زرگر در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد:
سرویس‌دهی آمریکا زمینه پیروزی حزب لیکود را فراهم کرد/ رایزنی احزاب محدود به وزارتخانه‌ها خواهد بود
شکل‌گیری کابینه جدید اسرائیل مهم نیست بلکه انتخاب مجدد نتانیاهو بر اساس مولفه‌های داخلی و خارجی حائز اهمیت است.
«علی‌اصغر زرگر» تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به رایزنی احزاب پیروز در انتخابات زودهنگام پارلمانی رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: از زمانی که نتایج اولیه و نهایی انتخابات زودهنگام پارلمانی (کنست) اسرائیل اعلام شد تمام احزابی که در این انتخابات توانستند تعدادی کرسی به دست بیاوردند برای تشکیل کابینه و انتخاب نخست‌وزیر به تکاپو افتادند و حتی فضای تخریب سیاسی در رسانه‌ها و فضای مجازی به راه افتاد. این موضوع موجب شد تا «رئوین ریولین» رئیس رژیم صهیونیستی با مشاهده این وضعیت در پیامی که از سوی دفترش صادر شد اعلام کند که از روز دوشنبه اقدام به دیدار با نمایندگان احزاب پیروز در انتخابات اخیر کنست خواهد کرد و حتی برای آنکه فضای متشنج سیاسی و اجتماعی داخل سرزمین‌های اشغالی را آرام کند رسماً اعلام کرد که تمام دیدارها و مذاکراتش با احزاب بر سر چگونگی انتخاب نخست‌وزیر به صورت زنده از شبکه‌های اسرائیل پخش خواهد شد.
وی ادامه داد: در این راستا علاوه بر آنکه مساله تشکیل دولت از مهمترین موضوع‌ها خواهد بود اما انتخاب نخست‌وزیر در اولویت اول فضای فعلی سیاسی اسرائیل قرار دارد. واقعیت این است که برای تشکیل کابینه جدید رژیم صهیونیستی و انتخاب نخست‌وزیر، دو مولفه داخلی و خارجی را باید مد نظر قرار گرفت و باید متوجه بود که حزب پیروز (لیکود) تا چه اندازه می‌تواند فضای داخلی و خارجی رژیم صهیونیستی را به نفع خود مدیریت کند. این به معنی شروع رایزنی برای کسب حمایت‌های داخلی و خارجی نیست بلکه بدان معناست که بفهمیم کدام یک از احزاب در وضعیت فعلی از حمایت یهودی‌های آمریکا و لابی قدرتمند داخلی برخوردار است. اینکه حزب لیکود در وضعیت کنونی با ۳۶ کرسی توانست رهبری دولت آینه را به عهده بگیرد دلیلی بر این نمی‌شود که بگوییم «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر آتی رژیم صهیونیستی خواهد شد؛ بلکه باید دید که آیا لابی‌های قدرتمند آمریکایی – اروپایی و حتی مهره‌های داخلی از وی حمایت می‌کنند یا خیر؟
این استاد دانشگاه با بیان اینکه سیگنال‌های ارسال شده از واشنگتن کاملاً به نفع نتانیاهو بوده است، گفت: قبل از آنکه انتخابات اسرائیل برگزار شود شاهد آن بودیم که ایالات متحده جولان را منطقه متعلق به رژیم صهیونیستی دانست و پس از آن (یک شب مانده به برگزاری انتخابات) سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سوی ایالات متحده به فهرست گروه‌های تروریستی اضافه شد. این دو اتفاق را باید بستر ایجاد پیروزی نتانیاهو بدانیم و پس از آن همپوشانی «جان بولتون» و «دونالد ترامپ» با یکدیگر دقیقاً نشان می‌دهد که نتانیاهو از حمایت خارجی برای نخست‌وزیر شدن برخوردار است. در اینجا اهرم و ابزار قدرت در دست نتانیاهو قرار دارد و با در دست داشتن این برگ‌های برنده به راحتی می‌تواند به جنگ رقبای خود برود؛ تا جایی که اخیراً پس از اعلام نتایج انتخابات اعلام کرد که به راحتی می‌تواند بر پرونده‌های فساد مالی و سیاسی خود فائق آید. از این جهت او حمایت‌های خارجی برای به انتخاب شدن به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل را دارا است.
زرگر افزود: بسیاری معتقدند که نتانیاهو در داخل اسرائیل از جایگاه متزلزل برخوردار است و حتی برای اثبات تحلیل خود به جنگ دو روزه غزه و اعلام آتش‌بس از سوی نتانیاهو اشاره می‌کنند. من معتقدم حتی استعفاء لیبرمن در آن بازه زمانی یک مانور سیاسی و رسانه‌ای بود؛ چراکه بسیاری از مهره‌های قدرتمند در داخل رژیم صهیونیستی به خوبی می‌دانند که نمی‌توان بیش از حد معمول به فلسطینی‌ها فشار وارد کرد و از این جهت است که ما شاهد فعال شدن ایالات متحده برای عادی‌سازی روابط میان اسرائیل و اعراب هستیم. آمریکا به خوبی می‌داند که برای کم کردن فشارهای مذکور علیه نتانیاهو باید فضای تنفس را جایی باقی گذاشت تا جنبش‌های مقاومت فلسطین و حتی شهروندان سرزمین‌های اشغالی علیه آنها طغیان نکنند. در این راستا نتانیاهو برای آنکه وجهه خود و اسرائیل را تنزل ندهد، در برخی از سخنانش رسماً اعلام کرده که در آینده برخی از نقاط را به سرزمین‌های اشغالی ضمیمه خواهد کرد که نشان از حمایت داخلی دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: نتانیاهو همواره بر اساس این سناریو کار خود را پیش برده که به تمام ساکنان سرزمین‌های اشغالی اثبات کند که «او» توانسته بیشترین سطح امنیت طی ۶۰ اخیر را برای اسرائیل مهیا کند. درست است که بسیاری از احزاب سیاسی در داخل تل‌آویو با او و سیاست‌هایش بسیار مخالف هستند اما این بدان معنا نیست که حجم زیادی از این انتقادها واقعی است؛ در تمام نظام‌ها ما شاهد اختلاف‌های متنوع و متفاوت میان احزاب سیاسی هستیم و حتی در سرزمین‌های اشغالی نسبت به عدم شدت عمل علیه ایران و سوریه بارها به نتانیاهو تذکر داده شده اما آراء کلی نشان می‌دهد که او (حتی به صورت ناپلئونی) پیروز مجادله سیاسی شد. من بر این باورم که ارائه سرویس‌های مختلف از سوی آمریکا به اسرائیل، فضای به قدرت رسیدن مجدد نتانیاهو را فراهم کرده است. حتی اگر احزاب مذهبی و دست راستی از او انتقاد کنند، باز هم بر این باورم که او نخست‌وزیر آینده اسرائیل خواهد بود.
