قائممقامی در گفتوگو با ایلنا:
آمریکا ادامه اشغال نظامی توسط کردهای سوریه را تقویت کرده است/ درگیری قومی میان اعراب و کردها در شرق سوریه محتمل است
آمریکا به هیچ وجه از شرق و شمال سوریه خارج نخواهد شد بلکه در صدد حفظ حضور خود و طرح سناریوی جدید است.
«سیدعلی قائممقامی» کارشناس مسائل منطقه در تشریح دلایل تنشهای به وجود آمده بر سر حضور کردهای تحت حمایت آمریکا در سوریه در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: اخیراً اعتراضهایی در بخش شرقی استان دیرالزور سوریه مبنی بر حضور نیروهای کرد تحت حمایت ایالات متحده صورت گرفته که حتی بخشی از این اعتراضها به خشونت و درگیری مسلحانه کشیده است اما تا به امروز مشخص نیست که چرا حضور کردها در این منطقه باعث تنش شده است. آنگونه که منابع خبری، اطلاعاتی و نظامی آمریکا اعلام کردهاند، نیروهای ارتش این کشور در شرق فرات و شرق سوریه تا استان دیرالزور حضور دارند که این نیروها متشکل از نیروهای اطلاعات و نظامی ارتش آمریکا هستند و در کنار آنها نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) و یگانهای مدافع خلق (Y.P.G) هم حضور دارند که نشان از سناریوی چند لایه ایالات متحده دارد.
وی ادامه داد: بر اساس دادههای موجود، ۶۰ درصد از نیروهای تحت حمایت ایالات متحده کرد و ۴۰ درصد آنها را اعراب و ترکمنها تشکیل میدهند و تجهیز، آموزش و تسلیح آنها توسط آمریکا صورت گرفته است. در این میان ترکیه همانند گذشته تاکید دارد نیروهایی که در منبج، دیرالزور و شرق فرات حضور دارند و اکثریت آنها را کردها تشکیل میدهند باید عقب نشینی کنند؛ چراکه بر اساس گفته مقامات آنکارا این نیروها به دنبال ایجاد درگیری قومی خواهند بود و این موضوع میتواند وضعیت شکننده امنیت در سوریه را با مخاطرات جدی روبهرو کند. این در حالیست که اعراب و ترکمنها نسبت به حضور کردها در این مناطق معترض هستند. آنها بارها اعلام کردهاند که حضور نیروهای دموکراتیک سوریه و یگانهای مدافع خلق در شهرهای عربنشین را نمیپذیرند؛ چراکه به گفته آنها این نیروها به دنبال حاکم شدن بر تمام شهرها و مناطق آنها هستند؛ طبیعی است که اعراب مسلمان نمیتوانند تحمل کنند که زیر نظر کردها قرار بگیرند و این موضوع میتواند بسیار خطرناک باشد . آتش جنگ دیگر را شعلهور کند.
این پژوهشگر مسائل بینالملل با اشاره به تجمیع نظر قبایل اعراب برای بیرون راندن کردهای سوریه از شهرهای خود، گفت: چند ماه قبل حدود ۴۰۰ نفر از سران قبایل عرب سوریه تشکیل جلسه دادند و در آنجا برای تقابل با کردها و خروج آنها از این منطقه بحث و تبادل نظر شد. حتی بحث بر سر این بود که اگر کردهای تحت حمایت آمریکا از منطقه و شهرهای آنها خارج نشدند، عملیات مسلحانه علیه آنها شکل بگیرد اما فعلاً شاهد برگزاری تجمعات اعتراضی به حضور کردها در مناطق عربنشین هستیم ولی احتمال هرگونه درگیری خشن و مسلحانه متصور است. در این میان باید توجه داشت که نیروهای ایالات متحده از شرق سوریه و دیرالزور خارج نشدهاند و حتی هدایت و کنترل فرماندهی کردها را منظمتر کردهاند؛ به گونهای بر اساس دادههای موجود، آمریکا نیروهای اصلی خود (اعم از اطلاعاتی و رزمی) را از منطقه خارج نکردهاند، چراکه معادلات قدرت در سوریه به هم میریزد و آمریکا از این راه به دنبال تغییر اقلیم جمعیتی به نفع خود است.
قائممقامی افزود: یکی دیگر از دلایل حضور کردهای تحت حمایت آمریکا در مناطق شمال و شرق سوریه، بحث کنترل مناطق مرزی عراق و سوریه است. باید توجه داشت که ایالات متحده همچنان پایگاه «التنف» را تحت سیطره خود دارد و از این منظر کردهای سوریه را وارد مناطق شرقی سوریه کرده تا اولاً بتواند سناریوی خود مبنی بر جابهجایی تروریستها را عملیاتی کند و در وهله دوم بتواند مانع حضور نیروهای عراق و متحدان ایران به سوریه شود. از سوی دیگر سفر اخیر جیمز جفری (نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه) به ترکیه و دیدار او با رئیس سرویس اطلاعاتی ترکیه و وزیر دفاع این کشور یکی از موضوعات بسیار مهمی است که نباید از دایره تحلیل خارج شود؛ به صورتی که در این دیدارها بحثهای زیادی در مورد سوریه شده و جیمز جفری صراحتاً اعلام کرده که خروج آمریکا از سوریه خلاء قدرت را به وجود خواهد آورد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید بپذیریم که ایالات متحده به دنبال خروج تمام و کمال از سوره نیست و نخواهد بود. واشنگتن به این جمعبندی رسیده که اگر از سوریه خارج شود بدون تردید خلاء قدرت اتفاق خواهد افتاد و همین روند میتواند باعث وقوع منازعات قبیلهای، فرقهای و حتی خیزش مجدد جریانهای تروریستی جدید شود. آنها معتقدند اگر از سوریه خارج شوند ارتش سوریه و ایران جای آنها را خواهند گرفت و بدون تردید مناطق شرقی سوریه را از دست خواهند داد. بخش دیگری از دورنمای آمریکا به کردهای متحد با خود برمیگردد؛ ایالات متحده معتقد است که اگر از سوریه خارج شود بدون تردید کردهای سوریه بیسرپرست و آواره خواهند شد و در اینجا تنها دو گزینه وجود دارد: ۱- سازش کردها با بشاراسد ۲-سرکوب کردها. این دو گزینه ایالات متحده را مجبور به ادامه حمایت از کردها میکند که البته محیط سیاسی و امنیتی را پیچیده کرده است. بنابراین آمریکا به دنبال حفظ و پوشش این مناطق به نفع خود خواهد بود تا در نهایت بتواند کُریدور شمال و شرق را تحت سیطره خود قرار دهد که اتفاقاً منبج هم جزئی از آن خواهد بود. به عبارتی دیگر ادامه اشغال نظامی توسط کردها و به نیابت از آمریکا.