فیاض زاهد در گفت‌وگو با ایلنا:
آلمان و فرانسه نمی‌خواهند دلقک سیرک ترامپ در خلیج‌فارس باشند/واشنگتن درصدد تطهیر چهره خود با کارت اروپا است
تحلیلگر مسائل اروپا تاکید کرد: بزرگترین پایگاه دریایی آمریکا در آلمان مستقر است و به همین جهت واشنگتن می‌خواهد در صورت بروز برخورد در خلیج‌فارس، برلین را با خود همراه کند.
«فیاض زاهد» تحلیلگر مسائل اروپا در تشریح دلایل ادامه اعمال فشار آمریکا بر آلمان برای پیوستن به ائتلاف دریایی در خلیج‌فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: ائتلاف‌سازی ایالات متحده در خلیج‌فارس مساله‌ای است که انحصاراً به تنش تهران و واشنگتن مربوط است اما اینکه چرا ایالات متحده کماکان به دنبال شریک است و قصد دارد اروپایی‌ها را وارد این سناریو کند مساله‌ای است که نه تنها در حوزه تئوری بلکه در حوزه عمل دلایل زیادی دارد. پس از انتخاب بوریس جانسون به عنوان نخست‌وزیر بریتانیا شاهد پیوستن این کشور به ائتلاف دریایی خلیج‌فارس بودیم و پس از آن آمریکا تلاش می‌کند به هر روشی که شده سایر کشورهای اروپایی را با خود هماهنگ کند. یکی از این کشورها که اخیراً با پیوستن به ائتلاف دریایی در خلیج‌فارس مخافت کرده، آلمان است.
وی ادامه داد: نخستین دلیل اینکه چرا ایالات متحده اعمال فشار بر آلمان برای پیوستن به ائتلاف دریایی خلیج‌فارس را در دستور کار قرار داده، استقرار بزرگترین پایگاه دریایی آمریکا در این کشور است. باید متوجه باشید که ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم بزرگترین پایگاه آبی خود را در آلمان بنا کرد که این پایگاه اهمیت استراتژیک بسیار بالایی برای واشنگتن دارد. بر اساس داده‌ها گفته می‌شود که چیزی حدود پنج هزار نفر در این پایگاه حضور دارند که چتربازها و نیروهای دریایی و غیره آن را تشکیل می‌دهند. از این‌رو برای ایالات متحده بسیار مهم است که اگر اوضاع در خلیج‌فارس بیش از وضعیت فعلی خطرناک شد، بتواند آلمان را در این سناریو با خود همراه کند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: از سوی دیگر باید متوجه بود که پرستیژ بین‌المللی ایالات متحده پس از آنکه بسیاری از کشورهای اروپایی با ورود به ائتلاف دریایی در خلیج‌فارس مخالفت کردند زیر سوال رفت و آمریکا برای تطهیر چهره خود نیاز دارد کشورهایی که به عنوان دولت‌های قدرتمند در اتحادیه اروپا حضور دارند را با خود همراه کنند که آلمان و فرانسه در صدر جدول اهداف آمریکایی‌ها قرار دارند. ترامپ در فضای فعلی تلاش می‌کند به دنیا القاء کند که بخش اعظمی از اتحادیه اروپا را در کنار خود دارد اما موضوعی که متاسفانه در مورد ائتلاف نظامی در خلیج‌فارس از سوی کارشناسان و تحلیلگران مورد نظر قرار نمی‌گیرد، تطبیقِ کشش و توان فنی – نظامی کشورهای اروپایی با ایالات متحده است.
زاهد افزود: واقعیت این است که فاصله فنی - نظامی کشورهای اروپایی با آمریکا بسیار زیاد است؛ به عنوان مثال بر اساس آخرین آمار و داده‌های موجود که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، میزان نقطه‌زنی تسلیحات آمریکا از منظر زمانی حدود ۱۴ دقیقه بوده اما همین میزان در کشورهای عضو اتحادیه حدود ۴۸ دقیقه بوده که به هیچ وجه با یکدیگر قابل مقایسه نیست؛ این به خوبی نشان می‌دهد که آمریکا به تنهایی می‌تواند با دنیا درگیر شود. بنابراین همانگونه که پیش‌تر بدان اشاره کردم، آمریکایی‌ها به خصوص ترامپ به دنبال جلب حمایت سیاسی اروپا و خصوصاً آلمان است و بدون تردید به آن احتیاج دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا فشار آمریکا از طریق ناتو می‌تواند برلین را مجبور به همراهی آمریکا در خلیج‌فارس کند یا خیر، گفت: معتقدم آلمان در شرایط فعلی وراد ائتلاف مذکور نخواهد شد اما اگر به هر دلیل این کشور تسلیم خواسته‌های ایالات متحده شود، شک نکنید که حضورش به صورت نمادین خواهد بود. در مورد فرانسه هم چنین وضعیتی حاکم است. فرانسه از یک سیاست ترکیبیِ روشنفکری پیروی می‌کند و در طول این سال‌ها اکثر روسای جمهور این کشور همین روال را طی کرده‌اند. اوج همکاری پاریس با واشنگتن در زمان سارکوزی بود که مدل دیگر آن را می‌توان هماهنگی و همراهی «تونی بلر» در بریتانیا با دولت وقت آمریکا در پرونده عراق دانست. حتی در زمان ژاک شیراک هم چنین اتفاقی نیفتاد و اساساً سیاست فرانسوی‌ها در این مورد با بسیاری از کشورها تفاوت دارد. فکر نمی‌کنم در شرایط کنونی که فرانسه درگیر مشکلات اجتماعی و اقتصادی است، ماکرون بخواهد وارد بازی‌‌هایی شود که آمریکایی‌ها آن را در خلیج‌فارس طراحی کرده‌اند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در پایان خاطرنشان کرد: فرانسه و آلمان به عنوان ستون‌های برجام که آن را امضاء کردند در حال مقاومت علیه آمریکا هستند. باید توجه داشت که اتحادیه اروپا ضربه‌های زیادی از آمریکا خورده و به همین دلیل پاریس و برلین نمی‌خواهند دلقک سیرک ترامپ در خلیج‌فارس باشند. از سوی دیگر باید متوجه بود که خروج بریتانیا از جمع کشورهای عضو اتحادیه اروپا ضربه بزرگی به اروپا حساب می‌شود و به دلایل اقتصادی شاهد همپوشانی لندن با واشنگتن هستیم. در مورد آلمان هم بسیاری معتقدند که آمریکا با وضع تعرفه‌های اقتصادی این کشور را به زانو در می‌آورد اما موضوع این است که آمریکا همچنان با چین در جنگ تعرفه‌ای به سر می‌برد و فکر نمی‌کنم توان همراه کردن آلمان و فرانسه از این طریق را داشته باشد.
