبور به تجدید نظر میشود. این روند، مشی کاسبکارانه او را به تصویر میکشد که قصد دارد با این سیاست سکتههای اقتصادی و سیاسی ناهمگون را ایجاد کند و سپس به سایه برود و برای حرکت بعدی خود فکر کند. این دوگانگیها بارها از سوی منتقدان و حتی هم حزبیهای ترامپ مورد انتقاد قرار گرفته است اما او همچنان فکر میکند که با این راهبرد میتواند منافع خود را بیش از پیش تامین کند. این موضوع در مورد کرهشمالی تا حدود زیادی متفاوت است. ترامپ و تیم او به دلیل عدم موفقیت در سیاست خارجی به دنبال آن هستند که پیونگیانگ را کنترل کنند اما در مور چین بحث مهارِ اقتصادی و در نهایت نظامی مطرح است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: کرهشمالی دارای بمب اتم و انواع و اقسام موشکهای بالستیک و برد بلند است اما در شرایط کنونی (برخلاف گذشته) نمیبینیم که این کشور علناً کسی را تهدید کند و صرفاً بحث امنیت کره و تهدید شرکاء ترامپ در شبه جزیره کره مطرح است. ما در مدل تقابل آمریکا و کرهشمالی (برخلاف پرونده چین) نمیبینیم که عنصر اقتصاد تا به این حد برجسته باشد؛ بلکه کرهشمالی یک دستورالعمل ایدئولوژیک را در دستور کار دارد و ترامپ هم به دنبال عکس یادگاری و ثبت و ضبط کردن افتخار این پرونده به نام خود است. حال سوال پیش میآید که آیا ترامپ به دنبال استفاده از استانداردهای دوگانه در مورد چین و کرهشمالی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ است؟ جواب این سوال تا حدودی در مورد چین صدق میکند؛ چراکه ترامپ با مطرح کردن بحث تعرفهها به رایدهندگان خود القاء کرد که این کار میتواند باعث کاهش بیکاری و افزایش اشتغال شود و در نهایت توانست از این طریق آراء را به سمت خود متمایل کند. اما در مورد کرهشمالی اینگونه نیست، بلکه ترامپ حتی قصد دارد هزینه اقتصادی پیونگیانگ را به دوش کرهجنوبی بیاندازد.