صدرالحسینی در گفتوگو با ایلنا بررسی کرد:
وضعیت اسرائیل پس از هفتاد و یکمین سالگرد روز نکبت/ آینده معادلات میدانی و سیاسی در سرزمینهای اشغالی
اسرائیل نتوانسته حیات خود را بر اساس توافقنامههای اخیر تثبیت کند و از این جهت دست به مصادره تمام محورها زده است.
«سیدرضا صدرالحسینی» تحلیلگر مسائل منطقه با اشاره به سالگرد روز نکبت و آخرین وضعیت سیاسی و میدانی در سرزمینهای اشغالی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: چند روز پیش شاهد گرامیداشت هفتاد و یکمین سالگرد روز نکبت در سرزمینهای اشغالی بودیم که البته واکنشهای زیادی از سوی رژیم صهیونیستی به این مراسم صورت گرفت. در نمای اول باید به این موضوع اشاره کنم که روز نکبت نامی است که فلسطینیها پس از تصرف عدوانی سرزمینشان توسط صهیونیستها در سال ۱۹۴۷ از آن استفاده کردند و به نوعی روز عزای آنها به حساب میآید؛ چراکه در چهاردهم ماه می ۱۹۴۷ هزاران نفر از ساکنان فلسطین توسط اسرائیل فعلی به کشورهایی مانند اردن و برخی دیگر از کشورهای حاشیه خلیج فارس و منطقه رانده شدند و به نوعی باید آن را اشغال سرزمین مادری نامید. از این رو هر سال در تاریخ مذکور نه تنها فلسطینیهای ساکن سرزمینهای اشغالی بلکه آوارگان هم این روز را گرامی می دارند؛ به گونهای که در ۷۱ سال قبل رژیم صهیونیستی با اشغال شهرهای القدس، عکا، طبریا، یافا، حیفا، الرمله، السبع و غیره دست به تخریب و پاکسازی ۶۷۵ دهکده و آواره کردن ۹۰۰ هزار فلسطینی زد.
وی ادامه داد: نمای دوم این است که امسال هم طبق سنوات گذشته شاهد پاسداشت این سنت و آئین قدیمی از سوی فلسطینیها بودیم اما به نظرم روز نکبتِ امسال با سالهای دیگر از جهات زیادی تفاوت داشت. اگر نیم نگاهی به منحنی تحولات و در مقابل اظهارات مقامات اسرائیل بیاندازیم به خوبی میبینیم که اگرچه مواضع تند تلآویو و شخص «بنیامین نتانیاهو» همچنان به قوت خود ادامه دارد اما دامنه این اظهارات و حتی جنس آن تا حد زیادی نسبت به گذشته تغییر کرده است. او همچنان به دنبال آن است تا بتواند معامله قرن را عملیاتی کند و حتی در سخنان خود به قرارداد اسلو و ماستریخت هم اشاره میکند اما باز هم خروجی این لفاظیها منفی و علیه اسرائیل رقم خورده است. من بر این باورم که هیچکدام از قراردادها نتوانستهاند اوضاع را سر و سامان دهند و از این منظر بخش اعظمی از پروژه آمریکا و اسرائیل با مشکل روبهرو شده است و ابزارهای سازش تا به امروز نتوانسته جوابگوی جامعه ملل باشد.
این پژوهشگر مسائل بینالملل با تاکید بر شکستهای سیاسی و میدانی اخیر اسرائیل در سرزمینهای اشغالی، گفت: رژیم صهیونیستی حداقل در فاز نظامی بیش از گذشته هزینه داده و من اعتقاد دارم که این روند ادامه خواهد داشت. درست است که نتانیاهو همواره اعلام میکند که به مبارزه با مقاومت فلسطین ادامه میدهد و آسایش را به شهرکنشینها باز میگرداند اما واقعیت این است که معادلات سیاسی و میدانی در سرزمینهای اشغالی به هیچ وجه آنگونه که تلآویو از حیث رسانهای روی آن مانور میدهد رقم نخورده است. آنها بارها اعلام میکنند که جهان ملت فلسطین را رها کرده است اما من بر این باورم که این برآورد غلط است. همین که ساعاتی پس از شروع درگیری میان مقاومت فلسطین و اسرائیل، سازمان ملل اقدام به موضعگیری میکند دقیقاً نشان میدهد که تا چه حد مساله فلسطین و تبعات سیاسی و میدانی آن برای جهان مهم است.
صدرالحسینی افزود: برخی از چهرههای دینی و مقامات سیاسی – امنیتی اسرائیل بر این عقیده هستند که بخش عمدهای از سرزمینهای اشغالی توسط نیاکان فلسطینیها فعلی به یهودیها فروخته شده و اتفاقاً آنها در این مسیر دست به پروپاگاندای گسترده زدهاند. سوال این است که اگر آنها این زمینها را فروختهاند پس چرا تا به امروز در این مکان سکنی دارند؟ آیا صهیونیستها تا به این قدر خیرخواه بودند که پول زمینها را در آن زمان تسویه کردهاند و به فلسطینیها اجازه زندگی در آنجا را دادهاند؟ سوال دیگر این است که اگر زمینها فروخته شده چرا تا به امروز این موضوع از طریق مراجع حقوقی بینالمللی پیگیری نشده و داغ و درفش ابزار احقاق حقوق اسرائیل بوده است؟ حتی اگر این فرض درست باشد، مطمئن باشید که صهیونیستها با به کار بستن زور توانستهاند این موضوع را به نفع خود تمام کنند. به هر ترتیب وقت آن رسیده که اسرائیل در مورد این دروغ پراکنی مورد سوال قرار بگیرد.
وی در پایان تصریح کرد: ترس اسرائیل از برگزاری و ادامه راهپیمایی بازگشت به خوبی نشان میدهد که صهیونیستها در مورد مالکیت سرزمینهای اشغالی، دههها است که دنیا را فریب دادهاند. حتی بحث شعار از نیل تا فرات هم یک سناریوی جعلی در همین راستا بود تا اسرائیل بتواند آن را به نفع خود بهرهبرداری کند. اما موضوع اصلی دیگر شکستهای نظامی اسرائیل طی سالیان اخیر است. این رژیم میلیاردها دلار هزینه تامین امنیت خود کرده و بخش اعظمی از این ارقام را ایالات متحده به صورت بلاعوض به تلآویو داده است. پیشرفتهترین سامانههای دفاعی و هجومی در دست اسرائیل است اما در مقابل مقاومت فلسطین هم پیشرفتهایی داشته و به تکنولوژی دست پیدا کرده است. به عبارتی دیگر پیشرفت در منطقه رزم، یکطرفه نیست بلکه هر دو طرف خود را مهیای آفند و پدافند میکنند. هراس اسرائیل تا جایی ادامه پیدا کرده که آنها از بالنهای فلسطینیها وحشت دارند و میدانند که هر عملی، عکسالعمل سختی را خواهد داشت. بنابراین با نگاهی به این مولفهها به خوبی دریافت میکنیم که روز نکبت امسال با سالهای گذشته تفاوتهای معنایی زیادی داشت.