صدرالحسینی در گفتوگو با ایلنا مطرح کرد:
ترامپ در صدد تحمیل هزینه معامله قرن بر اعراب است/ اسرائیل به دنبال کلید زدن فاز جدید آوارگی فلسطینیها
کارشناس مسائل منطقه گفت: همگرایی جریانهای مسلح و طیفهای سیاسی فلسطین در بالاترین حد قرار دارد و همین موضوع میتواند برای اسرائیل هزینهزا باشد.
«سیدرضا صدرالحسینی» تحلیلگر مسائل منطقه در تشریح دلایل رونمایی کاخسفید از طرح اقتصادی معامله قرن در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: کاخسفید در روزهای گذشته از طرح اقتصادی ۵۰ میلیارد دلاری معامله قرن رونمایی کرد که شامل ۱۷۹ پروژه زیرساختی و تجاری است که قرار بر این شده تا بیش از ۲۵ میلیارد دلار به سرزمینهای فلسطینی اختصاص پیدا کند و مابقی آن میان کشورهای مصر، لبنان و اردن تقسیم شود. از این منظر با نگاهی به مداخلههای آمریکا در موضوع تامین امنیت اسرائیل به صراحت میبینیم که در دو سال گذشته پروژه جدیدی به نام معامله قرن مطرح شده که دونالد ترامپ در ایام کمپین تبلیغاتی خود در سال ۲۰۱۶ به این پرونده اشاره کرده بود. او جرد کوشنر (داماد و مشاور ویژه) خود را به عنوان مسئول این پرونده انتخاب کرد و تمام اختیارات لازم را به او اعطاء کرد تا او با توجه به پیشینه یهودی که دارد بتواند پرونده مذکور را به صورت تمام و کمال به اجرا درآورد.
وی ادامه داد: نکته اصلی در این بین این است که ایالات متحده به فراموشی سپردن پرونده فلسطین را در دستور کار قرار داده تا بتواند از این طریق امنیت پایدار را برای رژیم صهیونیستی به ارمغان بیاورد. در این میان از دو سال پیش که معامله قرن مطرح شده بود ما شاهد پنهانکاری آمریکا، اعراب و اسرائیل در این مورد بودیم و رسانههای خارجی هم کم و بیش اخبار مربوط به این موضوع را منتشر میکردند؛ اما از حدود دو ماه پیش تاکنون شاهد آن هستیم که اخبار معامله قرن در قالب سیاستگذاریها و اهداف مشخص به اطلاع افکار عمومی میرسد که این روند کاملاً هدفمند انجام میگیرد. آنها به دنبال این هستند تا مصر را به کرانه باختری پیوند دهند و حتی در این مسیر به دنبال احداث سرزمین جدید و کوچاندن اجباری فلسطینیها هستند که موج عظیمی از مخالفت دامنگیر آنها شده است.
این پژوهشگر مسائل بینالملل با بیان اینکه آمریکا به دنبال افزایش اعمال فشار بر حکام عرب منطقه در مورد معامله قرن است، گفت: طرح معامله قرن عملاً توسط ایالات متحده طرحریزی و مطرح شده است و از این جهت واشنگتن به صورت تمام قد پشت اسرائیل ایستاده است. در این مسیر آنها با اعمال فشار بر اعراب منطقه سعی دارند تا پیوند اعراب و رژیم صهیونیستی را تعمیق ببخشند؛ تا جایی که کوشنر قبل از ماه رمضان طی مصاحبهای اعلام کرد که قصد دارد بعد از عید فطر ان پروژه را عملیاتی کند اما به دلیل اعتراضهایی که در مقیاس بین المللی صورت گرفت این موضوع به تعویق افتاد. در این مسیر ایالات متحده قصد داشتند با انتقال سفرات خود به قدس دنیا را در یک عمل انجام شده قرار دهند و به جامعه ملل بگویند که معامله قرن عملیاتی شده است. این روند تا زمانی که بحث برگزاری نشست بحرین با عنوان « صلح برای شکوفایی» مطرح شد یک روند تکراری را طی میکرد اما حالا این روند کاملاً تغییر جهت و مسیر داده است.
صدرالحسینی افزود: ایالات متحده و اسرائیل هیچگاه از مردم مصر، لبنان و اردن نپرسیدهاند که آیا آنها مایل هستند از خاک خود برای تامین امنیت و حیثیت اسرائیل بگذرند یا خیر اما به هر حال شاهد آن هستیم که اعتراضهای گسترده در این مورد صورت گرفته است. قرار بر آن شده تا آمریکا ۲۰ درصد و اروپا ۱۰ درصد از هزینه این طرح را متقبل شوند و ۷۰ درصد مابقی میان کشورهای حاشیهخلیج فارس تقسیم شود که البته نشان از سیاست یکجانبه ترامپ دارد. باید توجه داشت که این موضوع اولین و آخرین اقدام آمریکا به نفع اسرائیل نخواهد بود اما مهم این است که تمام اقشار، گروههای مقاومت و حتی جنبشهای مقاومت فلسطین با این طرح مخالف هستند و به نظرم وحدت در فضای فعلی فلسطین در بالاترین مرتبه قرار دارد.
وی در پایان تصریح کرد: ممکن است سوال شود که آیا طرح معامله قرن در فضای فعلی عملی میشود یا خیر؟ من بر این عقیده هستم که ایالات متحده در شرایط فعلی به دنبال آن است تا تمام تلاش و سعی خود را علیه آرمان ۷۰ ساله فلسطین به کار ببندد و از این منظر اسرائیل و آمریکا به دنبال کلید زدن فاز جدید آوارگی در فلسطین هستند. از سوی دیگر عدهای معتقدند که این طرح به خیلی از دلایل عملیاتی نمیشود اما نکته اینجاست که هیچ طرح جایگزین برای معامله قرن وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد تاکنون هیچ صحبتی از آن به میان نیامده و اطلاعاتی از آن در دسترس نیست. ایالات متحده، اسرائیل و اعراب سعی دارند با طرح اقتصادی از فلسطین به عنوان دبی جدید نام ببرند و از این منظر سعی میکنند تا مشکل فلسطین را اقتصادی جلوه دهند. بنابراین اجرایی شدن این طرح به دلیل همگرایی کمنظیر در فلسطین و موانع بینالمللی و حقوقی آن و همچنین پیوند جریانهای مسلح و طیفهای سیاسی، دور از ذهن خواهد بود.