امارات برای فرار از رسوایی دست به دامن ایران شد

به گزارش ایلنا به نقل از الاخبار، امارات از یمن خارج می‌شود. تا این لحظه درباره حادثه‌ای که چند روز پیش اعلام شد، تردید فراوانی وجود دارد. اما اطلاعات دریافتی از منابع آگاه از تصمیم استراتژیک أبوظبی به دنبال تهدید رسیدن آتش به عمق خانه خود خبر می‌دهند. آنها برای دور کردن این جام از خود به دامن تهران و مسکو متوسل شده‌اند.

تهران چند هفته پیش خطاب به هیأت امینتی بلند پایه اماراتی که به دنیال انفجارهای بندر «الفجیره» به ایران آمده بودند، گفت: «ما دیگر با شما حرفی نداریم پس از آن‌که از خطوط قرمز عبور کردید».

به گزارش منابع دیپلماتیک آگاه، هیأت اماراتی که گمان می‌رود دو بار به ایران سفر کرده، حامل پیشنهادی به ۳ بند آشکار بوده است: نخست: بازگشت روابط به حالت طبیعی خود. دوم: حمایت مشترک دو کشور از ایمن‌سازی گذرگاه‌های دریائی به منظور عبورایمن نفت‌کش‌ها از تمام کشورهای مشرف بر خلیج‌فارس و سوم که مهمترین نقطه این پیشنهاد است اینکه: ما اماده ترک یمن هستیم.

اماراتی‌ها پس از پاسخ کوبنده ایران ناامید نشدند و هنگام دیدار «عبدالله بن زاید»، وزیر خارجه این کشور از مسکو به دامن روسیه برای وساطت با تهران پناه بردند.

ایرانی‌ها به وضوح دریافتند که أبوظبی به دنبال اتخاذ استراتژی خروج از باتلاق یمن و فروش آن است. اما چنین کالایی در بازار ایران خریدار ندارد.

پیامدهای تحول امارات چیست؟

صرف نظر از عوامل دخیل در انفجارهای بندر الفجیره برای همه کاملا روشن است که هر نوع مانع‌تراشی در مسیر صادرات نفت ایران به این مفهوم است که کشورهای منطقه هرگز قادر به عبور از تنگه هرمز و در نتیجه صدور نفت خود نخواهند بود.

حمله به نفت کش‌ها چنین بازخوانی می‌شود که أبوظبی و ریاض به آن به عنوان هیزم آتش جنگ آمریکا با ایران چشم دوخته بودند. 

واشنگتن تمام این آرزوها را ناکام و ناامید گذاشت چنانچه حادثه سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکا توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تاریخ ۲۰ ژوئن نیز این ناکامی را مضاعف کرد.

در واقع امارات و عربستان به این دو حادثه به عنوان زلزله (۱۴ فوریه) نسخه لبنانی آن و تغییرات ریشه‌ای در منطقه و جهان چشم دوخته بودند اما آمریکا به فکر چیز دیگر بود.

اماراتی‌ها فهمیدند که اگر آمریکا در حال حاضر به ایران حمله نکند، در آینده نیز هرگز این کار را انجام نخواهد داد. بنا بر این انعطاف اخیر أبوظبی پس از گذشت بیش از چهار سال دخالت در جنگ یمن در قالب انتقال از اولویت استراژی قدرت نظامی به اولویت استراتژی صلح مطرح شد. 

بنا بر گزارش منابع آگاه، امارات تصمیم به ملاطفت در خروج عملی و استراتژیک گرفته تا پیامدهای شکست متوجه آن نشود و دلایل داخلی و خارجی و بی‌شماری این تصمیم را قطعیت بخشید که نخستین دلیل آن به سرریز شدن تحمل أبوظبی در برابر پیامدهای ناگوار فرو رفتن در باتلاق یمن است. 

سه عامل در طاقت فرسا شدن جنگ برای امارات دخالت بوده است:

عامل انسانی: امارات به مدت ۴ سال موفق به سرپوش گذاری در این زمینه شد اما اخیرا از درگیری‌های مستقیم اجتناب کرده و از گزینه‌های جایگزین استفاده کرده است. 

عامل اقتصادی: این عامل نه تنها در أبوظبی بلکه در سراسر امارات پررنگ جلوه کرد و همه دریافتند که پیامدهای جنگ آثار استراتژیکی بر اقتصاد مبتنی بر تجارت و خدمات داشته است. 

عامل سیاسی: امارات به یقین می‌داند که سقف جنگ در یمن به حد خود رسیده و امکان تحقق پیروزی وجود ندارد. آنها به خوبی درک کرده‌اند که باید بخش اصلی هزینه سیاسی جنگ یمن را یپردازند و به همین دلیل به دنبال اجتناب از پرداخت آن هستند.

نشست اخیر بین «محمد، هزاع و طحنون» فرزندان زاید با «محمد بن راشد» حاکم دبی بر لزوم خروج هر چه سریع‌تر از باتلاق جنگ یمن تأکید کرده و هشدار داده است که اصابت تنها یک موشک یمن برای سقوط اقتصادی و نابودی به مفهوم واقعی کلمه کافی است.